روزشمارِ تحول زندگیِ من | فصل 5 - صفحه 11 (به ترتیب امتیاز)

تمرکز بر آنچه که می توانم بهبود دهم

به نام خدا

با سلام خدمت استاد عزیزم و هه ی دوستان خوبم

خدا رو شکر که باز هم فرصتی فراهم شد تا با جریان این آگاهی ها همراه بشم و از اونها برخوردار

نکات این قسمت

من کار میکنم روی :

خودم

شخصیتم

چیزی که میتونم تغییرش بدم

من کاری ندارم با:

شرایط بیرونی

اتفاقات بیرونی

افراد بیرونی

یک آدم شکست خورده :

عوامل بیرونی رو دلیل شکست خودش میدونه

یک آدم موفق :

خودش رو دلیل همه چیز میدونه

اگر نتیجه اون چیزی که میخوام نیست :

من مسئولشم

تعداد کثیری از افراد همیشه :

شاکی هستن و اون چیزی که ازش شاکی هستن یک عامل بیرونیه و معتقد هستن که اون عامل بیرونی باید تغییر کنه تا اینا دیگه شاکی نباشن و حالشون خوب بشه

این تفکر که :

ی عامل بیرونی داره زندگی من رو رقم میزنه سمی ترین تفکره

هر نگاهی که :

ی عامل بیرونی رو موثر بدونم در زندگیم شرکه

باید تلاش کنم :

هر وقت میخوام غر بزنم شکایت کنم بقیه رو مقصر بدونم زیپ دهنم رو ببندم و یادم باشه که به اندازه ای که بتونم زیپ دهنم رو ببندم می تونم پیشرفت کنم

اگر خودم رو مسئول اتفاقات زندگیم بدونم میتونم تغییرشون بدم

اگر قراره متفاوت نتیجه بگیرم بایدمتفاوت فکر کنم

اگر تمرکزم رو از روی چیزهای ناخواسته بردارم ناخواسته ها از زندگیم میرن بیرون

باید اونقدر از لحاظ شخصیتی قوی بشم که بر هر عامل بیرونی بتونم غلبه کنم

درک من :

وقتی داشتم به این صحبت های استاد با دقت گوش میدادم متوجه شدم که آرایه های خیلی قوی استفاده میکنه استاد مثل :

تفکر سمی

سم پاشی اخلاقی

بستن زیپ دهن

چیزی که من با وجود اینکه قبلا هم چند بار این فایل رو گوش داده بودم بهش دقت نکرده بودم اما اینبار چون به قصد درک گوش دادم ی چیزهایی برام مشخص شد

خب همه میدونیم که یکی از تکنیک هایی که کلام ی نویسنده رو جذاب و تاثیر گذار میکنه استفاده از آرایه های ادبیه

اما هدف نویسنده از این کار چیه ؟

خب باز همه میدونیم که برای اینکه مخاطب رو جذب خودش کنه

یعنی در نهایت به نفع خودش این کار رو میکنه

اما وقتی دقت میکنم میبینم در مورد استاد این صادق نیست .یعنی وقت به این صحبت ها دقت کردم یاد کلام خداوند افتادم در قرآن چون توی قرآن هم زیاد از آرایه ها استفاده میشه مثل:

استفاده از مثل پشه و عنکبوت و …..

خب هدف خداوند از زدن این مثالها و تشبیهات چیه ؟

خداوند که به تاثر گزاری من نوعی نیازی نداره چون خودش میگه من از همه چیز بی نیازم

پس موضوع ی چیز دیگه است و اون هم:

تفکر و تدبر و بعدش آگاهی و بیداری

چیزی که در مورد فایل ها و دوره های استاد داره اتفاق می افته

استاد عباس منش به توجه من نیازی نداره چون به هرچی که میخواد رسیده و بی نیاز شده

پس هدف تنبه و بیداری من نوعیه

که وقتی می شنوم تفکر سمی و بعدش فکر میکنم :

متوجه میشم که تمام اون 40 سالی که زندگی کردم (قبل از اودمدن به این مسیر ) بجز اون چند سال کودکی که ذات و سرشت پاکی داشتم این تفکرات سمی اونقدر آرام و ناخودآگاه وارد ذهن من شد که من اصلا متوجه نشدم که مسموم شدم یا دارم مسموم میشم

هممون دیدیم که کسی که دچلر مسمومیت غذایی میشه ی دفه این حالت بهش دست میده که با واکنش رسیع بدنش مواجه میشه که اغلب با تهوع و استفراغه

یا کسی که میخواد با سم خودکشی کنه ی دفه مقدار زیادی سم رو وارد بدنش میکنه تا تاثیرش زیاد باشه و همه چیز رو از کار بندازه

اما در مورد باورها و تفکرات اینقدر مرموز و نا آگاهانه اتفاق می افته و تدریجی و آرام که فرد متوجه نمیشه چه بلایی داره سرش میاد

حالا ی سری افراد تا آخر عمر هم متوجه این نمیشن که فاتحه

اما ی سری مثل من و دوستانی که اینجا هستن دیگه به ی جایی مرسیم که حقمون میگیره و دوست داریم اون سمه رو بدیم بیرون که البته این کار هم ی دفه ای شدنی نیست و باید تکامله توش رعایت بشه و انتظار بیجا هم نداشته باشم البته من خودم رو میگم چون بالخره هر کسی با توجه به شرایطی که داشته میزان اون سم ها توی بدنش فرق میکنه و من اگر این رو بپذیرم دیگه مقایسه نمیکنم خودم رو با بقیه چون دوز سم هر کسی فرق میکنه

اما بقول استاد تلاش میکنم که دیگه سم جدیدی رو وارد بدنم نکنم

با چی ؟

با بستن زیپ دهنم

خب بستن زیپ هم ی وقتایی راحته و اذیت نمیکنه راحت میکشیش اما ی وقتایی هم کشیدن خود این زیپه هم انرژی زیادی میخواد اما بهر حال بسته میشه اگر ادامه بدیم

خلاصه میخوام اینم رو بگم که :

من نوعی مثل ی آدم مسمومی هستم که دارم تلاش میکنم سم های قدمی رو از بدنم بیرون کنم و در عین حال نزارم سم های جدیدی وارد بدنم بشه حالا اون قسمت سم های قدیمی که ندانسته و نا آگاهانه وارد بدنم شدن ولی اینکه نزارم سم های جدید وارد بدنم بشه این دیگه کاملا با این آگاهی هایی که از استاد کسب کردم دست خودمه و دیگه اگر تلاشم رو نکنم خودم مقصرم و البته که باید با خودم مثل ی بیمار مسموم برخورد کنم و با خودم مهربان باشم تا نتیجه ی لذت بخشی بگیرم

سپاسگزارم استاد از این آگاهی های بیدار کننده