معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که می‌خواهند نمی‌رسند، پیش پا افتاده‌ترین کار را انجام می‌دهند ، یعنی می‌ترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود می‌گردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحله‌ای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ می‌دهد از دست داده و تصمیم می‌گیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولت‌ها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را می‌دهد که هیچکس کمترین توانایی‌ای در اتفاقات زندگی‌ات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگی‌ات را رقم بزند نه سیاست دولت‌ها، نه یک گروه یا عده‌ی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگی‌ات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناخته‌ام قدرت را به خودت داده تا زندگی‌ات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کرده‌ام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفته‌ام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی‌ات با فرکانس‌هایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمی‌بخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگی‌مان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازه‌ای که می‌توانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگی‌مان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی می‌رسیم.
به همان اندازه می‌توانیم از عهده‌ی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادن‌ها»؛
ترس از قدرت حکومت‌ها و دولت‌ها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازه‌ای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترس‌هایی می‌گذریم که از شرک می‌آید و به سمت آرامشی هدایت می‌شویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازه‌‌ی نگاه توحیدی‌مان، مالک و صاحب سرنوشت‌مان هستیم.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
به نام خدای یکتا
روز ۲۶ ام سفر من
سلام به دوستان توحیدی
بی دلیل نیست که در دین ما شرک بسیار مشهود هست. همه ی ما بلااستثنا حرف های استاد رو تایید می کنیم و میگیم آره به ما هم می گفتن که یک قدرت های خاصی در جهان هستند که دارن دنیا رو مدیریت می کنن دارند مردم رو بازی می دن ، ما هرکاری کنیم نمی تونیم به خواسته هامون برسیم چون اون ها تمام ثروت های جهان رو در دست دارند و به نوعی مالک زمینند.
چقدر این باور و این دیدگاه می تونه انسان رو از پا دربیاره ، وقتی من بدونم هیچ توانایی در تغییر شرایط ندارم به خاطر اینکه یک عده خاصی هستند که دارند درباره زندگی من تصمیم می گیرند، چه انگیزه ای واسه حرکت دارم ؟ چه انگیزه ای واسه زندگی دارم اصلا؟ راهی نمی مونه جز اینکه منم از راه نادرست به خواسته هام برسم که درنهایت به سرانجام خوبی نمی رسه، قدرت فقققققط خداست فقققققط خدا نه هیچ کس دیگه ! نه هیچ چیز دیگه ای ! نتیجه ی گفتن ایاک نعبد و ایاک نستعین پس چیه ؟! دارم فقط بی هوا و بدون توجه می گمش یا باورش کردم ؟ لاشریک له چطور؟
قدرت فقط خداست و لاغیر ، باید اینو همیشه تکرار کنم همیییشه تا باورش کنم تا وجود من بشه ، با قدرت بایست مقابل هرکس سر فرود نیار! نترس از هیچ کس از هیچ چیز ، ایمان داشته باش که نشانه ی توحیده ، از چی می ترسی داری رو کی حساب باز می کنی ؟ اون شخص که تو کار خودشم مونده اونوقت ازش چه توقعی داری ؟!
خدایا ما را همواره آگاه نگاه دار نسبت به توحید مارا هدایت کن ما درگیر شرک هستیم که فقط تو روزی دهنده ای فقط تو هستی که به من تمام قدرت هارو دادی ، مسخر کردی همه چیز را برایم ، ایاک نعبد و ایاک نستعین ?
در پناه رب ، الله یکتا ، تنها معبود باشید