سفر به دور آمریکا | قسمت 66

با سلام ????چه فایل با حال خوشمزه ای بودا، اصلا منو که بردید توی یه دنیای دیگه، انگار فقط از اول تا آخر فایل اونجا بودم و غرق لذت شده بودم، از آشپزی مریم گلی که چه لذتی میبره از این کار و من حس خوبش رو دریافت میکنم (و خودم هم با اینکه خیلی طرفدار آشپزی کردن نیستم ولی ناخودآگاه میبینم که موقع آشپزی مشغول عشق کردنم? لذت میبرم از موادی که داریم و دارم میپزمشون و براشون سپاسگذاری میکنم برای داشتن اجاق گاز که کار باهاش چقدر راحت‌تر از قبله، لذت میبرم از آب و موادی که مثل مریم گلی توی غذا میریزم و یا سرخشون میکنم و چه زیبا میشن و چقدر خوبه غذای خوب خوردن و سیر بودن و اونموقع با عشق دستم رو شکمم میکشم و میگم عشششق بود خدایا متشکرم که قبل‌تر ها هرگز اینطوری نبودم) چقدر لذت آشپزی بیشتر میشه وقتی توی ظرف های زیبا و رنگی رنگی و هیولا آشپزی میکنی و اینها همه از برکتِ نعمتِ ثروت هست و عششششقه ثروت?، که چقدر شکرگذارتر میشی چقدر حس خوب داری باهاش و چقدر میتونی عشق کنی و عشق بدی. قبلنها با خودم میگفتم حالا چه تفاوتی هست بین کسی که ماست خورده یا کسی که چلو کباب خورده، هر دوشون سیر شدند دیگه، اما حالا میفهمم که تفاوت از زمین تا آسمونه و از خدایی که میتونه به من ثروت بده طلب نعمت ثروت میکنم وقتی که ثروتمندی اعتماد به نفس بالاتری هم داری حالت بهتره، رابطه ی خوبتری با خدا و خودت و اطرافیانت داری و سلامت تری و لباس های زیباتر و بهتری میتونی بپوشی و باز هم حست بهتر و بهتر میشه، که قبلنها در مورد لباس هم فکر میکردم یه دونه لباسی که میخری باید همون کهنه و خراب بشه تا بعد بری یه لباس دیگه بخری و وقتی که میدیدم استاد اون همه لباس رو به یک باره خریده با اینکه کلی لباس های نو داره برام تعجب بود ?، خدا رو سپااااس برای این همه آگاهی و مسیر زیبا مون که در نعمت ها رو برامون باز کرده، چه فروشگاه زیبایی چه قفسه های و لباس ها و وسایل شاد و خوشرنگی، که به آدم نشاط میبخشه، عزیزم چه بچه ها و نی نی های راحت و خوشکل و زیبایی، ای جونم قرمه سبزی، فدای دستت مریم بانو، واقعا که یه کد بانویی عشق جان???. نمره ی غذات 22 ??. فدای دست مامان گلی مهربونمون که برامون سبزی به اون خوشکلی فرستاده و حتما با عشق آماده کرده ??چه پلوی زعفرونی خوشکل و خوشمزه ای، برق چشم های استادم موقع خوردن و دیدن غذا که دیگه انرژیش قلب منو روشن میکنه و ناخودآگاه هر بار منتظرِ همین برق چشم استاد از دیدن غذاها هستم و ذوق میکنم، آفرین استاد اولویت قرار دادن خود نسبت به بقیه رو توی غذا کشیدنتون دیدم در عین حالی که به بقیه هم عشق میدادید که توی فایل جلسه ی 4 از قدم 6 در موردش صحبت می‌کنید و من چه خوشبختم که دارم این صحبت ها رو می‌شنوم، و اینکه اینقدر خودتون رو به دیدن زیبایی ها عادت دادید که آشپزی های خوبِ خانواده تون به یادتون اومد و چه خوب که بر زبان آوردید و مریم عزیزم که با شما همراهه، و ما هم داریم شبیه شما رفتار میکنیم و ذهنمون رو گلستان میکنیم، داریم ملا میشیم دیگه ?چون با ملاها نشست و برخواست داریم. فقط مونده بودم چطور استاد داره تحمل میکنه و غذا رو شروع نمیکنه ??… که بلاخره شروع کرد. نوووش جانتون