یکی از مهم ترین دلایلی که افراد در برخورد با مسائل به این نتیجه می رسند که آن مسئله غیر قابل حل است، این است که:
آنها به جای اقدام با باور مناسب، شروع به بررسی تجارب افرادی می کنند که قبلاً آن مسئله را داشته اند. آنها می خواهند همان راهی را بروند که افراد زیادی قبلا از آن به نتیجه نرسیده اند یا آن روش، به سختی نتیجه ای نیمه کاره داشته است.
با این دلایل که:
“این حرف من نیست، بلکه حرف متخصصان و افراد با تجربه ای است که سالها در این کارند!
یا قانونی که برای این کار تعیین شده، فقط همین یک راه را دارد و این قانون هم غیر قابل تغییر است و…”
یعنی آنها از همان ابتدا تحقیق درباره مشکلاتی را شروع می کنند که ممکن است درباره این مسئله وجود داشته باشد یا دیگران قبلا با آن مواجه شده باشند. سپس بدترین سناریو ممکن را از قبل در ذهن خود نوشته و سرانجام به این نتیجه می رسند که راهی جز این نیست.
آنها همیشه به این شکل، این طرز فکرشان را توجیه می کنند که:
“ذهن منطقی من بسیار قوی است”
“تیپ شخصیتی من اینگونه است”
“متولدین فلان ماه، این ویژگی ها را دارند که تنها زمانی قدمی بر می دارند که از تمام روند مسیر اطلاع داشته باشند”…
سپس با این منطق که: این ذات من است، یا: اینها مرجع علمی دارد و من با تحقیقات بسیار، به چنین شناختی از خود رسیده ام، حتی نمی خواهند به این موضوع فکر کنند که این باوری است که باید تغییر کند.
به این شکل است که یک باور محدود کننده ساخته می شود و به وسیله چنین مرجع هایی در ذهن شما تثبیت می گردد.
وقتی به هر طریق و با هر عنوانی، خود را در یک قالب مشخص محدود نمایی، به شدت از الهامات، راهکارها و ایده هایی محروم می شوی که موجب پیشرفت تو و حل مسئله ات می شده است.
به وفور با آدمهایی که چنین نگاهی درباره مسائل شان و شیوه حل آن داشته اند، روبرو بوده ام. در حالیکه حقیقت این است که ما انسانهایی هستیم که با باورهامان زندگی خود را خلق می کنیم. راه حلهای ما همیشه هم به اندازه باورهای مان کارا یا ناکارآمد است. پس موجودی با چنین حدی از توانمندی، نمی تواند در هیچ قالبی محدود شود.
برای همین تصمیم به تولید محصولی گرفتم تا هر آنچه برای “شیوه برخورد با یک مسئله و حل آن” باید بدانید را توضیح دهم.
هدف این محصول پاسخ دادن به سوالات بسیاری است که همیشه در برخورد با مسائل ات داشته ای. پاسخ های واضح برای موضوعاتی چون: وقتی به مسئله ای برمی خوری، آیا باید به آن توجه کنی یا از آن اعراض نمایی؟
همچنین چگونگی “دسترسی به الهامات و چگونگی عمل به آنها برای حل مسائل” را مفصلاً توضیح خواهم داد زیرا خیلی مهم است با چه باوری به مسائل ات نگاه می کنی و از چه افرادی برای حل آن مسئله کمک و مشورت می طلبی!
مسائل، جزئی از زندگی ماست. موفقیت این نیست که مسئله ای در زندگی مان نباشد، بلکه قرار است تبدیل به افرادی شویم که بسیار از مسائل شان بزرگترند.
یک سوال به عنوان تمرینی برای تشخیص اصل از فرع
چه باوری درباره خداوند در ذهن مان بسازیم که بیشترین آرامش، انگیزه و ایمان را در ما برای اقدام برای تحقق خواسته هامان ایجاد نماید؟ به گونه ای که راحت تر و از مسیر آرامش بخش تری به خواسته هامان برسیم.
راه کارت را برای ایجاد این باورها بنویس.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند433MB8 دقیقه
- فایل صوتی باورهایی قدرتمندکننده درباره خداوند8MB8 دقیقه
سلام خدمت دوستان و استاد عزیز
ما قسمتی از ذات پاک الهی و تکه ای از خداوندهستیم ؛و این یعنی ارزش ما به اندازه ای است که میتوانیم جهان و به تسخیر خود درآوریم و این باور که قدرتهای خارق العاده ای در وجود ما نهفته است که میتوانیم خیلی زود(با درک جهان آفرینش)آنها را شکوفا کنیم…این باور باعث میشه ارزش خودمون و بدونیم و اینکه به هرچه که بخواهیم میتوانیم برسیم به کمترینی قانع نباشیم…بالارفتن اعتماد به نفس؛ که باعث نمیشود مسائل بی ارزش باعث رنجش ما شود(و این مساله میتواند در خودکشی های در روابط خود را نشان دهد)…تقویت این باور باعث لذت بردن از زندگی که بالاترین هدف میباشد میشود…
._و باور اینکه زندگی ما تحت کنترل نیروی برتری است که این نیروی برتر برنامه خاص خود را دارد و میداند ما را به جایی برساند که باید باشیم راههایی برای برای انجام آن دارد که تاکنون به آن فکر نکرده ایم و نگران از دست دادن چیزی نباشیم که هر چیزی که متعلق به ماباشد نمیتواند از ما گرفته شود؛ آرام وآسوده پیش بریم و حسادتها و نگرانیها را کنار گذاریم و باور داشته باشیم که چون لایق بهترینها هستیم آن چیزی از ما گرفته شده و خداوند بهترینها را برای ما در نظر دارد و همه ی امور را به دست خودش بسپاریم و نتیجه آن میشود که به مشکلات و تضاد ها نچسبیده و آنها را راهی برای پیشرفت بدانیم و رو به جلو حرکت کنیم. و با تقویت این باور نگرانی ها،خشم ها،ترسهااز بین رفته و لذت (که هدف برتر است )را تجربه کرده و حتما بهترینها را بدست می آوریم….(باور کنیم که خداوند آماده است تا زندگیمون و با بهترینها پر کند و فقط کافیه فضا ایجاد کنیم که او راه حل خاص خودشو داره)
-باور کنیم که خداوند از رگ به ما نزدیکتره؛و این میتونه به معنی این باشه که خداوند از خودمون به خودمون نزدیکتره و قبل از اینکه ما بدونیم چیو میخوایم خدا میدونسته و فراهم کرده و این باور قدرتی به ما میده که ما از هیچ کس و هیچ کس و هیچ کسی طلب نکنیم و هیچ چیزی رو از غیر نخواهیم و این باور به من خیلی قدرت میدهد…ما از اویی طلب میکنیم که اگر یک قدم به سمتش برویم او صد قدم به سوی ما می آید…(این باور نیز لذتی همراه با آرامش خاطر به ارمغان می آورد).
-باور کنیم هدف از خلقت انسان تجربه شادی و لذت از زندگی است و همه و همه چیز برای ما خلق شده و خداوند از ما زودتر میخواهد به خوشبختی برسیم و این نشان دهنده ی این است که :
اول اینکه از نعمت های خداوند لذت برده و همواره خوشحال باشیم…
و دوم؛از بودن در جهان هستی لذت برده و احساس غرور کنیم که انسان هستیم و خداوند مارا دوست دارد….
خدایا شکرت