زندگی، در همان کودکی و نوجوانی، به خوبی حساب نکردن روی آدمها را به من یاد داد. فقط کمی طول کشید تا دریابم، روی چه قدرتی باید حساب کنم.
کمی طول کشید تا درک کنم، آدمهایی که قدرتی برای رساندن من به خواسته‌هایم ندارند، قدرتی هم برای مانع شدن در برابر ورود نعمت‌ها به زندگی‌ام ندارند. پس همانگونه که روی آنها حساب نمی‌کنم، از گزندشان هم بیمناک نمی‌شوم. مجموع این دو نگاه، توحید را برایم معنا کردو به من یاد داد تا روی چه نیرویی باید حساب کنم.
سپس هرچه بیشتر قرآن را خواندم، بیشتر ارتباط میان «توحید» و آنچه خداوند «سعادت دنیا و آخرت» می‌داند را درک کردم و فهمیدم، «توحید»، تنها اصل و اساس قوانین زندگی است.
به یقین، دلیل تمام موفقیت‌های زندگی‌ام، اجرای توحید در عمل بوده است. به همین دلیل رسالت من با اشاعه توحید در جهان آغاز شد و تمام آموزش‌هایم بر «درک و اجرای این اصل در تمام جنبه‌های زندگی» استوار گردیده است.
توحید یک اصلی درونی است. توحید نگاهی جدا از هر دین و مذهب است که می‌گوید: زندگی ما، تماماً توسط باورهای خودمان رقم می‌خورد.
توحید، منطق ابراهیم برای شکستن بت‌هاست تا نشان دهد آنها حتی قادر به نجات خودشان از گزند یک تبر نیستند، چه برسد به نجات آدمها.
توحید، یقین ابراهیم است که می‌تواند درک کند هاجر و اسماعیل به اندازه‌ی او به ربّ متصل‌اند. پس با خیال راحت آنها را در بیابان می‌گذارد.
توحید، توکل، سرسپردگی، تسلیم و اعتماد ابراهیم به درستی الهاماتش است که، می‌تواند اسماعیل را به قربانگاه ببرد.
نگاه توحیدی، ایمان ابراهیم به عدم تأثیر هرگونه عوامل بیرونی است که خود را در عمل، هنگام ورود به آتش نشان می‌دهد. چون می‌داند حتی آتش قدرتی برای صدمه زدن به او ندارد، اگر قدرتش را باور نکند
ما که انتظار نعمت‌های بیشمار را داریم، باید از خود بپرسیم چقدر توانسته‌ایم این نگاه توحیدی را داشته باشیم؟!
و اگر این نگاه را ساخته‌ایم، چرا دست از نگرانی درباره عوامل بیرونی برنداشته ایم؟!
چرا می‌ترسیم حتی اگر مسیر درست را برویم، کار درست را انجام دهیم و باورهای خوبی بسازیم، ممکن است یک حادثه غیر مترقبه یا قدرت بیرونی مثل قانون دولتی، رأی یک سیاستمدار، لغو یک قانون، قیمت دلار، سیل و زلزله و … ریشه بنایی را ویران کند که، در تمام این سالها ساخته‌ایم؟!
این نگرانی‌ها همان بخش‌های ساخته نشده‌ی توحید در نگاه‌مان است. همان منافذی است که برای ورود شیطان به عنوان نماد کمبود و ترس، باز گذاشته‌ایم و همان بخش‌های ساخته نشده‌ی باورهای قدرتمندکننده و ثروت آفرین است.
میزان ورود نعمت‌ها به زندگی ما، به اندازه باورهای توحیدی‌مان است.
به اندازه‌ی یقین به این قانون که: «فرکانس‌های خودمان زندگیمان را خلق می‌کند»، توحیدی می‌شویم و به همان اندازه نیز، در آرامش می‌مانیم، از خطرها مصون می‌مانیم، آتش برای‌مان گلستان می‌شود، عدو سبب خیر می‌شود و برکت‌ها راه‌شان را به سوی زندگی‌ما پیدا می‌کنند.
تمام نتایج زندگی من، حاصل تلاش برای قدرت دادن به باورهای توحیدی‌ام بوده است. تا روی آدمها حساب نکنم و روی قدرتی حساب کنم که، قدرت خلق هر خواسته‌ای را به من بخشیده و هدایتگر من در مسیر هر خواسته‌ای گشته.
این نگاه توحیدی است که، هر روز نعمت‌های بیشتری را روانه زندگی‌ام می‌سازد و عزّت، ثروت، عشق و سلامتی بیشتری به من می‌بخشد. نه به این دلیل که من فردی خاص هستم، بلکه اصل فقط توحید است و آدمهای زیادی درباره درک این اصل مهم، دچار سوء تفاهم شده و به فرعیات بیهوده چسبیده‌اند.
