«سفربه دور آمریکا، رابطه‌ای به هم‌پیوسته دارد با دوره ۱۲ قدم». من این رابطه را با زبان و کلمات انسانی اینطور توصیف میکنم که:
۱۲ قدم، حکم همان دفترچه‌ی راهنمایی را دارد که در بدو ورودمان به این جهان جسمانی، به ما داده شده تا خودمان، اصل‌مان و آگاهی‌هایی را به خاطر بیاوریم که به پشتوانه‌‌ی آنها وارد این تجربه‌ی جسمانی شده‌ایم.
۱۲ قدم، یک دفترچه‌ی راهنماست از: تواناییهایی که داریم، امکانات جهان‌مان و شیوه‌ی ورود به مدار این امکانات و استفاده از آنها. (درست مثل همان دفترچه‌ی راهنمایی که هر وسیله‌ای مثل موبایل، جاروبرقی، یخچال و… به همراهش دارد و به ما نحوه‌ی استفاده از امکان آن وسیله را توضیح می‌دهد)
و برنامه‌ی سفر به دور آمریکا نیز، در حکم تصاویر (figures) آن دفترچه راهنماست، تا مفهوم و منظورِ توضیحات آن دفترچه برایم‌مان واضح و آشکار شود و قادر شویم به شیوه‌‌ای صحیح و بدون خطا و با لذت، آن امکانات را به خدمت بگیریم.
بعضی‌ها هرگز از این دفترچه خبردار نمی‌شوند؛
بعضی‌ها با اینکه دفترچه را می‌بینند، اما آنقدر به شیوه‌های قبلی چسبیده‌اند و آنقدر از انجام کارها به شیوه‌ی جدید می‌ترسند که، هرگز آن دفترچه را نمی‌خوانند. در نتیجه بهره‌ای بسیار سطحی از آنهمه امکاناتی می‌برند که آن وسیله می‌توانست در اختیارشان قرار دهد؛
اما بعضی‌ها خوره‌ی جستجو، امتحان شیوه‌های جدید و یافتن امکانات بیشتری هستند- که ممکن است آن وسیله داشته باشد- در نتیجه زیر و بَمِ آن دفترچه را مو به مو و خط به خط می‌خوانند و تمام امکانات آن وسیله را به خدمت خود درمی‌آورند. جهان پاداش‌ها و امکاناتش را برای این گروه ارزانی می‌دارد؛
به شخصه تلاش میکنم، با دوربین سفر به دور آمریکا، تمرینات ستاره‌ی قطبی‌ام را انجام دهم؛
به وسیله‌ی درک آگاهی‌ها «چگونه فکر خدا را بخوانیم در قرآن»، آگاهانه تلاش میکنم به وسیله‌ی «صدق بالحسنی»، به مدارهای بالاتری هدایت شوم تا، طبق وعده‌ی «فسنیسره للیسری» خداوند، آسان بشوم برای آسانی‌ها. تا ثروت، برکت، سلامتی و عشق مشتاق همراهی با من بشود؛
بنابراین به همه دوستانم که سوالشان این است که از کجا و چگونه وارد این مسیر پر از نعمت و برکت شوند، به نظر من، قدم اول دوره ۱۲ قدم، بهترین راهنما است.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت 82767MB51 دقیقه
استاد به خدا که کار شما دیگه از توکلم گذشته.شما دیگه کاملا تو بغل خود خدا نشستی.باور کنین الان که دارم این فایلا میبینم دست و پام از استرس خیس عرق شده.من ترس از ارتفاعم دارم فقط تو اون مسیر سخت که میومدین با وجودی که میدونستم الان تو سلامت کاملین فقط میگفتم خدایا کمکشون کن که استاد چیزیش نشه.خدای من، اونایی که ما میدیدیم به قول خودتون که هیولا بودن.ولی به نظر من هیولاتر از اونا شمایین که با این همه ترس چجوری پا تو مسیری گذاشتین که نه تنها راجبش شناختی نداشتین که حتی نه مهارتی.خدایا استاد شما واقعا الگویی.دیگه کی بهتر از شما که اینقدر واضح به ما و به منی که هنوزم ترسام بیشتر از توکلمه بگه بابا راهی شو خدا خودش باهاته اصلا این تو نیستی که میری این قدمای خداونده و تو فقط در اغوششی.که بگی از روزمرگیات دل بکن و پا بزار تو راهی که هیچ وقت حتی فکرشم نمیکردی یه روز بتونی امتحانش کنی،تا برسی به ناشناخته های وجودت تا ببینی که خداوند چه تواناییهایی بهت داده و تو تا حالا ازشون بیخبر بودی،که زیبایی هایی که تا حالا تو تصوراتتم ندیده بودی ببینی تا درک کنی جهانی هست ورای همه عاداتت ورای همه شناخته هات،و همه اون محدوده ایی که فکر میکردی همه دنیاته.استاد زندگیت اموزش عملیه تمام اموزه هاته.چقدر باید خداوندو برای قرار دادن این دست زیبای خودش تو زندگیمون شکر کرد اخه.استاد در اغاز یه راه جدیدی توی زندگیه کاریم هستم که هنوزم نتونستم همه ترسهامو در موردش کنار بگذارمو ایمان عملیمو ثابت کنم ولی دیدن این فایل واقعا برام پر از حرف بود پر بود از اگاهی و انگار اماده شده بود که بهم بگه دیگه واقعا خجالت بکش ومحکم خودتو به خدا بسپار و چشمکو ببینو با شجاعت ترساتو زیر تایر موتورت لح کنو برو جلو.استاد براتون ارزوی سلامتی دارم و هر لحظه به عنوان الگوی عالی زندگیم تحسینتون میکنم.