آن زمان که در بندرعباس بودم، قبل از اینکه بخواهم برنامه هایم را به صورت جدی شروع کنم، بزرگترین نگرانی ام درباره سخنرانی این بود که، مبادا فردی سوالی بپرسد که آن لحظه پاسخش را ندانم!
اما حسی بسیار واضح در درونم، به من گفت:
اصلاً نگران نباش. پاسخ ها به موقع برایت خواهند آمد. آنگاه به من گفت که تنها وظیفه ام اشاعه توحید است و به من اطمینان داد که “بقیه اش با اوست:
جواب سوالات، آماده سازی شرایط، آوردن ثروت و نعمت به زندگی ام و … همه و همه با اوست. جالب است که همیشه، بهترین و کاملترین پاسخ های من به سوالات، دقیقاً روی استیج یا حتی درست در لحظه ضبط فایل بوده است.
من این حس، انرژی، خدا یا هر آنچه می نامیمش را باور کردم.
آن زمان که از من خواست که آرام باشم و فقط شروع کنم و هدایتم با اوست، به یقین هدایت شدم و همه چیز در زندگی ام با او معنا یافت.
اینجا در آمریکا، هرگاه از من می پرسند دین شما چیست؟ پاسخی جز این ندارم که: یکتاپرست هستم. چون نمی توانم این انرژی را در قالب هیچ نام یا فرقه ای جای دهم. چون انتخاب کردم تا به قول قرآن، پیرو آیین ابراهیم باشم که موحد بود و مشرک نبود.
به نظرم بهترین نگاه به خداوند، همان نگاه خالص و توحیدی ابراهیم به این انرژی است. نگاهی که فارغ از هر فرقه و پیرو، خودش بود و خدای خودش.
وقتی به زندگی ابراهیم می نگرم، نگاه پر از یقین ابراهیم به این نیرو را در جای جای زندگی اش می بینم:
از ورود به آتش، رها کردن همسر و فرزندش در بیابان تا قربانی کردن فرزندش…
نگاهی که یقین دارد باید توکل کرد و قدم ها را برداشت. هدایت به موقع می آید و قدم های بعدی گفته می شود.
نگاه ابراهیم به من فهماند که خداوند همه چیز است. من، تو، نظم جهان، قوانین هستی و همه آنچه هست خواه آن را خوب می دانیم یا نه، همه و همه شکلی است از انرژی ای که خدا نامیده ایم.
خداوند به شکل هر آنچه در ذهنت بسازی، وارد زندگی ات می شود، همانگونه که به شکل باورهای سلیمان نبی، برایش خدایی وهاب شد و در قالب قدرت و ثروت، وارد زندگی اش شد. همانگونه که برای ابراهیم، از آتش تبدیل به گلستان شد.
خداوند مثل آبی است که به شکل ظرف باورهای تو در می آید. باید ببینی چه ظرفی برای او ساخته ای؟!
زیرا می تواند ظرفی باشد در قالب خانه ای زیبا، سفری رویایی به زیباترین نقاط دنیا، خودرویی با امکانات عالی، رابطه ای توام با عشق و مودت، سرمایه گذاری هایی سود آور، سلامتی و آرامش و همه چیزهای خوب
یا بر عکس، نگرانی هایی مثل اجاره خانه، قسط، بدهی، روابط نامناسب، بیماری های مختلف و…
حال که خداوند همه چیز است، می خواهی برای تو چه شکلی داشته باشد؟
ثروت باشد یا فقر؟ درمان باشد یا درد؟ عشق باشد یا نفرت؟ آسان باشد یا سخت؟
بپذیر، ایمان بیاور که هیچ محدودیتی برای این خدا نیست. بدان خدا چیزی جدا از ما نیست و درگیر هیچ قالب و واژه ای نباش.
هرچه بزرگتر فکر کنی، هرچه باورهای قدرتمند کننده تری درباره ثروت، سلامتی، روابط زیبا و… بسازی، این انرژی به شکل زیباتری وارد زندگی ات می شود و به همان میزان، نگرانی هایت را کمتر، آرامش ات را بیشتر و جهانت را زیباتر می نماید.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»721MB50 دقیقه
- فایل صوتی رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»46MB50 دقیقه
?او به صنعت آزرست و من صنم آلتی کو سازدم من آن شوم ?
?گر مرا ساغر کند ساغر شوم ور مرا خنجر کند خنجر شوم ?
?گر مرا چشمه کند آبی هم ور مرا آتش کند تابی دهم ?
?گر مرا باران کند خرمن دهم ور مرا ناوک کند در تن جهم ?
?گر مرا ماری کند زهر افکنم ور مرا یاری کند خدمت کنم ?
? ? من خودم خیلی ورزش رو دوست دارم و همیشه سعی در ورزش کردن دارم و ورزش میکنم و چقدر خوشحالم از این سوال زیبا ? ?
دوستان یک ورزشی در دنیا هست به نام?? MMA ??، می تونید تو نت سرچ کنید و ببینیدیش. تو ایران بهش هنرهای رزمی ترکیبی هم میگن.