اساسی ترین تلاش‌های بشر در تمام اعصار تاریخ، صرف تأمین خوراک، پوشاک و مسکن بوده است. یعنی همیشه این موضوعات را اصل دانسته و به خاطرش اینهمه جنگ به راه انداخته‌اند. اما وقتی وارد قرآن می‌شویم و داستان زندگی پیامبران را می‌خوانیم، هیچ اثری از این دغدغه‌ها که کل بشریت درگیرش بوده، نمی‌بینیم. دغدغه زندگی هیچ پیامبری تأمین سقف بالای سر، امرار معاش یا یافتن شغلی برای پرداخت هزینه‌هایش نیست، چون اصل چیز دیگری است.
قرآن یکصدا توحید را فریاد می‌زند، آن را اصل می‌داند و خداوند همه چیز، جز شرک به خودش را می‌بخشد. چون امکان ندارد شرک بورزیم و تجربه خوبی از زندگی داشته باشیم. اما اگر توحید را درک و اجرا کنیم، قطعاً به مسیر راهکارهای ثروت‌آفرین هدایت می‌شویم و ثروت به صورت طبیعی راهش را به زندگیمان می‌یابد.
با این حال، آدمهای زیادی اصل را رها و درگیر فرعیات‌اند. تداوم کسب و کارشان را درعوامل بیرونی می‌بینند و نه باورهای خودشان. برای همین هر دلیلی را بررسی می‌کنند الّا باورهای‌شان و روی هر عاملی حساب می‌کنند الّا خداوند.
به جای ساختن باورهای قدرتمندکننده و توحیدی، به دنبال آموختن روش‌های بازاریابی، شیوه جلب مشتری، تبلیغات و … اند.
به جای ساختن باور احساس لیاقت‌ِ تجربه عشق، به دنبال جراحی زیبایی‌اند.
به جای ساختن باور فراوانی، به دنبال یافتن دنبال‌کنندگان و لایک‌های بیشترند.
به جای ساختن باور توانایی بدن در ساختن سلامتی، به دنبال یک پزشک و داروی بهتراند.
آنها هزاران عامل را، به عنوان عامل اصلی لحاظ می‌کنند، الّا توحید و توکل را، که اصل است و این وعده را می‌دهد:
تو به عنوان بخشی از نیرویی که ذاتش فراوانی، سلامتی، ثروت و عشق است، می‌توانی با باور کردن رابطه‌ات با این نیرو و باور کردن فراوانی نعمت‌ها، سلامتی و عشق، راه ورود آنها را به زندگی‌ات را باز نگه داری و به شکلی طبیعی تجربه‌شان کنی.
وقتی در مسیر توحید قرار می‌گیری، مشتری‌ها پیدایت می‌کنند، ایده‌های ثروت‌ساز سراغت می‌آیند، قلب‌های مهربان اطرافت جمع میشوند و به تو عشق می‌ورزند و بدنت ساختن سلولهای سلامت را آغاز می‌کند.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD471MB38 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۶30MB38 دقیقه
به نام الله یکتا
سلام به همه
روز پنجاه و چهارم از سفر روزشمار تحول زندگی من
فایلی در ادامه و تکامل فایل چه کسی مالک توست؟ ، یک فایل توحیدی عالی ، فایل توحید عملی شش
روز قبل از شنیدن مجدد این فایل، سوره ی فاطر رو خوندم و از شدت توحید و آگاهی و وجود قانون در این سوره فقط اشکهام جاری شد و غرق لذتی وصف ناپذیر شدم.
وقتی این فایل رو شنیدم ، که بازهم استاد یادآوری کردن که همه ی قدرت خلق زندگیمون فقط با خدای یکتاست و همون خدا این قدرت رو به خودمون با فرکانسهامون و توجهات و باورهامون داده. فقط به یاد آیات قرآن افتادم. الله اکبر
یعنی هیچ کس به اندازه ی سر سوزنی نمیتونه به سود یا ضرر ما عمل کنه و تاثیری مثبت یا منفی در زندگی ما داشته باشه ، مگر اینکه خودمون باور کنیم و اجازه بدیم.
