«سفربه دور آمریکا، رابطه‌ای به هم‌پیوسته دارد با دوره ۱۲ قدم». من این رابطه را با زبان و کلمات انسانی اینطور توصیف می‌کنم که:
۱۲ قدم، حکم همان دفترچه‌ی راهنمایی را دارد که در بدو ورودمان به این جهان جسمانی، به ما داده شده تا خودمان، اصل‌مان و آگاهی‌هایی را به خاطر بیاوریم که به پشتوانه‌‌ی آنها وارد این تجربه‌ی جسمانی شده‌ایم.
۱۲ قدم، یک دفترچه‌ی راهنماست از: توانایی‌هایی که داریم، امکانات جهان‌مان و شیوه‌ی ورود به مدار این امکانات و استفاده از آنها. (درست مثل همان دفترچه‌ی راهنمایی که هر وسیله‌ای مثل موبایل، جاروبرقی، یخچال و… به همراهش دارد و به ما نحوه‌ی استفاده از امکان آن وسیله را توضیح می‌دهد)
و برنامه‌ی سفر به دور آمریکا نیز، در حکم تصاویر (figures) آن دفترچه راهنماست، تا مفهوم و منظورِ توضیحات آن دفترچه برایم‌مان واضح و آشکار شود و قادر شویم به شیوه‌‌ای صحیح و بدون خطا و با لذت، آن امکانات را به خدمت بگیریم.
بعضی‌ها هرگز از این دفترچه خبردار نمی‌شوند؛
بعضی‌ها با اینکه دفترچه را می‌بینند، اما آنقدر به شیوه‌های قبلی چسبیده‌اند و آنقدر از انجام کارها به شیوه‌ی جدید می‌ترسند که، هرگز آن دفترچه را نمی‌خوانند. در نتیجه بهره‌ای بسیار سطحی از آنهمه امکاناتی می‌برند که آن وسیله می‌توانست در اختیارشان قرار دهد؛
اما بعضی‌ها خوره‌ی جستجو، امتحان شیوه‌های جدید و یافتن امکانات بیشتری هستند- که ممکن است آن وسیله داشته باشد- در نتیجه زیر و بَمِ آن دفترچه را مو به مو و خط به خط می‌خوانند و تمام امکانات آن وسیله را به خدمت خود درمی‌آورند. جهان پاداش‌ها و امکاناتش را برای این گروه ارزانی می‌دارد؛
به شخصه تلاش می‌کنم، با دوربین سفر به دور آمریکا، تمرینات ستاره‌ی قطبی‌ام را انجام دهم؛
به وسیله‌ی درک آگاهی‌ها «چگونه فکر خدا را بخوانیم در قرآن»، آگاهانه تلاش می‌کنم به وسیله‌ی «صدق بالحسنی»، به مدارهای بالاتری هدایت شوم تا، طبق وعده‌ی «فسنیسره للیسری» خداوند، آسان بشوم برای آسانی‌ها. تا ثروت، برکت، سلامتی و عشق مشتاق همراهی با من بشود؛
بنابراین به همه دوستانم که سوالشان این است که از کجا و چگونه وارد این مسیر پر از نعمت و برکت شوند، به نظر من، قدم اول دوره ۱۲ قدم، بهترین راهنما است.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت 82767MB51 دقیقه
استاد عباس منش عزیز، سلام
من فیلمتون رو تماشا کردم ولی در مرحله اول درک نکردم که من باید چه درسی از این فایل بگیرم؟؟ من با مداری که الان در اون قرار دارم چرا با این فایل مواجه شدم؟؟ اومدم و کامنتهای بچه ها روخوندم و هرچه بیشتر تمرکز کردم پرده های بیشتری از جلوی چشمانم کنار رفت و الان که دارم این کامنتو میذارم اون ندایی که در درونم باید بگه چی بنویسم شروع به صحبت کردن کرده!!!
من کل این فایل رو یک نمادی از زندگی انسانها میبینم. اون دشت با سایه هایی در جایی، با زمینهای مسطح و گاهی سنگلاخی، با تابش ارام و همیشگی خورشید، با جاری بودن رودی، با بیکرانگی اسمان، با علامتهای روی زمین و با انسانهایی که در روی زمین هریک به شکلی دنبال نشانه ای را گرفته اند و با ختم شدن ان به جاده ای اسفالت و سرعت بالا برای من نماد تولد و مرگ بود.
