سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۱

به خدایی که رحمتش بی اندازه و مهربانی اش همیشگیست

سلام به همه ی همسفران این سفر الهی

سریال سفر به دور آمریکا

قسمت 61

همون اولین تصویر این قسمت من رو به تحسین زیبایی اندام و فرم بدن این مدل های ورزشکار زیبا وا داشت…چه قدر خوش استایل…خوش پوش..خوش هیکل …چه ژست زیبایی رو برای عکاسی گرفته بود…چه لگ آبی رنگ زیبایی رو به پا داشت…چه موهای زیبایی داشت..

توی هر قسمت هر بار به یک شکل من شگفت زده میشم از زیبایی رابطه ی عاطفی شما…از اون آزادی ، رهایی و اعتمادی که میشه توی یک رابطه تجربه اش کرد و هر بار مرزهای ذهن من رو شما جابه جا میکنید…تا وقتی یادمه همه ی خانم ها از اینکه پارتنر یا همسرشون از یک خانم دیگه عکس بگیره صحبت کنه یا هر چیزی ناراحت میشدن…ولی اینجا اصلا اینطور توست خانم شایسته تحسین میکنن عکس های زیبایی رو که استاد گرفته بودن …خانم شایسته چه قدر تحسین میکنم این اعتماد به نفس ..این عزت نفس شما رو که خودتون رو تا این حد لایق میدونید..که به خودتون به قانون ایمان دارید…کلمات ناچیزن برای بیان حس قدردانی و تحسین شما بانوی ارزشمند…تنها میتونم سپاس گزارم خدای باشم که من رو در این مسیر و شما رو الگو قرار داد…و آرزوی بهترین های جهان برای شما…

خدا میدونه توی چند لحظه ی دیگه قراره چشم هامون به دیدن چه زیبایی های بیشتری هدایت بشه…

چه قدر این خدا خفن برنامه ریزی کرده این پیاده روی رو…این خدا داره قدم به قدم…پله به پله دست شما رو میگیره و میبره به دیدن قشنگی هایی که حتی شایدساکنین اون شهر ازش بی اطلاع باشن…

چه رنگ زیبایی داره این غروب خورشید…چه قدر خوش رنگ…چه قدر با شکوه و طلای گون..

استاد چه عکس هایی گرفتید…یعنی فکر کنم عکس های شما از خود عکاس هم بهتر شده باشه..کادر بندی…زاویه ها…چه قدر کیفیت دوربین تلفن همراهتون بی نظیر هست…البته این زاویه نگاه شماست در هر جایی که این زیبایی ها رو شکار میکنه..

چه پوست صاف و زیبایی داشتن این خانم های ورزشکار….تحسین میکنم اعتماد به نفس و زیبایی شون رو…

خدای من چه باران رحمت الهی ای می بارد…بارون همیشه قشنگه…برای من همیشه نمود رحمته چه درخت هایی که بارور میشه..چه رودهایی که پر آب و نهرهایی که جاری نمیشه…

زندگی همینه…زندگی لذت بردن از هر چیزی که اطراف مون هست نه این که رسیدن به یک مقصد خاص

شدت این باران چه قدر زیاد هست…چه تصویر زیبایی رو ایجاد کرده برخورد قطره های آب با سطح زمین…

چه جالب که همه به سرعت خودشون رو رسوندن زیر پل …

چه حس خوبی داره دوچرخه سواری زیر بارون…تحسین میکنم اون دوچرخه سواری رو که به دل بارون زد تا از این تجربه بی بهره نمونه…

چه جالب هست برخورد قطره های آب با سطح آب رودخونه.‌‌.خدای من چه قدر فراوانی آخه…مگه میشه تعداد قطره های بارون رو توی یک لحظه شمرد…نه…باید اینو هی به خودم بگم محدثه نعمت ها هم همینه…ثروت هم همینه…این باران رحمت الهی همیشه داره می باره فقط تو باید بیای زیر این بارون ، فقط تو باید چترت رو راه کنی از زیر پل بیای بیرون…باید ظرفت رو بزرگتر کنی..باید به خدا و قوانین بدون تغییرش ایمان بیاری…

چه زیبا باد وزید و کلاه شما رو استاد انداخت…شما رو نوازش کرد…

استاد چه قدر عالی قانون رو به اجرا در میارید…چه زیبا آهنگ میخونید‌..و چه آهنگی زیباتر از این برای این لحظات بارونی…چه خوب سعی می‌کنید از هر لحظه تون لذت ببرید…

استاد همه جا در حال شکار زیبایی ها هستید…در حال عکس گرفتن از قشنگی ها…در حال صدق بالحسنی کردن…در حال تایید نشونه ها…غروب زیبایی که از دریچه نگاه دوربین شما ثبت شد به یادگار…چه قدر این رنگ طلایی با شکوه هست…این ابرها…این خدا

استاد با یه موسیقی دیگه وارد میشن…و بشکن میزنن و میرقصن…میخونن..

چه قدر جهان با بارش بارون و پاک شون آلودگی ها زیباتره…چه قدر این رنگ ها روح خدایی درشون می نوزه…

چه رعد و برقی زد استاد در تایید کلام شما…

استاد این شادی این هماهنگی شما با خدا…در صلح بودن تون با خودتون…داره توی این سفر به شکل عملی..به بهترین شکل به همه ی ما نشون داده میشه..

چه قدر این خیابون ها زیباتر شدن این بارون سراسر رحمته…

عاشقتونم استاد…عاشق این حال خوب نگاه تون…

ممنونم از شما به خاطر به تصویر کشیدن لحظات این سفر برای ما…

خداروشکر

1/بهمن‌ماه/1402