پس کِی به خواسته ام می رسم؟! - صفحه 4 (به ترتیب امتیاز)

استاد خوبم خیلی وقت بود که میخاستم بیام از نتایجم بگم. گفتم بزار یکم جلوتر برم، بیام کامل براتون بنویسم.اما دوست دارم همینجا بگم چون دوستان کامتهای اینجارو بیشترازهمه جا میخونن، میخوام ببینن و ایمانشون به قوانین بیشتر شه.

?یادمه اوایل که باهاتون اشنا شدم دستمو عمل جراحی کرده بودم اما نیاز به عمل مجدد داشت. اونم پزشکان بنام کشور این حرفو میزدن.وقتی فهمیدم باید تمرکزمواز رو دستم بردارم ، اینکارو کردم و کلا بیخیالش شدم . و دست من خود بخود خوب شد.حتی هیچ دکتریم نرفتم بعدش. واقعا معجزه بود این اتفاق?

? انقد مریضیهای مختلف و وحشتناگ داشتم که همش کارم ازین دکتر به اون دکتر و هی دارو مصرف کردن بود. حتی ی سری عمل جراحیم لازم داشتم برای رودم. اما خداروشکر خداروشکر تمام اون بیماریها رفتن و من الان 95درصد حاااااالم عالی عالی شده و سلامتیمو بدست آوردم. ایناهم وقتی اتفاق افتاد که تمرکزمو از روی جسمم برداشتم.?

?یادمه همیشه تو زندگی گرفتار بودم و انقد مشکلات برام پیش میومد که یک روز در میون باید میرفتم تو بانکها و سازمانها و ادارات تا انهارو حل کنم. به لطف خدای مهربان الان خیلی وقته دیگه هیچ تاکید میکنم هیچ مشکلی پیش نیومده که لازم باشه به جایی مراجعه کنم و کلی زمان و انرزی و هزینه بدم. ?

?انقدر ادمها باهام خوب شدن که حدوحساب نداره. از راننده و میوه فروشی و سوپری بگیر تا مردمی که تو کوچه خیابون نمیشناسمشون. انگار همه بسیج شدن تا فقط کارای منو بکنن و به من مهربونی کنن. کافیه فقط ی درخواستی بکنم. طرف خودشو میکشه و من همینجور هاج و واج میمونم.?

?کافیه ی غذایی ی میوه ای دلم بخواد، تا 80درصد اماده میشه?

?نتییجه خیلی خیلی بزرگم اینکه استاد من بعداز سالها زندگی دانشجویی تو خابگاها، و سالها ارزوی داشتن خونه زندگی تو تهران، ب طرز عجیبی حدود 3ماه پیش ،این شرایط برام فراهم شد. اونم ن ی خونه عادی. خونه ای که توی دیریم بودم بود. باورتون نمیشه حتی قرنیز های پایین دیوار همون شکلیه که تو دیریم بوردم هست. حتی پارکنیگ در خونمون شبیه یکی از عکسای دیریم بوردمه که توش ماشین دلخواهمو گذاشتم (توی عکس این ماشین جلوی در پارکینگه). یعنی هرکی این شباهتو میبینه شاخ درمیاره ولی برای من عادی شده.دوستان من خیلی به این خواسته چسبیده بودم.وقتی رهاش کردم و شروع کردم به زندگی کردن با چیزهایی که دارم برام اتفاق افتاد.

?استاد ی چیز خیلی خیلی بزرگتر اینکه: وقتی تصمیم گرفتم خیلی جدی روی خودم کار کنم بطرز عجیبی شرایطی برام فراهم شده که راحت تونستم رو خودم کار کنم. ی خونه خوب و ساکت و اروم دارم. اطرافیان منفی از دور برم رفتن. تمام زمانم دست خودمه.و این همون چیزی که بود توی دوره راهنمای عملی دستبابی به رویاها گفته بودین: خیلی از دوستان میان میگن که استاد ما وقتی خواستیم رو خودمون کار کنیم ی شرایطی برامون فراهم شد که نیاز نبود مث قبل کار کنیم،یا از اطرافیانمون جداشدیم و خلاصه ی شرایطی فراهم شد که تونستیم راحت رو خودمون کار کنیم. استاد این اتفاق برای منم افتاد.?