تولد در روی زمین، و مسیر به چشم سخت اما بدل شدنی!!!! همان نماد زندگی است و هر چاله ای و هر سنگی چه کوچک چه بزرگ و هر فرازی و هر نشیبی چه ارامو چه کند نمادی از اتفاقات روزمره زندگی است. اینکه با وجود هر انچه پیش روست هر انچه در پس سر است هر انچه در زیر پاست تو متمرکز انچه شوی که میخواهی، تو بدنبال نشانه ها بروی و تو علائم را دنبال کنی گاه بایستی و گاه با توکل پیش بروی، گاه تحسین کنی و گاه دستی تکان دهی و لبخندی ببینی، گاه به امیدی از انکه میاید بپرسی… مسیری که امدی سخت بود؟؟؟ و گاه حتی به بی اب بودنت هم توجه نکنی و با اینکه تنهایی مدام افعالت جمع باشد، بچه ها بریم!!!! بچه ها ببینید!!!! بچه ها اینجا رو!!!! و خورشید همواره ارامو گرم بتابد!!! و اسمان ارام باشد!!!! این به نظرم زندگی است!!! و رسیدنتان به جاده اسفالت و سرعت در ان مسیر مرگ است!!! ازاد و رها شدن از همه چیز و سبک به پیش رفتن با حس زیبای ازادی!!!!
و خورشید حضور همیشگی و زیبای الله در همه ی لحظات عمرمان،
حس زیبای دیگری که در دیدن این فایل داشتم، لحظه ای بود که تصویر روی ماه رفت و من حس کردم الان که ما در سمت دیگری از زمین هستیم خورشید برایمان در حال طلوع کردن است و چه خوب که میتوان با وجود شما در انطرف کره زمین تمام ۲۴ ساعت روز را زیبایی الله را دید وقتی ما بخوابیم خورشید شما طلوع و دوربینهایتان برایمان در حال ضبط می گردد!!!!
و استاد عباس منش عزیز!!!! ممنون که زندگی کردید و زندگی کردن را به ما اموختید. خدایا ممنون که مراقب دوربین استاد بودی، ممنون که حواست به تدوین و تهیه شدن این فایل از ابتدا تا انتها بود تا مرا به تجسمی از حیات و مرگ برسانی، الله یکتا ممنون که یکتایی!!! سپاس که بینظیری!!!! سپاس که هیچ اتفاقی اتفاقی نیست!!!! سپاس که جاری هستی!!!!
سپاس!!!!
در پناه الله یکتا!!!
سلام. چقدر خوبه این ایده لایک دادن به نظرات، انگار ی چکاپ فرکانسی میشه، همه نظرات ثبت میشه اما مواردی که هم راستا و هم مدار با هدف اصلی سایت هستند تائید رو دریافت می کنند و اگر کسی بخواد نظر خودش رو چک کنه میتونه هم راستایی شو با دریافت این لایک ها چک کنه و اگر جایی منحرف بشه بررسی کنه و متوجه انحرافش بشه. من نظرم رو که گذاشتم حس خوبی داشتم و لی وقتی لایک رو نگرفت به فکر فرو رفتم که دلیلش چیه، و فهمیدم. من در برداشت اولیه ام اون صحرا رو به عنوان زندگی و قرار گیری در اسفالت انتهایی رو مرگ و ازادی متصور شدم. باید این تصور اولیه رو یکم دیگه چکش کاری کنم و اینجوری اصلاح کنم.
که،
اون صحرا و اون فراز و نشیب ها مسیر رسیدن به اهدافه، و اون جاده اسفالت انتهایی و حس ازادی حس خوش رسیدن به هدف. نشانه ها ی مسیر و تلاش برای خوب نگه داشتن احساس و شکرگزاری و تحسین سایرین و لذت بردن از هر انچه هست چه اسانی چه سختی مسیر رسیدن به هدف است مهم لذت بردن از مسیر است که وقتی این حس لذت با رسیدن به هدف ترکیب میشود حس قشنگ ازادی را رقم میزند.
برداشت اولیه من از این بابت درست نبود که لازم نیست بمیریم تا به لذت ازادی برسیم زیباتر و بسی زیباتر این است که در زندگی این حس زیبا را تجربه کنیم. تا در دنیا و اخرت سعادتمند باشیم.
ممنون از محیط برنامه ریزیشده و هدفمند فراهم امده برای زندگی اعضای این خانواده خوش فرکانس!!!! خانم شایسته گرامی، مدیر فنی عزیز و استاد عباس منش یونیک!!!!
در پناه الله یکتا!!!!