نتایج دوستان از آموزه های استاد عباس منش | قسمت 9

با سلام و خدا قوت به همه عزیزان

صب اولین کار بعداز تمرین فانوس دریایی دانلود این فایل بود که مشتاقانه میخاستم ببینمش و بعد برم دنبال

برنامه هایی که نوشته بودم تا انجام بدم

قبل از اینکه پلی کنم ،ذهنم نجوا کرد که الان باز اقا رضای عزیز از کار کردن روی خودش و موفقیت هاش میگه و باز تو باید با حسرت نگاه کنی و هم یکم

امیدورار بشی که اره پس منم میتونم و ازطرفی خودتو سرزنش کنی که ببین ثریا تو تغییری نکردی و حست بد بشه(این مکالمه تو ذهنم در حد چند ثانیه سریع انجام شد)

فایل رو پلی کردم

و با دقت گوش میکردم

یه موردی که نوتیس کردم و خیلی سریع بابتش شکر گذاری کردم این بود که

ببین چقققققدر بعضی نعمتها رااااحت و اسون در اختیارمون هست ولی بقدری بدیهی شده که اصلا

کمتر بابتش شکرگذاری میکنیم

همین موبایل

اره همین موبایلی که در تمام لحظات در دسترسمون هست و هر فایلی و هر مطلبی و کامنتی که بخاییم میتونیم در هر جایی هستیم گوش بدیم و یا بخونیم و

اینجوری ذهنمون رو بهتر کنترل کنیم چقدر بابتش سپاس گزار بودیم ؟

اصلا وقتی اقا رضا گفت که فقط تو مغازه این امکان رو داشتن که فایل گوش بدن،من تازه به باارزش بودن این نعمت بزرگ پی بردم

(البته تو شکر گزاریام همیشه بابت گوشیم و سایت و استاد شکر گزاری میکنم،ولی حرف اقا رضا یه تلنگر شد که بیشتر قدر بدونم و بدیهی ندونم که الان تو این زمونه و با این امکانات دارم راحت زندگی میکنم و رو خودم کار میکنم دیگه عادی بشه برام )

توضیحات استاد در ادامه حرفای اقا رضا

که باز هم

قانون تکامل رو یاداوری کرد

اینکه هم رسیدن به خواسته ها بصورت تکاملیه و ادم

عجوله و گاها نامید میشه در مسیر رسیدن

از طرفی چون بصورت ارام و تکاملی و تدریجی

تغییر میکنه و به خواسته هاش میرسه و باعث ایجاد

خواسته های بزرگتر در وجودش میشه

باز هم ذهن تمااام این تغییرات رو چون اروم رخ داده اصلا بکل فراموش میکنه باز ناسپاس میشه و بعضی وقتا هم این ذهن این تغییرات رو کتمانم میکنه تازه

این توضیحات باز هم دری از اگاهی رو به روی من باز کرد و دوباره ذهن نجوا گرم رو خلع سلاح کرد

از اینکه مداااااام میگه تو تغییری نکردی،دستاوردی نداری،رو خودت خوب کار نمیکنی،ووووووو الی ماشاله

میگه و میگه!!!!!

البته من بصورت مکتوب تمااااام موفقیت هام،تمام اتفاقات ریز و درشتی که طول روز برام از طرف خدا انجام میشه،تمام کارهایی که از سر اعتماد بنفس انجام میدم رو مینویسم و دفترهاااا پر کردم

دفتر ها پر کردم:

از

از اعراض کردنهام

از رها بودنم تو فلان اتفاق

از توکل کردنهام

از کنترل ذهنم تو خیلی شرایط

از دستاوردهام

از جسارت نشون دادنهام

از هر روز تمریناتم رو متعهدانه انجام دادنهام

از تمام فضل های خدا در حقم

از تجسم کردنهام و خلقشون تو زندگیم

از انجام تمام قدمهایی که خدا تو مسیر علاقم بهم الهام میکنه

از رابطه زیبایم با خدای جدیدم و معاشقه هایم باهاش

از همزمانی هایی که منو سوپرایز کرده

از ارامشم

وووووو …

اما اما

شیطان خیلی خوووب کارش رو انجام میده هر لحظه

و دست از نجوا کردنش برنمیداره،

منم الان دیگه یاد گرفتم که مثل شیطان اراده بخرج بدم و اون هرچقدر گفت منم

با فکت خلافشو بگم

تسلیمش نمیشم

نهایت در حد چند دقیقه

بعدش دیگه واقعا زورش نمیرسه

(مث الان که قبل از فایل نجوا کرد که تو هیچی نیستی ثریا!ولی دقیقا حرفایی که تو فایل زده شد ارومم کرد و جواب به ذهن ناسپاسم داد و عمدا این کامنت رو مینویسم تا بیشتر بهش ثابت کنم که منم کلللللی تغیرات داشتم و واقعا تو مسیرم تا خاموش کنم نجواهاشو)

بخدا استاد راست میگید

خیلی عادی میشه تغییراتمون و چون خواسته هامون بزرگ میشه

فک میکنیم اصلا یه درجه هم تفاوتی نکرده زندگیمون

من از کل اتفاقات اخیر ایران تو این مدت

باور کنیدشاید کمتر از نیم ساعت شده باشه

یه حرفی بگوشم رسید،یه چیزی ناخوداگاه تو تی وی دیدم

خودمم باورم نمیشه که چطور با اینکه تو اجتماع هستم

این کارو جهان برام انجام داده ،؟

قبلا استاد این جمله رو میگفت من همش میگفتم بخدااااا منم دارم اعراض میکنم،منم اصلااا دوست ندارم اتفاقات ناخواسته رو بشنوم ،منم دوست دارم صب تا شب تو قرنطیه باشم ،ولی نمیشد انگار