خلاصه اینکه استاد الان دارم تو شرایطی زندگی میکنم که 9سال اروزشو داشتم و بهش نمیرسیدم. و در عرض یک سالی که با شما اشنا شدم همه اینها برام اتفاق افتاد.و سپاسگزاری و قدر دانی من از شما در قالب هیچ کلمه ای نمیگنجه.

و ی نکته اینکه انقد خواسته ها برا ادم طبیعی میشه که اگر هر روز داشته هاشو به خودش یاداوری نکنه و بابتشون سپاسگزار نباشه یادش میره.در مورد ثروت هم که حدود 2ماهه با فایلهای رایگان شروع کردم نتایجش داره کم کم میرسه.ایشالا میام ازون نتایج هم براتون مینویسم.

استاد خیلی دوستون دارم.

??سلام به استاد عزیزم و گروه نازنینشون و سلام به همه شما دوستان عزیز??

?من میخوام خیلی کلی تر در مورد اونچه که تا حالا از قانون یاد گرفتم و کارهایی که انجام میدم بگم و یک سری از نتایجی که گرفتم رو میگم. در قسمتی هم به بحث کنترل ورودیها میپردارم که خودش زیر مجموعه ای از بحث کنترل تمرکز و توجه هست:

ما وقتی خواسته ای داریم باید در مدار اون خواسته قرار بگیریم تا به اون اتفاقات و شرایط و آدمهای دلخواه برخورد کنیم.وقتی درون مدار دلخواهمون قرار میگیریم که فرکانسهای مناسب بفرستیم. این فرکانسها از جنس انرژی هستند و از روی احساسات ما به ارتعاش در میاد. خب برای اینکه احساسات خوب داشته باشیم باید کانون توجه و تمرکزمون رو کنترل کنیم و توجهمونو رو چیزای + و خواسته هامون بگذاریم.پس ما فقط باید همین ی کارو خوب بلد باشیم انجام بدیم، یعنی کنترل کانون تمرکز و توجهمون تا احساس خوبی داشته باشیم و فرکانسهای مناسب ارسال کنیم و در مدار خواسته هامون قرار بگیریم ?

حالا سوال اینکه چطوری توجه و تمرکزمون رو کنترل کنیم؟ کارهایی که برای کنترل توجه و تمرکز باید انجام بدیم :

1٫ ساخت باورهای درست

2٫ کنترل ورودیهای ذهن

3٫کنترل گفتگوها و نجواهای ذهنی

4٫انجام تمریناتی مثل شکرگذاری،تجسم، نوشتن، صحبت کردن، تحسین و…

5٫ نکته مهمتر اینکه در شرایط سخت وقتی به ی ناخواسته برخورد میکنیم اون موقع چطوری باید اینکارو انجام بدیم.من ی فرمولی برای خودم درست کردم که براتون مینویسمش.

6٫ و ی بحثیم اینکه در روابط چطوری توجه و تمرکزمون رو کنترل کنیم.

حالا در مورد همه اینها ی خورده توضیح میدم

?مورد اول: خب همه ما میدونیم که باور چیه. باور در واقع برنامه ریزی ذهن ماست که زندگی مارو رقم میزنه. اینکه با چه شرایطی مواجه بشیم، چه اتفاقاتی برامون رخ بده، چه ادمهایی بیان سر راهمون،چه کنشها(کارها و اقداماتی که خودمون انجام میدیم) و واکنشهایی(عکس العملی که در مواجه با اتفاقات و شرایط و ادمها نشون میدیم) داشته باشیم، همه و همه بستگی به این باورها داره. وقتی ما با این شرایط و اتفاقات و آدمها مواجه میشیم در واقع داریم باهاشون سرو کله میزنیم و روشون تمرکز و توجه داریم. پس اگر بتونیم ذهنمون رو ی بار دیگه ازول (سوای اونچه که از بچگی و خانواده و جامعه و محیط به خورد مغز ما داده شده) برنامه ریزی کنیم و باورهای خوب بسازیم ، طبیعتا با نتایج و خروجی ها و ادمها و شرایط و اتفاقات خوبی برخورد میکنیم و در رویارویی با اونها توجه و تمرکز ما روی این چیزهای خوب قرار میگیره. و اینطوری تو ی فضایی قرار میگیریم که روز بروز نتایج بزرگتر میشه.

? مورد دوم :بحث کنرل ورودیهای ذهن هست. این ورودیها شامل چیزهایی میشه که میبینیم و میشنویم و صحبت میکنیم .

