سریال زندگی در بهشت | قسمت 115

به نام خدایی که هر چه دارم از اوست

سلام به استاد عزیزم ومریم جانم

سلام به دوستان پرازآگاهیم

خدای من این بچه ها چه تظاهراتی کردن

با دیدن این تظاهراتشون این موضوع برام تداعی شد که زمانی که خواسته ای داریم و هنوز بهش نرسیدیم میایم گله و شکایت میکنیم پیش خدا

که چرااا نمیدی خدا؟؟چرا من به خواستم نمیرسم؟؟

با اینکه میدونیم خدا صدای مارو شنیده

اما بازم عجله داریم

بازم صبور نیستیم وایمان نداریم

انقدر ذهنمون مارو بازی میده وماهم باهاش همراه میشیم و از مسیرلذت نمیبریم و فقط میخوایم به مقصد برسیم

غافل ازاینکه، موفقیت لذت بردن از مسیره نه مقصد

اینا رو به خودم میخوام بگم که مهسا اگر از مسیر لذت نبری و به مقصد برسی به پوچی میرسی

چون خواسته های تو هیچوقت تمومی نداره مثل این مرغ ها که فقط خواستشون یک وعده غذا نیست و دوباره گرسنشون میشه چند ساعت بعد و مجدد این خواسته در اینا بوجود میاد که ما غذا میخوایم

با اینکه میدونیم خیلی از خواسته های ما قبلا توسط پروردگارمون برآورده شده اما باازم صبور نیستیم عجله میکنیم

صبور نیستیم تا تکاملون طی بشه تا در زمان مناسب اون خواسته وارد زندگیمون بشه

مریم جان من عاشقتم

اون جمله طلاییتون هیچوقت از ذهنم پاک نمیشه و جزو باورهام شده که

هیچکس بهتر از خودم نمیتونه بهم خدمت بکنه

چقدر من لذت میبرم ازاینکه با عشق اشپزی میکنید و به خواسته استاد احترام میزارید

این آزادی و احترام تو رابطتتون منو به وجد میاره

چقدر لذت میبرم از اینکه خودتون رو دوست دارید و برای خودتون ارزش قائلید و ظرف های تر تمیز وخوشگل رو استفاده میکنید این یعنی عزت نفس و خود دوستی

برخلاف خیلی ها که ظرف های خوشگل رو میزارن برای مهمونا و خودشون از ظرفایی که قدیمی و نامناسب هستن استفاده میکنن

و زمانی که ما برای خودمون ارزش قائل نشیم و احساس لیاقت نداشته باشیم

قطعا جهان هم برای ما ارزش قائل نمیشه

وجهان به اندازه لیاقت ما خواسته هامون رو وارد زندگیمون میکنه

خب حالا میرسیم به حل مسئله که در آوردن تراکتور هست

برای حل کردن مسائلمون باید خوردش کنیم مسئله رو

قدم به قدم پیش بریم،با احساس خوب حرکت کنیم و تسلیم ندای قلبمون باشیم چون خداوند ایده هارو بهمون الهام میکنه

تو خود پای در راه بنه وهیچ مپرس که خود راه بگویدت که چون باید کرد

حرکت کن جاری باش راه ها بهت گفته میشه

واین جمله امیدبخش مریم جان که گفتن من دلم روشنه

این یعنی ایمان واطمینان قلبی این ینی باور ویقین به خداوند

حرکت میکنی و ایده ها رو عملی میکنی و با یه حرکت بم مسئله حل میشه و درها برات باز میشه

آخخخ که اون لحظه چه لذتی داره

کدوم درخت رو باید قطع کنیم؟؟

همونی که ریزه میزه هست و دورش کلی پیچک هست

کدوم ترمز رو باید برداریم؟

همون ترمزی که کوچیکه اما کلی باور محدود کننده با خودش داره

ما نا امید نمیشیم اگر ایده ما عملی نشد باازم ایمان داریم و توکل میکنیم به الله

وروی نکات مثبت تمرکز میکنیم و از مسیر لذت میبریم

چون دلمون روشنه و یقین داریم که مسئله حل میشه

خب من تو لحظه، زمانی که سریال رو میدیدم شروع کردم به نوشتن و هنوز مسئله ما حل نشده و فردا با ایده بهتر و قووی تر با زنجیر این تراکتورهیولا رو درش میاریم 💪💪💪

خدایا هزاران بار شکر بابت دیدن این سریال بی نظیر

خدایا سپاسگزارم تا هدایتم کردی بنویسم و درس هامو از این سریال بهشتی بگیرم

چقددر من امروز آگاهی دریافت کردم

چقدر با نوشتن آکاهی ها رو بیشتر دریافت کردم

چون با دقت بیشتری جزئیات رو دیدم

استاد خوبم بینهایت سپاسگزارم ک تو عمل روش های حل مسئله رو بهمون یاد میدید

این قسمت از سریال برام یه همزمانی بود چون دیشب داشتم تو سایت یه مقاله از مریم جان میخوندم که به سوال یکی از دوستان جواب داده بود و دقیقا در مورد حل مسئله صحبت کردن و امروز بیدار شدم دیدم استاد و مریم جان به طور عملی دارن مسئله حل میکنن

خداجونم من عاشقتم😍😍

دوستان خوبم بابت کامنتای فوق العادتون هم سپاسگزارم با خوندن کامنتاتون آگاهیم روز به روز بیشتر وبیشتر میشه

خدایا شکرت بابت دوستان توحیدی و پراز آگاهیم❤💜