سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۲

به خود آاا…. به خود آاا…. تا که دریابی…. خدا در خویشتن پیداست….

سلام به استاد عزیزم و مریم جون و مایک هم که دوباره ملحق شد…

از یه رفتارتون من درس مهمی گرفتم، از صبح که رفتید تا شب بیرون بودید، نه حرفی از مایک زدید که نگرانش بشید و نه مثل ما ها بگید که: آخی‌ی‌ی‌ی جای مایک خالی… ای کاش می آوردیمش

آخه ماها عادت داریم اینجور مواقع بجای اینکه خوش بگذرونیم از توجه بر زیبایی ها لذت ببریم، همش تو فکرمون در حال دلسوزی(همین هم خودش طبق قانون باعث اتفاقاتی میشه که دلسوزی بیشتری رو متوجه خودمون میکنه) هستیم واسه اطرافیان اللخصوص بچه مون. استاد بنظرم کاملا به نظر مایک احترام گذاشته و میذاره که تو rv بمونه?

وقتی نگاهت انقدر خالصانه و توحیدی باشه، قطع به یقین هم افرادی رو جذبت میکنه که تو شغلشون نمونه هستن و طوری هدایتت میکنه که مسئله ی فردات رو حل میکنه، (مثل همین آقا ضیاء خودمون که ایشالا همیشه برقرار و سبز باشه)، انگار که میدونست شما ها رستوران هم میرید ، و اتفاقا هم دنبال یه جای با کیفیت میگردید که 5 استار هم باشه،

در واقع زبان خدا شد تا بگویدت: آری، من از رگ گردنت هم به تو نزدیکترم

مایک عزیز تو چقدر خوب قوانین رو یاد گرفتی احسنت به تو، ما هم باید به بچه هامون قوانین رو به این درستی آموزش بدیم، که بجای غر زدن و شاکی بودن اینکه پدرش و خاله اش چرا دیر کردن یا چرا نبردنش تفریح، تو فکرشون بوده که خیس نشن…آفرین به تو که الگوی خوبی برای بچه ها هستی?

چقدر زیبا بود تلالوء پرتوهای در حال غروب خورشید بر آسمان آبی که رنگ صورتی رو بوجود میاره?

چقدر زیبا بود چراغانی شدن کف جاده با نور ماشین های زیبا و دیده شدن آرم لاین دوچرخه سواری?

چه شهردار بسیار خوبی که به حقوق شهروندش احترام قائله که برای نوع وسیله اش هم جا گذاشته?

و در مقابل چه شهروندان با فرهنگی که شهر خودشونو مثل خونه ی خودشون، تمیز و مرتب نگه میدارند?

واووو چه رعد و برقی زد، فکر میکردم هر لحظه ممکنه صداش بیاد و استاد تکون بخوره?

اوووووم بوی عطر هوا رو میشه بخوبی حس کرد، خیس شدن زیر نم نم بارون، و دستهایی که دوربین و بدست گرفته، و با کمال آرامش در حال فیلمبرداریه….

خدای من چه کیفیتی داره دوربین استاد، انگار فوتوشاپ میکنه عکسا رو? کوپ کردم برای چندمین بار

سپاسگزارم ازتون به اندازه تمام کهکشونها?