?در قدم اول باید تلویزیون و ماهواره و فیلمها و برنامه های نامناسب رو بزاریم کنار. اگر برنامه ای میبینیم،طوری باشه که باورهای قدرتمند مارو تایید کنه و تمرکز و توجه مارو روی نکات مثبت و خوبی ها و زیبایی هاز برازه.

?قدم بعدی که قبول دارم ممکنه یکم سخت باشه حذف دوستان و همکاران و اطرافیان نامناسب هست. قرار نیس همه رو ما حذف کنیم. بعضیارو که میتونیم خودمون ارتباطمونو باهاشون قطع میکنیم یا کمرنگ میکنیم. باقی کار رو جهان خودش انجام میده و بقیه ادمهای نامناسب رو حذف میکنه. (در مورد من این اتفاق خیلی قشنگ و راحت افتاد. یک سری از دوستان رو خودم حذف کردم و حتی ی سری از کانالهای ارتباطیمو بستم. بقیه ادمها رو هم جهان حذف کرد. مثلا در مورد پدرم این اتفاق افتاد و خداروشکر براحتی از هم دوریم و جدا زندگی میکنیم.چون پدرم به شدددددت ادم منفی هست و یکی از علاقه مندیهاش اینکه هر روز تمام حوادث تمام روزنامه های کشورو بخونه و هی بشینه اونارو تو خونه و فک و فامیل وسرکار پروموت کنه. حالا بقیه چیزها بماند که کامنتم طولانی میشه)

?کتابای نامناسب نخونیم. بجاش به قول استاد کتابهای خوب رو هزار بار بخونیم.

? توی تلگرام و اینستاگرام و شبکه های اجتماعی که هستیم ی فضای خوب رو برا خودمون درست کنیم. مثلا پیجهایی رو دنبال کنیم که مربوط به طبیعت و مکانهای زیبای جهان میشه ،خونه ها و ماشینهای لاکچری،و خلاصه هرچیزی که ثروت و نعمت و فراوانی بی نهایت این جهان رو به مایادآوری میکنه و بهمون حس خوبی میده، رو دنیال کنیم.

? وقتی توی جمع خانواده و دوستان یا محیط کار واجتماع با ی چیز منفی مواجه میشیم، مثلا چن نفر نشستن دارن غیبت میکنن، خودمونو سرگرم ی کاری کنیم(مثلا بریم تو گوشیمون) و بهشون توجه نکنیم. صحبت رو کوتاه کنیم وخلاصه کارهای زیادی میشه کرد.

?اگر کسی خواست باهامون دردو دل کنه و از غصه هاش بگه،ی جوری فوری بحث رو ببیندیم و بریم یا اگر نمیشه خودمون گفتگو رو بگیریم به دستمون و در جهت + یا خنثی هدایتش کنیم.

?مورد سوم کنترل گفتگوها و نجواهای ذهنی: این مورد خیلی خیلی مهمه. چون تاحد زیادی غیر ارادیه و ناخوداگاهه. دیدین که بعضی وقتها یهو متوجه میشیم که ذهنمون شروع کرده به صحبت کردن و هی داره چیزهای منفی میگه بهمون،ناامیدمون میکنه، خاطرات بد رو به یادمون میاره و خلاصه احساسمون رو بد میکنه.این طبیعت ذهنه. و اینجاس ک ماباید هنر و قدرتمونو نشون بدیم. یعنی وقتی این اتفاق میفته اصلا ناراحت و نگران نشید. چون همین ناراحت و نگرانی واس این نجواها از خود نجواها،بدتره. بجاش وقتی فهمیدین ذهنتون شروع کرده به نجواهای منفی، ی لبخند بزنید بگید مچتو گرفتم. و بلافاصله شروع کنید به مثبت حرف زدن با خودتون، انقد چیزهای خوب و مثبت برای خودتون بسازید وببافید که روشو کم کنید :دی. قبول دارم دوستان اولش سخته، همون موقع ذهن شروع به مقاومت میکنه. اما وقتی چند بار اینکارو بکنید هی مقاومتش کمتر میشه و رفته رفته کار راحت میشه و به ی جایی میرسید که میبینید دیگه نجواهای ذهنیتون داره خاموش میشه.

دوستان ی چیز جالب بگم:ی مطلبی هست تو روانشناسی که میگن: آدم وقتی ی دروغیو بارها و بارها تکرار میکنه کم کم ذهنش باور میکنه و خود شخص یادش میره اصلا دروغ بوده.

