نتایج دوستان از آموزه های استاد عباس منش | قسمت 1

درود و ادب خدمت همه دوستان و استاد گرامی،

چقدر لذت بردم از این فایل و یکبار دیگه مهر تاییدی زد بر رد عامل سن در موفقیت، من خودم چون لذت میبرم از خوندن نتایج دیگران میخوام یکی از موفقیت هام رو اینجا با ایمان به تک تک نشونه ها و نهایتا رسیدن به هدف رو بنویسم و امیدوارم مفید باشه برای دوستان راه پیشرفت.

اول اینو بگم که من مهاجرت کردم به سوئد و یک زمانی سر فرصت مسیر رو مینویسم که چقدر دست خدا راه رو نشونم داد. من بطور موقت برای تحقیق اومده بودم وبعد از مدتی برای کارهای تسویه حساب و دفاع از تز دکتری برگشتم ایران در اواخر جولای 2022، وقتی رفتم سراغ کارهای دانشگاه و طی کردن مسیر نامه نگاری ها متوجه شدم کار اونطور که من دلم میخواد طبق برنامه من پیش نمیره با وجود اتفاقات خوب در مسیر و انجام شدن معجزه اسای کارهام ولی هنوز جاهایی ایراد داشت و من متوجه شدم با این روند من نمیتونم تا تاریخ اواسط سپتامبرکه مشخص کردم دفاع کنم و باز برگردم سوئد. خیلی فکر کردم صحبت های دوستان و همه بر این بود که من بمونم و هرچقدرم طول میکشه اهمیت ندم ولی کار دکتری رو تموم کنم. ولی احساس من چیز دیگه ای میگفت که به حرف هیچ کس گوش نده….

خیلی احساس عجیبی بود نجواهای ذهنم تا حدودی موافق حرف ادم های اطراف بود که توکه هزینه کردی بمون…. خلاصه یکروز تمام تمرکزم برای تصمیم گیری گذاشتم و گفتم فدای سرم که هزینه شده نزدیک 100 میلیون برای رفتنم و هزینه های ایران خرج شده بود.

گفتم فدای سرم احساس و آرامش من مهم تره و من حتی اگه این دکتری رو ول کنم با حقوق یکماهم در سوئد این هزینه جبران میشه اصلا من اومدم چندتا کار دیگه مثل وکالت دادن به کسی، دیدن خانواده، دندانپزشکی و… رو انجام بدم مطمعنم خدا خودش مشخص میکنه کی باید دفاع کنم مثه همیشه که هدایت شدم این دفعه هم عالی تر هدایت میشم.

تصمیم گرفتم و بلیط برای اواسط سپتامبر گرفتم و گفتم تا اون مدت خوش و خرم مسافرت میرم اگر شد که شد اگرم نشد میرم بعدا انلاین دفاع میکنم. دلم آروم شد جنس آرامش رو میشناختم دیگه گفتم اوکی تمومه حسابی خوش گذرانی کردم، از رستوران ها عالی، مناطق عالی شمال کلی مسافرت رفتم نصف ایران رو گشتم بعدشم برگشتم بدون اینکه کارم تموم کنم بدون یک ذره ناراحتی گفتم زمانش نرسیده. به محض اینکه من از ایران رفتم چند روز بعد اوضاع ایران بهم ریخت و اینترنت قطع شد، من خیلی فکر کردم گفتم خدایا من جنس الهامتو شناختم ایمان داشتم اگر بمونم ضرر میکنم بهتره برم و این شد که من هدایت شدم چون در مدار اون اتفاقات نبودم. و اگر میموندم تا الانم که اوایل آذر هست کارم اوکی نمیشد.

تا ماه نوامبر 2022 ویزا داشتم باید یک پوزیشن جدید پیدا میکردم، کمی استرس داشتم ولی گفتم خدایا خودت بهم کمک کن بگو چکار کنم، سرچ کردم چندین پوزیشن مختلف در کشورهای اطراف فنلاند و دانمارک اپلای کردم که دوتاش اوکی شد و من باید تصمیم میگرفتم بازم از دلم کمک خواستم دانمارک نزدیک بود رفتم صحبت کردم قبولم شدم وقتی به دلم گوش دادم گفت نه اصلا اینجا قابل مقایسه نیست با سوئد. باز از خدا کمک خواستم گفت به استاد خودت ایمیل بده بگو من میخام بیام ادامه کارم رو انجام بدم و دفاع هم نکردم شرایط مناسب نبود. عین واقعیت رو گفتم ایمیل دادم و با خوشرویی گفت که برگردد با رییس دپارتمان صحبت میکنم که ایا امکانش هست به طور رسمی استخدامت کنیم یا نه. گفتم اوکی و ایمیل دادم به استاد دانمارک و گفتم من نمیتونم بیام. این تصمیم رو گرفتم و در واقع نقد رو ول کردم نسیه رو چسبیدم فقط به خاطر گوش دادن به احساس درونم.

