تسلیم بودن در برابر خداوند

به نام آن که جان را فکرت آموخت

چراغ دل به نور جان برافروخت

لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ

سلام به استاد عزیزم و همه رفقای این محفل نورانی

میخوان مقدمه ای چند روز قبل و اتفاقی که برام افتاد رو اینجا بازگو کنم

من از کودکی به طبیعت علاقه خیلی فراوان داشتم به حدی که با مادر بزرگ و پدر بزرگم توی روستا زندگی می‌کردم و اصلا شهر برام جذاب نبود .

پدر و مادرم توی شهر زندگی میکردن .

من اون زمان انواع تفریحات روستایی رو داشتم و لذت می‌بردم و چوپان بودم

هیچ گاه تلویزیون و تفریح بصری مثل الان نبود و مادربزرگم که شخصی بود که با وجود بی سوادی ، ذهنی پر از شعر و شاعری و داستان های قدیمی داشت

و اکثر داستان های ترسناک برای من تعریف میکرد چون منم علاقه مند بودم و میخواستم

از گذشته های دور زمانی که بچه بودم تا به الان یک ترس همیشگی از قبرستان مخروبه قدیمی که در از بیشه زار پر از درخت بود و به واسطه داستان خانوادم و اتفاقات اونجا پیش زمینه گرفته بودم و پدر بزرگم هم تنها اونجا نمیرفت و همیشه کسی رو همراه خودش میبرد و من پر از این ترس بودم

مدتی پیش نشانه های واضحی اومد که قرار مهاجرت کنی ،

نشانش این بود اسپیکر گوشی خود به خود فایل مهاجرت رو پخش کرد قطع میکردم دوباره میومد ، روی کاغذ نوشتم مهاجرت و روی میزم گذاشتم جالبه این کاغذ چندین بار میومد جلو‌م میوفتاد انگار خدا پرتش میکرد سمتم

میگفتم خدایا شوخی نکن و یه شوخی خنده دار برام شده بود.

خلاصه همه وسایلم رو جمع کردم و منتظر موندم که نشانه بیاد و چند روز گذشت اما خبری نبود و گفتم خودش میگه و منتظر شدم . ‌و لباسا رو اوردم بیرون از کیف

چند روز بعد بیادم اورد که باید بری شب تو قبرستان قدیمی .

این همانا و اومدن ترس ها و نجواهای ترسناک همانا . دو روز کابوسم شده بود .

من نمیدونستم که ارتباط این کار با مهاجرت چیه.

خلاصه روز سوم گفتم خدا نشونه بفرست

تا شب هیچی نیومد و منم بخیال رفتن شدم و بهانه اوردم که کار دارم و از کارام عقب میوفتم و گفتم بیخیال باشه هفته بعد .

شب ساعت حدود 9-10 شب بود که به طور واضح انگار یه نفر جلوتو میگیره و میگه باید این کار رو انجام بدی و اینقدر این نشانه واضح بود

منم سریع وسایل چند روزه این سفر رو همون شب دوباره ریختم تو کیفم و شب خوابیدم و صبح بیدار شدم

و صبح حرکت کردم به مسافرت ، از لحظه شروع تمام کارها رو فقط داشت خدا برنامه ریزی میکرد و من کیف میکردم چقدر اسان شدم برای اسانی ها

رسیدم شهرستان و کارها جور شد و رفتم روستا و شب رسیدم و تنهای تنها بودم.

(اتفاقات همزمانی با این فایل استاد بود)

گفتم امشب که هیچ ، فردا و روز میرم منطقه رو‌ میبینم که ترسم بریزه و راحت بشم و کم کم این کار رو انجام میدم و تو ذهنم با خودم ok گرفتم

شب نظرات ایمیل بچه ها رو می‌خوندم و زمان از دستم در رفته بود ، نمیدونم ساعت چند بود.

هدایتی از یکی از بچه ها رسیدم به پیام خانه نفیسه حاجی محسن . تمام آن‌چه قرار بود بشنوم رو می‌خوندم و مخاطب کلام خدا من بودم و اشک می ریختم

طاقت نیاوردم به همون لباس راحتی بدون اینکه بقیه پیام رو بخونم ،خودکار حرکت کردم و راه افتادم تو تاریکی شب و سکوت میرفتم

اول راه چراغ قوه گوشی روشن بود و بعد خاموشش کردم و جایی رو نمیدیدم و مستقیم میرفتم حتا جلوی پام نمیدیدم ولی ادامه دادم ، رفتم و رفتم تا رسیدم به قبرستان قدیمی.

می‌دونی چی شد ؟

فقط خدا بود و من بودم و ستاره ها و هلال ماه بود ،

اشکام سرازیر شد

و داد زدم همین بود؟

و اشک می ریختم که چه سالها خودم رو محدود کردم از چیزی که نبود و من می ترسیدم

و همینطور اطراف رو گشتم و کنارش جوی اب و درختان بودن

برام جالب بود انگار من این ترس رو اصلا نداشتم و قلبم در کل مدت بسیار اروم بود و برام عجیب بود ، از خودم پرسیدم زنده ای بس که اروم بودم

قبلا که از چیزی ترس داشتم عرق میکردم و قلبم به تپش شدید میوفتاد .

شبش خیلی خواب عجیبی دیدم که مجال گفتنش نیست و دری رو باز کرد.

دو روز بعد برای اینکه باز هم به خودم ثابت کنم از غروب تا تاریکی شب همونجا موندم ،

غروب و مزرعه ی گل‌های آفتابگردان که همه به یه سمت نگاه میکردن چقدر زیبان و صدای اب.

و چقدر اسمان شب زیبا بود و همون شب با دوچرخه به قبرستان دیگه ای رفتم و ارامش را حس کردم.

این سفر منو با ترسم که تو خالی بود روبرو کرد.

و تو این مدت تعطیلات از طبیعت لذت بردم و گردش کردم و در سکوت طبیعت به قوانین فکر میکردم و همینطور کتاب رویاهایی که رویا نیستند را با تمرکز خواندم خصوصا داستان استاد که توی باغ کنار قبرستون از چادرش زد بیرون و منم با همون ایمان این کار رو انجام دادم

این روزها به وضوح دارم حس میکنم، این جسم منه اما یه نیروی دیگه داره این جسم و روح رو هدایت میکنه و در کنترل من نیست.

در پناه الله مهربان شاد و سلامت باشید