این یعنی ذهن ما توانایی تشخصی دروغ و راست رو نداره. پس وقتی ذهنتون مقاومت میکنه و میگه دروغه اینجوری نیس، شما بگید میدونم دروغه ولی دروغ قشنگیه. و انقد تکرار کنیم تا ذهنتون باور کنه.یعنی باید ذهنو فریب داد و باید یاد بگیرین که افسار ذهنتونو بدست بگیرین.

?بحث چهارم میرسیم به یک سری از تمرینات که استاد تو دوره های مختلف اموزش دادن. در مورد شکرگذاری و تجسم و صحبت کردن و نوشتن و تحسین کردن بارها و بارها، صحبت کردن . این تمریناتم کمک میکنن تا توجه و تمرکزمون روی خواسته هامون بره . ی نکته ای من در مورد این تمرینات بگم.دوستان قرار نیس شما همه اینهارو انجام بدین و تیک بزنید که انجام شد. نکته مهم اینکه شما با هر کدوم ازین تمرینات به احساس خوب برسید. پس اگر فقط ی کدوم ازینهارم انجام بدین ولی با احساس فوق العاده، نتیجش به مراتب خیلی خیلی بیشتر ازینکه همرو با احساس متوسطی انجام بدین. اینم ی مسئله شخصیه که هرکسی باید خودش تشخیص بده کدوم تمرین بهش لذت و احساس خوب بیشتر ی میده.

?مورد پنجم که باز به نظرم خیلی مهمه .چون تمام کارهای بالارو ما تو شرایط نرمال انجام میدیم. یعنی وقتی تو فشار و سختی نیستیم. اما سوال اینجاست اگر طبق قانون تضاد به ی مسئله و ناخواسته ای برخوردم چکار کنم که حالمو خوب کنم؟ چطوری بهش توجه نکنم؟ چون بعضی وقتا واقعا نمیشه به ی مسئله ای توجه نکرد ، چون تورو احاطه کرده و داری باهاش زندگی میکنی، اون موقع تکلیف چیه و باید چکار کنیم:فرمولی که من برای خودم نوشتم وواقعا تاثیرگذار بوده اینه:

?این باورو داشته باش که خیرتی توشه و میخواد تورو رشد بده و بالاببره.

?به چشم فرصت نگاه کن وببین چه هدیه ای برات داره

?ببین چه باورهایی در مورد اون موضوع داری و باید چه باورهای قدرتمندی بسازی

?بجای مسئله بر راه مسئله تمرکز کن. دوستان این جمله خیلی کلیدیه و خواهش میکنم بهش فکر کنید و سعی کنید با تمام وجود درکش کنید.

?برای خدا ،خود مقدستون، نیروی هدایتگرتون نامه بنویسید و ازش بخواید بهتون کمک کنه. راه حل رو بهتون نشون بده. بهتون ایده بده. وای دوستان این تمرین اصن معجزه میکنه. بخصوص وقتی شبا قبل خواب مینویسی اصلا توخواب میبنی.

?تجسم معکوس: تصور کن و خودتو در شرایطی ببین که موضوع حل شده. (مطمئنا ی لبخندی میاد رو لبت) بعدش از خودت بپرس چطوری حل شد؟ چکار کردم که حل شد؟ راه حلش چی بود؟

?تمام برداشتهای مثبتی که میشه ازش کردو بنویس شکرگذاری کن(مثلا اگر بیکاری: بنویس خدایا سپاسگزارم که زمانم دست خودمه و میتونم راحت رو خودم کار کنم. خدایا سپاسگزارم که زمانم آزاده و میتونم برای کار جدید ، شروع به مطالعه کنم و دانش و مهارتمو بالا ببرم)

تک تک اینها توجه شمارو میبره رو نکات مثبت .

?و مورد اخر.در مورد ادمها چی. همه میدوینم که روابط خیلی مهمه وچقدر باهاش درگیریم.اگر از کسی ناراحت شدیم چکار کنیم، اگر حرفی زدن یا کاری کردن که باب میل ما نبود چی، حتی گاهی فراتر ازینکه ممکنه ضرری هم برسونن. برای این موضوعم من این فرمول رو استفاده میکنم:

?اول از همه مسئولیت 100درصد رو بپذیر و بگو که این اتفاق “هم جنس” با فرکانس من بوده.

