سفر به دور آمریکا | قسمت 79

به نام خدای مهربان

امروز هفتاد ونهمین روز از سفر توجه به نکات مثبت وزیبایی هاست

خدا رو شکر میکنم که این فرصت رو امروز هم به من داد تا در این کادر کوچک شگفت انگیز بیام برای خودم بنویسم انگارکشف میکنم و یا اینکه بیرون میکشم با این نوشتن باورهای محدود ذهنم رو و فرکانسم رو تنظیم میکنم تا بتونم به اندازه ظرفم دریافت کنم ازتنها منبع خیر وبرکت ونعمت در جهان هستی

دارم روی عزت نفس کار میکنم و میدونم برای تمرین باید هر مسئله ای رو حل کنم و اجازه ندم ظرفم کوچکتر از مسئله ام بمونه چون با کوچک بودن من مسئله رو من چیره میشه و این موضوع برای من خیلی آشناست ولی خوب همیشه در عمرم به این منوال بوده و گذشته ومن ساختم و تحمل کردم سالیان سال با هر مسئله ای وانگار با ناتوانیم و ترسم بهش خوراک دارم وریشه اش رو سالیان سال خودم تقویت کردم چنانچه که با این روال خودم شروع به تکثیر این مسئله در زندگیم کردم از یک طرف با ضعفهام ریشه اون مسئله قوی میشد واز طرف دیگه انگار با ترس وکوچک شدن من اون مسئله بچه های متفاوتی رو در زندگی من می زایید طوری که انواع واقسام مسائل در زندگی من بهم گره خورده بودن غافل از اینکه این گره کور فقط وفقط با ساختن و کار کردن روی خودم امکان داشت که باز بشه براحتی وآسانی بدست خود خود من خدا رو شکر که با هدایت شدنم در این مسیر تونستم درک کنم تمام ریشه این مشکلات رو وبا ساختن عزت نفسم در هر لحظه میتونم حرکت کنم و رشد بدم خودم رو بسمتی که جهان در حال حرکت هست و جزءجاماندگان و واماندگان در این جهانی که در هر لحظه داره خودش رو بسط وگسترش میده نباشم خدایا شکرت برای اینکه تونستم درک کنم که فقط این قوانین رو طوطی وار انجام ندم بلکه دارم سعی میکنم با کمک قوانین شخصیتم رو تغییر بدم من میدونم ترمزهایی دارم باورهای محدودی که ریشه عمیق دارد ولی هیچ کدوم از اونها رو سرکوب نمیکنم یعنی نمیخوام برای خودم ماسک بزنم و با وجود این باورها خودم رو عالی نشون بدم یعنی پنهان کنم این باورهای محدود رو بلکه میخوام بجای توجه به این باورها بیشتر تمرکزم رو بذارم روی باورهای قدرتمند توحیدیم تا با قدرت دادن به اونها خودبخود باورهای محدودم تضعیف بشن مثلا الان چند روزی هست که در بدنم ضعف داشتم همش میخواستم که از خودم پنهانش کنم بعد متوجه شدم انگار دارم ازش فرار میکنم وبا فرارمن قدرت حرکتش بیشتر میشد با خودم خیلی صحبت کردم وپذیرفتم مسئولیت این حالت غیر طبیعی در بدنم رو واینکه باید تمرکز بیشتر کنم روی باورهای توحیدیم تا با قدرت بتونم حل کنم این مسئله رو ویک قدم برای ساختن عزت نفسم بردارم بهر حال با یک باور محدود در ذهن بیمارم خودم این مسئله رو ساختم واین مسئولیتش رو میپذیرم ولی اینکه بخواد بیاد در جسم من لنگر بیندازه رو من قبول نمیکنم باید بره حالا رفتنش به این صورت هست که من تمرکزم فقط وفقط روی ساختن باورهای قدرتمند توحیدی هست و کلی کارهای خوب دیگه دارم که فرصتی برای دل به دل دادن این مسئله ندارم پس بدنم خودش باید با قدرتی که خداوند مهربان بهش عطا کرده این مسئله رو براحتی وآسانی حل کنه الان که دارم مینویسم متوجه شدم که من کلا فرصتی هم ندارم برای حتی فکر کردن به این مسئله چون خیلی کارهای بیشتر وخوب دیگه ای هست که من باید انجام بدم وحل این یکی وظیفه من نیست وظیفه بدنم هست چقدر این باور به من آرامش میده وخیالم رو راحت میکنه خدا رو هزاران بار شکر میکنم که به این مسیر زیبای توحیدی هدایت شدم تا بهشت باکیفیت خودم رو در این جهان هستی بسازم