شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت

سلام به دوستان خوبم و آقای عباس منش عزیز

راستش من از دیروز تا حالا همش دارم به این موضوع فکر میکنم. به نظر من نمیشه کلی گفت چون بستگی به نیت ما داره مثلا من خودم خیلی وقتها برام پیش اومده که وقتی از خدا چیزی میخواستم بهش گفتم خدا جون تو کمکم بکن منم در مقابل برای سپاسگذاری از لطف تو سعی میکنم به بنده های تو کمک کنم. مثلا یه نذر کردم اونم این بود که خداجون از این به بعد هر چقدر که از فضل خودت به من عطا کنی من ده درصدشو برای رضای تو به یه کسانی که نیازمندن کمک میکنم. هر چقدر تو بیشتر به من عطا کنی من هم بیشتر میبخشم. البته خدایا این تویی که از دستان من داری به بنده خودت کمک میکنی من کاره ای نیستم. این کار فقط برای سپاسگذاری از لطفیه که به من داری…

دوستان اگه نیت ما بخشیدن برای رضای خدا و سپاسگذاری از او باشه خیلی هم خوبه چون بارها توی قرآن راجع به انفاق صحبت شده…یه نمونه اش رو بخوام براتون بگم سوره ضحی خدا خطاب به پیامبر میفرماید :”به زودی پروردگارت به تو عطا خواهد داد تا راضی شوی، مگر نه اینکه تورا یتیم یافت و پناه داد و تو را محتاج یافت و بی نیاز کرد و تو را گمراه یافت و هدایت کرد. پس تو نیز (به پاس نعمت ما) یتیم را میازار و گدا را مران و از نعمت پروردگارت با مردم سخن گوی” دوستان عزیزم اگه دقیق سوره رو بخونید میبینید خدا به پیامبر گفته حالا که من به تو لطف کردم و هدایتت کردم ، پناهت دادم، بی نیازت کردم تو هم یتیم نوازی کن، از نعممتهایی که به تو دادم با مردم سخن بگو(همین کاری که استاد همیشه میکنه) نیازمند دیدی بهش کمک کن (نه اینکه مثل کافران که میگفتند چرا به کسی کمک کنیم که اگه خدا میخواست خودش بهش می داد، یس47 :وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَنْ لَوْ یَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ، متاسفانه کامننتها رو که میخوندم دیدم خیلی از دوستان اینطور درک کردند که نباید به نیازمند کمک کرد چون اون باید خودش مدارش تغییر کنه و… ولی خدا صراحتا توی سوره یس گفته که نباید اینطور فکر کنیم قطعا این نجوای شیطانه)

بله اگه نیت قلبی ما چیزی غیر از رضای الله و سپاسگذاری باشه اونوقت شاید ترمزی باشه برای دست یابی ما به پروت و خیلیییی هم دوست دارم بدونم در چه صورت این فکر یک عامل محدود کننده است!!! اما اگر واقعا برای رضای خدا و تشکر از لطفی که او به ما میکنه باشه و از روی عشق بخوایم این کارو انجام بدیم نه تنها ترمز نیست بلکه به قول قران هفتصد برابرش بهمون برگردانده میشه.استاد عزیزم میدونم که کامنتم رو میخونید و مشتاقانه منتظر توضیحاتتون هستم.

یه مسئله دیگه که این روزا ذهنمو درگیر کرده و میخواستم بگم اینه که من خیلی وقتها برای اینکه به خواسته ام برسم نذر معنوی میکنم مثلا به خدا میگم فلان ویژگی اخلاقی مو که میدونم توش ضعیف هستم رو تا زمان تحقق خواسته ام سعی بکنم اصلاحش کنم… وچون این تغییر گاهی راحت نیست و شاید نتونم طبق قولی که خدا دادم خوب و درست رفتار کنم و این حالمو بد میکنه. دیروز با حرفهای شما حس کردم که احتمالا این مدل درخواست کردن درست نباشه، هر چند قصد من از اینکار اینه که به بهانه رسیدن به خواسته ام انگیزه بیشتری برای تغییر نقاط ضعفم ایجاد کنم ولی چون منجر به احساسات منفی و ناامیدی و وسوسه های شیطان میشه که میگه نتونستی به قولت عمل کنی پس انتظار نداشته باش که خدا هم خواسته ات رو اجابت کنه مطمئن شدم که این راه درستی برای تغییر نقاط ضعفم نیست.

استاد جااااان ممنون از اینکه راهنمایی مون میکنید

از صمیم قلب دوستون دارم