?شروع به کنکاش کن ببین چه باورهایی داشتی و باید چه باورهای قدرتمندی بسازی.

?به نیت طرف مقابل توجه کنیم و ببینیم از چه جایگاهی انجام شده.

?خودتو بزار جای طرف مقابل وببین اگر تو شرایط اون بودی خودت چکار میکردی.

?این باور رو در خودت بساز که همه چیز درنهایت به نفع توئه.

?موهبتها و هدایایی که اون اتفاق واست داشترو پیدا کن و بابتش شکرگذاری کن(مثلا اگر رابطه عاطفیتو از دست دادی بشین فکر کن چه چیزهایی یادگرفتی،و چقدر این چیزها در رابطه بعدیت بهت کمک خواهد کرد، چقد شخصیتت تغیر کرده و رشد کردی.خلاصه کلی چیزهای خوب میشه پیدا کرد)

?دوستان روی اون مسئله تمرکز نکنید. مقاومت کردن،بحث کردن،مرور کردن، تجزیه تحلیل کردن،دردودل کردن، همه اینها یعنی قدرت دادن به اون مسئله. و اون مسئله نه تنها حل نخواهد شد بلکه روزبروز بزرگتر خواهد شد یا بارها برامون اتفاق خواهد افتاد.

?استفاده از تجسم: تجسم کن که دوست داری اون شخص چه حرفی بهت بزنه چکاری برات بکنه،وقتی تجسم میکنی مطمئنا احساست عالی میشه.اون موقع تو دلت ازش تشکر و سپاسگزاری کن که خوشحالت کرده.

?برانگیختگی در روابط رو هم که همه میدونیم: ویژگیها و نکات مثبت اون شخص رو بنویسم و تحسینش کنیم. هرکی ازین قانون استفاده کرده محاله نتیجشو ندیده باشه.

?نکته اخر اینکه چطوری ببخشیم و فراموش کنیم؟ جواب تو ی جملست: رفتارهای بد و اشتباهات آدمها ریشه در باورهای اشتباهشون داره، بخاطر خلاها و کمبودها و ضعفهاشونه. ایا نمیشه ادمها رو بخاطر این باورهای اشتباه و ضعفهاشون بخشید نه اون اشتباهشون؟ پس راحت ببخشید و فراموش کنید.

?این کل داستان بود . ولی میخوام ی نکته خیلی مهم بگم. دوستان تمام اینهایی که گفتم و هرآنچه که استاد اموزش میده، هرنتیجه ای که بچه های سایت دارن میگیرن یا نمیگیرن همشون ریشه در ی کلمه داره : “ایمان”. من اگر ایمان داشته باشم که قانون اینه، اون موقع میتونم احساسمو خوب نگه دارم(هرچقدرهم که شرایط سخت باشه).اون موقعست که میتونم تمرکز و توجهمو کنترل کنم. اگر ایمان داشته باشم اون موقع حواسم جمع میشه و میتونم ورودیهامو کنترل کنم. اگر ایمان داشته باشم میشینم رو باورهام جدی کار میکنم. اگر ایمان داشته باشم همه تمرینات رو انجام میدم. من اگر ایمان داشته باشم که 99درصد رسیدن به خواسته هام این داستانه و 1درصدش تلاشه اون موقع حاضر میشم اگر روزی 12 ساعت کار میکنم، بازنگری اساسی در نحوه زندگیم بکنم. همه چی ایمانه دوستان. حتی انجام دادن این تمرنیاتم مهم نیس. مهم اون ایمانیه که پشت انجام دادن تمرینات هست.ایمان به اینکه قانون درسته، قانون جواب میده.دوستان نکته قشنگتر اینکه استاد هم تو این فایل بهش اشاره کردن و اونم “رها کردن “و “رها بودن ” هست. اما میدونید کی میتونیم رها کنیم و رها باشیم و از زندگی لذت ببریم؟؟ وقتی که ایمان داریم. به همین سادگی. وقتی فاصله رسیدن ما به خواسته ها مساوی فاصله فرکانسی ما تا اون خواستس(نه فاصله زمانی ). پس باید تلاش کنیم این فاصله فرکانسیو از بین ببریم. این فاصله هم فقط با انجام دادن تمرینات و کار کردن رو خودمون به 0میرسه. و وقتی میتونیم رو خودمون کار کنیم وقانون رو در لحظه به لحظه زندگیمون پیاده کنیم که ایمان داشته باشیم.