سفر به دور آمریکا | قسمت 82

زندگی زیباست ای زیبا پسند

زیبه اندیشان به زیبایی رسند

سلام به استاد و دوستان نازنینم که کامنتاشون اینقدر اگاهی دهنده است?

واای استاد عزیزم چقدر این تصاویر باور من رو نسبت به فرزند داری تغییر داد

چقدر اینا باورای خوبی ساختن که به خدا در همه شرایط اعتماد دارن و نگران بچه هاشون نیستند و اینگونه رها هستن ؛هم خودشون لذت میبرن هم بچه ها و داشتن بچه رو برا خودشون محدودیت نمیدونن که دیگه با وجود بچه نمیشه این راهای صعب العبور رو طی کرد واقعا خداروشکر بابت این آگاهیا

ای جانم موتور ?منم خیلی موتور سواریو دوس دارم‌

یادمه بچه که بودم دخترایی رو میشناختم که تو خانواده اشون موتور داشتن اونا هم موتور سواری بلد بودن

ابتدایی که بودم حتی یه بار با یکی از دوستام وقتی باباش اینا خواب بودن موتور باباشو برداشت منم پشت ترکش رفتیم دور زدیم بماند که بعد خانواده ها فهمیدن و…?

کلا دوس داشتم موتور سواریو ولی میترسیدم خودم پشت موتور بشینم حس میکردم کج میشه ونمیتونم تعادل داشته باشم البته اطرافمم نزدیکانی نداشتم که موتور داشته باشن و باهاشون راحت باشم که بخوان یادم بدن

اما جهان بعد از گذشت سالها (در زمان مناسب)به خواسته ام پاسخ داد

ازدواج کردم و با کمک‌ همسرم برای اولین بار با ترس و لرز موتور روندم‌ اولاش خب سختم‌ بود چندجا اومدم بیخیال شم ولی بعد خییییلی حال میداد و عششق میکردم حس رهایی خاصی رو داشتم بخصوص توی دور بالا???

هر وقت حس و حالم خوب نبود دوس داشتم برم موتور سواری چون تمرکز روی رانندگی باعث میشد به ناخواسته هام فکر نکنم

الان خیلی کمتر پیش میاد حالم خوب نباشه ولی کلا اگه موقعیت باشه و وسیله باشه موتورسواری میکنم

البته اینم بگم وقتی برای اولین بار توی مسیری که تا حالا نرفته بودم رفتم شب بود و توی مسیرش خیلی نور نبود یهوو جلوم یه پیچ ۹۰درجه بدی بود که نتونستم کنترل کنم و زمین خوردم و زانوم زخمی شد اما هیچوقت باعث نشد دست بکشم از علاقه ام و بارها دوباره کارمو انجام دادم با وجود نجوا های ذهنی و اطرافیان ک میگفتن نکن میوفتی نمیتونی از پسش بربیای یادته اوندفعه چه جوری خوردی زمین و تا کی لنگ میزدی

به قول جمله زیبای مایک عزیز:هر چه مرا نکشد قوی ترم خواهد کرد?

خب توی کشورمون هنوز درست جا نیوفتاده خانوما بخوان با موتور رانندگی کنن اوایل همه اش میگفتم زشته و روم نمیشه و فقط شبا توی جاده های خلوت و یا خارج شهر رانندگی میکردم ولی خداروشکر وجود همسرم(دست خداوند) خیلی بهم اعتماد بنفس میداد و میگفت زن منی اگه زشته برا من زشته نه تو ول کن حرف مردمو لذت ببر

و با گذشت زمان منم بی خیال تر شدم و توی هوای روشن و چندین بار توی روستا ها وشهر با همسرم بودم و من پشت فرمون موتور بودم حتی با اینکه گاهی وقتا پوشش محلیمونو داشتم یکم سخته راننگی با اون لباس اما باعث نشد از اون حس خاص رهایی که رانندگی با موتور بهم میداد بگذرم ??

در پناه حق ?