دیدگاه زیبا و تأثیرگذار هدیه عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
بی شک تجربه این زیباییها و لذت بردن، لایق انسانهاییه که روزی از ترسها و وابستگیهاشون با استناد به قدرت ایمان گذشتن. مگر نه اینکه همه لذتها و خوشبختیها آنسوی ترسهاست؟!
بی شک تجربه اینهمه حال خوب، لایق انسانهاییه که روزها و سالها بر قدرت هجوم نفس و ذهن نجواکننده غلبه کردن.
من هم مثل شما عاشق جلساتی هستم که استاد درمورد کنترل ذهن صحبت میکنن. توانایی ای که میتونه ما رو از فرش به عرش برسونه. اینکه ما چطور میتونیم افسار این اسب سرکش ذهن روبدست بگیریم تابتونیم درجاده ای زیبا درمیان یک جنگل انبوه و دریک طبیعت بکر و زیبا اسب سواری کنیم و لذت ببریم و به تنها هدف غایی زندگیمون برسیم.
عشقی رو که درنگاه لیدرهای اسب سواری توی این فایل دیدم، خیلی منو مجذوب خودش کرد. اونقدری که اون لیدرها عاشقانه به اسبها نگاه میکردن و نوازششون میکردن، حتی خیلی از ما عاشق خودمونم نیستیم چه برسه به شغلمون و هدفهامون و زندگیمون. آرامش استاد روی اون اسب تندرو زیبا، نگاه معصوم مایک و مهارت و تمرکز شما شایسته عزیزم بر روی اون اسب شیکمو جالب بود.
همه زندگی همینه. وقتی افسار اسب زندگیت روبدست میگیری، زندگیت بهشت میشه، وقتی افسار ذهن سرکشت روبدست میگیری باز هم زندگی بهشت میشه.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت 83229MB15 دقیقه
سلام
به استاد عباس منش و گروه خوب ودوستان گلم و هم فرکانسی های عزیزم
از خداوند سپاسگزارم که منو هدایت کرد و با شخص عباس منش آشنا کرد . دوست داشتم داستان خودم رو بنویسم ببخشید اگه مربوط به سفر نامه نیست
من بعد از شکست های پی در پی در کارهای مورد علاقه و چند سال زندگی در ترس و وحشت از آینده و ترس از فقر و ترس از حرف مردم و اینکه دیگران چطور در مورد من فکر میکنند و البته بگم من همیشه میدونستم که میتونم آینده ی خودم روبسازم و به این موضوع که خودم باید خلق کنم باور قلبی داشتم ولی اینکه ترمز ها چی هستند و تمام تلاش من تلاش فیزیکی بود و اینکه من دوست داشتم با همه دوست باشم و دوستان زیاد داشته باشم و دنبال جلب توجه دیگران بودم
دیگه از تلاش کردن خسته شدم چون هر چی تلاش می کردم شکست بودو شکست بود و چیزی جز شکست عایدم نمیشدم فاقد آرامش بودم و در ترس و وحشت زندگی میکردم
و واقعا من در جهنم زندگی میکردم در جهنمی که آتش آن خشم- نفرت -حسرت -تلاش های بیهوده- شکست -گریه- عدم اعتماد به نفس-ترس-نا امیدی-بیزاری از زندگی- بود. میخواستم چیزی بشم تا لایق بشم باید کاری بکنم تا خوب بودن و لایق بودنم به اثبات بقیه برسه
دیگه خسته بودم و از تلاش ایستادم شروع کردم به مطالعه کتاب ها موفقیت
مطالعه کردن زندگی انسانهای موفق
مطالعه و شنیدن و دیدن آدم های موفق و اساتید
اما بین این همه حرف های عباس منش یه چیز دیگه بود انگار از ته دل بود انگار خود خدا بود جذبش شدم
شروع کردم به خوندن و شروع کردن به نوشتن شروع کردم به لذت بردن
شروع کردن به خود شناسی
شروع کردم به دیدن داشته هایم
جای ترس را ایمان گرفت
جای خشم و نفرت را عشق گرفت
جای عدم اعتماد به نفس را خود باوری و لایق بودن گرفت
جای حسرت را شوق وانگیزه برای رسیدن به خواسته ها
جای کفر و نبودالله را سرشار از عشق خداوندی والله را گرفت
هر جا مینگرم خدا را میبینم با هر کس همکلام میشم سخنان خدا را میشنوم
جای توهین و فحش دادن به بقیه رو تحسین و تعریف دیگران گرفت
جای انتقاد را تبریک وتشویق دیگران را گرفت
جای اینکه دیگران را قضاوت کنم به خاطر عملکرد و نوع مذهبشان دیگر انها را درک میکنم و دیگه اهمیتی ندارد چه مذهبی دارند
من اگر هر روز بنشینم و هر لحظه را هزاران بار از خداوند سپاسگذاری کنم باز کمه حتی نمیتوانم سپاسگذاری همین لحظه همین حالی را که الان دارم را به جا بیاورم
خدا یا شکرت خدایا شکرت خدایا شکرت خدایا شکرت
من باخوندن و دیدن مطالب دوستان از موفقیت هایشان کلی انرژی گرفتم و خواستم اینها رو اینجا بنویسم شاید سخنان من هم و حرف های من هم به دیگران انرژی بدهد
خدایا سپاسگذارم