و من دقیقا عین همین موضوع ،توحید خالص رو در سوره ی فاطر دیدم و چقدر زیبا این آگاهی و توحید رو در کل قرآن به یاد آوردم. جایی که خداوند به پیامبر میفرماید فقط به من توکل کن ، که من برای تو کافی هستم ، دقیقا همون موضوع توکل کردن به خداوند در همه ی کارها هست و اینکه روی هیچ کسی به اندازه ی سر سوزنی حساب نکنیم و حساب هم نبریم چون تا وقتی ما با باورمون اجازه ندهیم ، کسی نمیتونه کاری بکنه ، پس در هر حالی باید فقط به خدا توکل کرد و آرام و رها بود ، چون خداوند برای ما کافیست و وعده ی خداوند ،تنها وعده ای هست که راست است.
در سوره ی فاطر خداوند میفرماید: مگر ما از زمین آسمان برای شما نعمت نازل نکردیم ، پس چرا به سوی باطل میروید؟
و بازم میگن: اگر خداوند سودی رو برای کسی بخواد هیچکس نمیتونه مانعش بشه و اگر ضرری بخواد کسی نمیتونه مانعش بشه.
و اینکه: هیچکس حتی به اندازه ی پوسته ی نازک هسته ی خرما مالک شما نیست .
خدای یکتا رو بپرستید ، که او نیازمند شما نیست و شما به او نیاز دارید و…
الله اکبر ررررر از این همه هدایت واضح و روشن.
و خیلی آیات دیگه است که خداوند خیلی واضح به این اشاره کرده که فقط یکتا پرست باشید و‌مشرک نباشید و به خدا توکل کنید و قدرت رو به کس دیگری غیر از خدا ندید و از کسی غیر از خدا نترسید که سزاوار نیست از کسی غیر از او بترسید و هیچکس ، هیچچچچچ اثریییییی در زندگی ما نداره ، هیچ کس ، هیچ اثری
پس همیشه و در هر لحظه با یاد خدا و در پناه خدا و رها از هر چیزی دیگری آرام و شاد و با احساس خوب زندگی کنیم و بزاریم خدا هدایتمون کنه ، چون تنها کسی که معبود یکتای ماست و صلاح مارو می‌دونه و صاحب فضل عظیم هست ، خدایی هست که خالق جهانیانه و قدرت خلق زندگی ما رو در وجود خودمون گذاشته .
پس خلق کنیم ، آنچه رو می‌خوایم و بسازیم زندگی دلخواهمون رو ، با توجه به خواسته هامون و فرستادن فرکانس دلخواهمون.
و اصلاااا و در هیچ شرایطی ، منطقی یا غیر منطقی ، خوب یا به ظاهر بد ، نه روی کسی حساب کنیم و نه از کسی انتظار داشته باشیم و نه از کسی بترسیم و حساب ببریم.
هیچ چیز رو بهانه نکنیم که قدرتی به کسی بدیم ، غیر از خدا .
وقتی در هر شرایطی میایم دچار شرک بشیم و قدرت رو به کسی بدیم و این باور رو در خودمون بسازیم که دیگران در زندگی من نقش و قدرتی دارن ، سریعا به یاد بیاریم که نههههه
اصلا اینطور نیست
خدا تنها مالک من هست و تنها خالق و قدرت یگانه و معبود یکتای جهانیان هست که قدرت خلق زندگی من رو به وسیله ی باورهام و فرکانسهام و توجهاتم به خودم داده و بسسس.
همین
من خالق زندگی خودم هستم و خداوند از من انتظار داره که من زندگی دلخواهم رو بسازم و ایمان داشته باشم و عمل شایسته انجام بدم و شکرگزار باشیم و یکتا پرست و فقط به خدا اعتماد کنم و صبور باشم و کفران نعمت نکنم و حواسم باشه که شرک وجودم رو نگیره ، چرا که شرک واقعاااا مخفیانه در وجود ما نفوذ می‌کنه.
پس باید خیلی حواسمون جمع باشه و مدام به خودمون یادآوری کنیم که خدا مالک و خالق منه و اون قدرت ساختن زندگی دلخواهمو فقط به خودم داده.
بله در هیچ جایی از قرآن حتی کوچکترین اشاره ای به مسائلی که برای بشر امروز ، مسایل اساسی زندگی تلقی میشوند (خوراک، پوشاک ، مسکن) نشده ، بلکه مهمترین نکاتی که در قرآن بارها و بارها بهشون اشاره شده ، و آیات فراوانی درباره اش اومده ،توحبد و دوری از شرک و شکر گزاری و عمل صالح هست. یعنی با وجود داشتن این ها میتونیم به همه ی آنچه که دغدغه ی بشریت هست برسیم.
به آزادی مالی و زمانی و مکانی و سلامتی و عشق و شادی.
سپاسگزارم از همه
در پناه خدا پاینده باشید