اما چرا اسم از MMA آوردم !
به این دلیل که سنگین ترین ورزشِ جهانه !!!! ??????
دقیقا این ورزش اینجوریه که دو نفر رو میفرستن تو قفس، همدیگرو با استفاده از انواع فنونه رزمی اعم از لگد و مشت و زمین زدن و خفه کردن و .. بزنن!!!
?یعنی یک دعوای واقعی با قوانین خاص?
فقط کسی میتونه سنگینی و سختی این ورزش رو درک کنه که فقط یکبار تمرناتش رو انجام داده باشه. حالا نمیگم مسابقشم شرکت کرده باشه،فقط یکبار تو این ورزش کنی میفهمی MMA یعنی چی!! حالا دوست داشتین راجع بش تحقیق کنین. نمیخوام خیلی درگیر توضیح MMA بشم.
اما نکته جالب اینجاس که بعضی از ورزشکاران این رشته، سنین بالای 40 سال و حتی50 سال دارن!!!
این ورزش به این سنگینی که یک جورایی جونتو برمی داری میری تو قفس که حتی امکان مرگ هم داره( چون دیگه از ورزش گذشته و بیشتر شبیه جنگه!!!) ورزشکاراش تا 50 سالگی بعضا ادامه میدن!!! حالا چرا؟ ?????
?????? میدونین به نظرم اصلی ترین دلیل اشتیاقه ، شور و حرارته ، آتیش شوقه درونه ??????
تو این رشته ورزشکارا برای هم گاها خط و نشون میکشن و همدیگرو به مبارزه دعوت میکنن و همین باعث میشه یک ورزشکار برای اثبات توانایی هاش پا پس نکشه و بیاد و مبارزه کنه . ????
خیلی رشته هیجان انگیزیه، اگر توش دقت کنید این موضوعه شور و شوقه مبارزه واقعی رو خیلی خوب میبینید ..
ضمنا تو آخرین مبارزه در بالاترین لیگ در ورزش MMA یک آقایی ?? که 40 سالشون هست، یک آقایی ? که 32 سالش بود رو ناک اوت کرد! و باز هم جالب تر اینکه این آقا، کشتی گیر کوبایی ((یوئل رومرو)) حریف سابق ((علیرضا حیدری)) کشتی گیر کشورمون هستند!!
آقای حیدری بازنشسته شدن در همون کشتی اما آقای رومرو علاوه بر اینکه رشتشو عوض کرد، تو بالاترین سطح تو خشن ترین و سخت ترین ورزش جهان از بهترین ها محسوب میشه اونم تو سن 40 سالگی!!!
حس میکنم رونالدو و مسی به دلیل رقابت باهم و این انگیزه که بهترین بازکنان جهان بمونن، رکورد بازی و سن بازی کردن رو تو فوتبال بشکنن چون برای ادامه دادن دلیل دارن
? حداقل این یک دلیل رقابت با هم رو دارن ?
یک مثال دیگه، تو مستند یوسین بولت، نشون میده که یکی دو ماه قبل از مسابقات المپیک لندن، یوسین بولت مسابقات قهرمانی جهان رو به یوهان بلیک هم وطنش میبازه ???
خودش میگه این شکست چنان شورو اشتیاقی دَرِش ایجاد کرد که برای اینکه تو المپیک اول شه و یوهان بلیک رو شکست بده تو مدت زمانه یک ماهی که تا مسابقات المپیک داشت، باورنکردنی تلاش کرد.. جوری که هر روز استفراق میکرد!!! ???
تا اینکه تو المپیکه لندن تمام رکوردهارو تو 100 مترو 200 متر و ترکیبی از آنِ خودش کرد ???
ورزشکار ها تو اکثر رشته ها بعد از چند قهرمانی یا کسب پول و ثروت یه جورایی اشباع و بی هدف میشن و همین هم باعث میشه کمتر تمرین کنن و یواش یواش از دور خارج میشن ????
دیگه حرارت و تشنگی جدید هم ندارن و وقتی انگیزه و جاه طلبی در خودشون ایجاد نکنن خب مشخصا از رده خارج میشن. شور اول بودن ، بهترین بودن ، نهایت تلاش رو کردن اینها اگر نباشه یک ورزشکار زود بازنشسته خواهد شد ???
و اینکه خیلی هاشونم با دیدن ورزشکارهای زیادی که تو سن 30 و اینها بازنشست شدن این باور براشون بوجود میاد که دیگه تمومه و ماهم رو به زواالیم و کنار میکشن .
به طور خلاصه 2 دلیل داره به نظرم
? 1٫دیدن ورزشکارها در سالیان متمادی که حول و حوشِ سی و اندی سال از ورزش خدافظی کردن و ایجاد باور اینکه ماهم تا همین حد می تونیم ادامه بدیم و بعد پیر میشه بدنمون و قوت قبل و دوران زیر 30 سال رو نداریم.
? 2٫از دست دادن هدفمندی و شور و انگیزه و جاه طلبی و اشباع شدن و در نتیجه کنار کشیدن از ورزش.
?پیروز و شادباشید?