انگار جهان هنوز اونقدری قدم برنداشته بود برات

(حتی با خانم فرهادی تماس گرفتم که من بشدددددت مشتاق این مباحثم همش برنامه میریزم رو خودم کار کنم و لی حرف ناخواسته تو محیط کار و خونه میشنوم،همش مهمون میاد،یا شرایط طوری میشه که نمیتونم اونقدری که دلم میخاد رو خودم کار کنم

به تایم گذاشتن برای دوره ها ،من میخااام ولی جهان یاری نمیکنه)

الان دارم متوجه میشم که اون ادامه دادنها،اون اشتیاق بخرج دادنهام

جهان رو به زانو در اورد و داره با من همکاری میکنه تا در ارامش روی خودم کار کنم

خدایااا شکرت

حتی تو بعضی از کامنتها دوستان نوشته بودن که ما درگیر این مسایل روز ایران شدیم من نمیتونستم تو ذهنم هضم کنم ،اخه چرا واقعا ؟مگه میشه ادم تو این سایت باشه و بازم بره دنبال این حواشی؟

این غر نزدن که اقا رضا اشاره کردن رو الان که خودم رو

مقایسه میکنم متوجه میشم که منم چقققدر تغییر کردم

باور کنید

من با ایمان به خدا گوشی ١۴ پرومکس خریدم ،همه گفتن ریجستری نمیشه من تو دلم گفتم ایمان به غیب دارم چون موقع خریدش هم با هدایت خدا رفتم و رها بودم و خودش یه جورایی برام جور کرد من پلنی نداشتم

الان هم

١۵ روزه بعد از دو ماه استفاده انتش رفته

ولی

بخدای احدو واحد

ته دلم نلرزیده،هیچ ناسزایی به این مملکت نگفتم،شکایت نکردم هر کس هم متوجه شد کلی منو خواست بترسونه ولی خدا شاهده گفتم

همون خدایی که برام جور کرد خریدم ،کار ریجستریش رو هم انجام میده

یا پیش خودم گفتم این تضاده،اصلا من دلم مسافرت خارج از کشور میخاد ،شاید خدا جور کرد رفتم مسافرت و با این کار گوشیم هم ریجستر میشه

از بس که با ادم جدیدی که شدیم داریم

زندگی میکنیم

فک میکنیم همین جوری بودیم از اول

یا

گاها من تعجب میکنم که مگه همه اینجوری نیستن !

تی وی که چند ساله حذفه حتی ناخوداگاهم نمیبینم شکر خدا

گله از مسولین و از گرونی و قطع برق و گاز و ،،،وقتی تازه اطرافیان حرف میزنن راجبشون

متوجه میشم

من چقدر تغییر کردم که از شکایت اونها تعجب میکنم!

غیبت رو که به نزدیک صفر رسوندم و اون حالت بدی که موقع انجامش بهم دست میده رو کاملاااا حس میکنم البته باید بیشتر حواسم باشه که به صفر برسونم

الان نسبت به قبل خییییلی بهتر با تضادها روبرو میشم البته تضادهای بزرگ و سنگین رخ نداده ولی همون چیزایی که تو روزمره به هم میریخت ادم رو و حالت رو بد میکرد و بصورت پلکانی این حال بد،سقوطت میدادبه مدارهای پایین و به خودت میومدی میدیدی که روزت رو با یه تضاد خیییلی کوچیک گند زدی و خرابش کردی

الان

من خیلی بهتتتتتر نسبت به قبل ،کنترل میکنم ذهنم رو تو این تضادهای روزمره و کوچیک و با جمله

الخیر فی ما وقع

اروم میکنم خودم رو

و تازه بعدا خیریتش رو متوجه میشم و نتیجه رها کردن رو میبینم و میام تو دفترم مینویسم و این باور

هی تقویت میشه

که ثریا دیدی نگاهت رو عوض کردی،دیدی رها کردی،دیدی گفتی خیریتی داره،دیدی حست رو خوب نگه داشتی ونتیجه کاملا متفاوت شد

اصلا

تو طول روز با هر تضادی میگم

من فقط وظیفم کنترل ذهنه

فقط همین

حالا هر چقدر که اتفاق بد و کوچیک و بزرگ باشه

و خوب در حد تکاملم دارم این کارم انجام میدم و پرفکت نیستم و جا داره بهتر بشم

منم مث اقا رضا تا استاد چیزی تو فایلها میگه

سعی کردم و میکنم تا انجام بدم البته در حد تکاملم

و این روزها

هم از خدا خواستم بهم الهام کنه که ججوری بهتر بتونم روی دوره ها کار کنم تا درک بهتری داشته باشم و تاثیر بهتری بگیرم

و گاها هم دیدگاهی که اقا رضا داشتن رو داشتم نسبت به خدا

و البته اینو هم بگم

حتی این دیدگاه هم چون حالت رو خوب میکنه(کلیده موفقیت و لپ قانون)

امیدورات میکنه به خدا و ایمان به غیبت رو نشون میده

انقدر وانقدری

قدرت داره که هدایتت میکنه به سمت درک بهتر قوانین و شناخت بهتر خدا و بالاخره تو مسیر درست قرارت میده

لاجررررررم لاااااجرم

حالا که یکم فلش بک زدم به گذشته م و این مسیری که اومدم

فک میکنم منم میتونم

مث اقا رضای عزیز بشینم و

استوری خودم رو بسازم و برای استاد و عزیزان تعریف کنم

اگه ما نتایج رو کوچیک ندونیم ،جهان هم از این نگاه

سپاس گزارانه ما نعمتهای بزرگتری رو بهمون عطا میکنه