رفتم ادامه پروژه قبلم رو انجام دادم گفتم زمانش برسه خدا بهم میگه، حالا اتفاقای خوشمزه این مدت به طور زنجیر وار میگم، یکی از تکنیسین ها اومد پیشم گفت من خجالت میکشم چیزی بگم بهت گفتم چی شده، گفت من دکتری شرکت کردم اخه قبلا بهت گفتم نمیخام دکتری بخونم الان اپلای کردم و دعوت شدم برا مصاحبه، گفتم عالیه حمایتش کردم بهش روحیه دادم گفتم قبولی، خودش انقدر که من ایمان داشتم مطمعن نبود، گفتم لایک برات خدا جون این یک پوزیشن که برا من داره خالی میشه، و خیلی سریع جواب اومد و دوستم قبول شد جالبه قرار بود سه هفته بعد جواب براش بیاد نصف روز اومد من گفتم اینها همه برا خوشحالی و امید به منه،

نشونه دوم اون کسی که من باهاش کار میکردم یکهفته مریض شد در غیابش من انقدر عالی کار رو جلو بردم که وقتی برگشت فقط میگفت تو حقت اینه مدیر پروژه باشی، و البته اون مدت که مریض شده بوده خیلی معجزه اسا دوست پسرش که سویس زندگی میکرد براش حلقه ازدواج میاره. وقتی برگشت اینها رو گفت من گفتم خدایا داری دنیا رو بخاطر من تغییر میدی واای چکار داری میکنی، و اون خانم بهم گفت من دیگه میرم سویس و تو میتونی بمونی اینجاکار رو انجام بدی من هم انلاین یک بخشهایی رو انجام میدم.

یک نشونه دیگه خیلی غیر منتظره یکی دیگه از تکنیسین ها حامله شده بود وقتی من از ایران برگشتم شوک شدم اونم گفت من باید موقت برم، گفتم خدایا همه اینها رو نشون دادی حالا اصل کاری رو بگو دیگه، یکروز استادم بهم ایمیل داد بیا باهم صحبت کنیم و اون چیزی که منتظرش بودم اتفاق افتاد به عنوان تکنیسین آزمایشگاه برام یک آگهی استخدام زدن، حتی ازم پرسیدن اینو با خودت مچ کن هرچیزی که نداری رو حذف کن، واقعا جالبه و بهم گفت همه از موندن تو اینجا خوشحال میشن منم دوست دارم بمونی، و خودشون کارای ویزا و… رو انجام بدون هیچ زحمتی برای من حتی از من مدرک دانشگاهی هم نخواستن فقط CV که اونم درواقع خودمم هستم همه جا، و این بود که من گفتم خدایا شکرت که قدم به قدم منو راهنمایی کردی در جایی که من عاشقشم و در واقع من به غیب ایمان داشتم چون حس درونم میگفت این مسیره توه.

من واقعا توجهم به نکات مثبته از پروسه دور و دراز نامه نگاری ها در ایران و مقایسه با اینجا با یک ایمیل، امکانات و تجهیزات برا تحقیق زمین تا اسمون تفاوت داره، حتی کرم مرطوب کننده دست هم هست اگر چیزی شستی دستت خشک شد وای خدا برای من که این چیزها رو ندیدم و عمرم رو در درس و دانشگاه گذروندم میگفتم خدیا تو با دست خودت منو اوردی توی بهشت اخه این همه چیزای خوب، آدم های عالی، باسواد، مهربون، اصلا من با ایمان شدم همش اسم خدا رو زبونمه چیزی که قبلا وجود نداشت چون با چشمای خودم معجزات رو میبینم. توجه به نکات مثبت من درواقع وقتی مقایسه میکنم با ایران بجای اینکه حس بد بگیرم میگم خدایا شکرت ببین ورژن پیشرفته هر چیزی اینجاست و اینه استاندارد یک زندگی خوب و من اینها رو میخام. خدایا شکرت بابت اینکه همیشه مراقبمونی و ازمون حمایت میکنی چقدر خوبه ما با خدا و دنیامون یکی بشیم احساس آرامش عجیبی داره. خدایا شکرررررررت.