شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت

سلام به استاد عزیز و دوستان جاااان

خدای من چه سوالی کیف کردم

اصلا فکر نمیکردم ذهنم اینجور باز شده باشه

این دعا رو من خیلی ازخدا داشتم که خداجونم به من ثروت و پول بده که اینطور خرجش کنم

جالبه که از وقتی با استاد آشنا شدم کمتر این درخواست کردم یادمم نمیاد کی اینجوری پول از خدا خواستم.

راستی چرا تا به حال فکر نکرده بودم من که چرا به این درخواستم نرسیدم

حالا میخوام درس پس بدم و دوستانم منو راهنمایی بیشتر کنند

از چند جهت این سوال از ریشه غلطه

۱.یعنی من نا آگاهانه از خدا میخواستم بهم ثروت بده من تعیین کنم به چه راهی وبه چه کسی بدم.خدایا منو ببخش

یعنی علم و قدرت از خدا سلب میکردم یعنی خود خدا نمیدونه الان به کی چی بده من بگم آگاه بشه یا خدا نمیتونه به خودشون مستقیما بده من میتونم خدا ناتوانه

۲.یادمه گهگاه شده بود دعا میکردم خدا بهم پول زیاد بده بعد برای یکی ازعزیزام خونه بخرم اما یک یا چند روز بعد دعام طرف ادامو در میاورد یا منو مسخره میکرد اونوقت ته دلم ازش دلخور میشدم وذهنم مدام تکرار میکرد خاک توی سرت بی لیاقتت من اینقده مهربونم که میخواستم برات اینو بخرم اونوقت تو اینقدر ناسپاسی.دقیقا منت میداشتم در صورتیکه اولش اینجوری نبود.

۳.راستی به قول استاد عدل خدا میره زیر سوال هر انسانی بنا بر قوانین افرینش جای خودش قرار داره اگه کسی اینجوری دعا کنه خدا رو عادل نمیدونه

۴.آخ وقتی به این سوال و جوابش فکر میکنم خجالتم زیاد میشه

نمیدونم ولی ته دلم میخواست خدا به من بده منم بدم به بقیه یه جورایی دلم نمیخواست خدا به خودشون بده یک حسادت پنهان داشتم دوست داشتم اونا از من پایین تر باشن من با پول بالاتر از اونا، اینجوری میتونستم ارضا بشم هم خودمو مهربون جلوه بدم و منت بذارم، هم نذارم به چیزی بالاتر از اون چیزی که من میخوام برسن پیشرفت اونا رو من تعیین کنم مطابق میل من باشه

خدایا من ببخش خدایا ازت ممنونم که اینجور دعاها رو جواب ندادی که من از تو و انسانیت دور بشم

۵.خدایا من ادعا میکردم مسلمونم و دارم بندگیتو میکنم اما فکر کردن درباره جواب همین سوال منو عجیب توی خودم غرق کرده یعنی من بنده خدامو اینجوری مشرکم خدایا منو ببخش ازت ممنونم بابت این آگاهی

اخه من یه جورایی با این درخواستم برای خودم منیتی قایل میشدم که در لایه های پنهان باورم ادعای خدایی میکردم استغفرالله ربی واتوب والیه

۶.نمیدونم چرا هرچی فکر میکنم به چرایی این سوال به باورهای منفی میرسم که پشت سوال پنهان بودن دقیقا من یکی با این درخواستم دوست دارم یه جورایی بقیه رو زیر سلطه خودم ببرم بعد حرف اونا نباشه، حرف بشه حرف من.

۷.توقع دارم اونا پول از من گرفتند پس بیاین و از خودم صلاح کارشون رو بپرسن بخششی در کار نیس بهترین حالت اش اینه که من بگم کجا و کی وچی بخرن اونا که عقلشون نمیرسه من پول دارم پس عاقل ترم

۸.خدایا من ببخش میخواستم با این احساسات بدم جای تو رو بگیرم

۹.نفس آدمی دوست داره تمجید وبشنوه و هی خودشو تافته جدا بافته ببینه

خداجونم من آدم خوبیم به من بده که نیت من خیره هی خودشو بزرگ می بینه

۱۰.خب وقتی یه دعای مستجاب داری و از خدا میخوای که پول بده تا توی راه خیر خرج کنی یعنی ته تهش من که لایق نیستم پول دار بشم بخاطر بقیه بیا واین پول بده من تعهد میدم که به اونایی که ضعیف و نیازمندن برسونم.

۱۱.البته این باور پنهانم داره که خدایا به من بده اونا لیاقت منو ندارن بذار من که لایق ترم زودتر به پول برسم

۱۲. راستشو بخواین من از طرف خودم به بعضی کارهای خوبم یا نیت های خوبی که داشتم می بالیدم و خودمو یه ادم مخلص می دیدم که البته با تفکر در مورد باورهای یک دعای به ظاهر خوب فهمیدم که کجای کارم…اخلاص یعنی عملی رو انجام بدی که فقط وفقط برای خدا باشه مثل اینکه بری و دور از چشم همه به درختی آب بدی و هیچ چشمداشتی نداشته باشی که اونم برات جبران کنه درخت که نمیتونه پا دربیاره بره همین کار برات بکنه پس تو فقط برای خدا اینکارو کردی یه جور اخلاص در عمل

حالا من دعا میکنم که خدا بهم بده من برم به بقیه بدم من دستی از دستان خدا بشم اونم با ی عالمه فکرای اشتباه و البته مثلا با چقدر اخلاص

خداجونم بازم منو ببخش ازت متشکرم بابت این اگاهی ها

هرچی نوشتم از ته دلم بود بعضیاش بنطرم تکراری اومدن اما خواستم بگم خدارو که درست نشناختم هی بنویسم شاید بیشتراین ریشه ها رو بیرون بکشم تا به خودم یاد اوری بشه باورام حتا اونایی که در قالب دعای خیرن چقدر مشکل دارن برای همینه رشدی نکردم و هنوز اینجام

خداجووونم ممنون ،خوشحالم اولین نظرمو گذاشتم