معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که میخواهند نمیرسند، پیش پا افتادهترین کار را انجام میدهند ، یعنی میترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود میگردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحلهای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ میدهد از دست داده و تصمیم میگیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولتها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را میدهد که هیچکس کمترین تواناییای در اتفاقات زندگیات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگیات را رقم بزند نه سیاست دولتها، نه یک گروه یا عدهی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگیات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناختهام قدرت را به خودت داده تا زندگیات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کردهام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفتهام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگیات با فرکانسهایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمیبخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگیمان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازهای که میتوانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگیمان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی میرسیم.
به همان اندازه میتوانیم از عهدهی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادنها»؛
ترس از قدرت حکومتها و دولتها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازهای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترسهایی میگذریم که از شرک میآید و به سمت آرامشی هدایت میشویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازهی نگاه توحیدیمان، مالک و صاحب سرنوشتمان هستیم.
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
چه کسی مالک توست ؟
خداوند انسان را آفرید و پیاپی از نوع خود انسان پیامبرانی برای هدایت خود انسان فرستاد و کتابهایی هم با خود آوردند که قانون و برنامه زندگی را در خود دارند آخرین پیامبر با کتاب آسمانی قران که جامع ترین کتاب با تشریح کامل قوانین و برنامه زندگی انسان آفریده شد خداوند در این کتاب خودش را کامل توضیح می دهد متاسفانه اکثریت ما آدمهایی راحت طلب هستیم و فقط دنبال این هستیم که هر چی می خواهیم بیاد جلومون و خیلی کم هم مطالعه می کنیم .
من امروز نماز جمعه رفته بودم موضوع خطبه ” ترس از خدا ” بود و امام جمعه مدام می گفت که باید از خدا ترسید خداوند ما را به خاطر هر اشتباهی عذاب می کند و اینکه خداوند چقدر عذاب دهنده و خلاصه یه حرفهایی می زد که آدم از سایه خودش هم نگران باشد .
با خودم گفتم واقعا مقصر این ملاها نیستن که اینجوری صحبت می کنن مقصر ماییم که همه چیز را می شنویم و باور می کنیم حالا اگر طرف نطق خوبی داشته باشه که شکر خدا ملاها دارند خیلی سریعتر حرفش را باور می کنیم
بله درسته خداوند عذاب می دهد ولی چندین برابر که از عذاب صحبت می کنه از عشق و دوست بودن و نگهبان بودن از بخشندگی از وهابیت، فضل عظیم، توبه پذیر بودن ،قرار دادن انسان به عنوان جانشین به تسخیر در آوردن زمین و آسمان و …صحبت می کنه حالا اینا چرا اومدن فقط به عذابه چسبیدن به نظر من فقط اینه که مردم حرفشان را خوب گوش بدن و به خود اونا دوباره مراجعه کنن .
خداوند انسان را جانشین قرار داد زمین را به تسخیرش در آورد و او را آزاد گذاشت خداوند نگفت که ای انسان تو برده من هستی و گرفتار تقدیر خودت هستی ولی متاسفانه با ایجاد باورهای محدود کننده اکثریت ذهنیت بردگی به خود گرفته و خود را صاحب هیچ اختیاری نمی دانیم و زندگی و سرنوشتمان را سپردیم به دست دلار و امریکا و صلح و جنگ و وام و چک و رئیس و روسا و آشنا و پارتی و رشوه و خیلی چیزهای دیگه و تنها کسی که تا کاملا بی کس نشیم و از همه جا نبریم یادمان نمی آید تنها ذات پاک مقدس مالک زمین و آسمان مالک روز جزا خداوند رب العالمین است خداوندی که همه قدرت در دست اوست و بدون هیچ منتی در اختیار ما قرار داده
از خداوند می خواهم که ما را به راه راست به راه کسانی که به آنها نعمت داده هدایت کند نه راه گمراهان .
با سپاس
در پناه رب العالمین باشید .