دیدگاه زیبا و تأثیرگذار آذر عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
وای که چقدر این قسمت ازسریال سفرنامه پراز حس و حال عجیبی بود. چقدرمتفاوت، رنگارنگ و شاد بود.
چقدرامروز زیبا بودین. چقدر چهره‌تون نورانی بود. از محبت شما و عشق شما به فرزندتون و اون کلمه ی محشره عاشقتم، تا اون پیرهنای زیبا و فوق العاده، تا بی نظیربودن شایسته جون برای خریداش، فقط و فقط عشق بود و لذت.
اونقدر شیوه‌ی خنده‌های شما ساده و از ته دل بود و شیوه‌ی بازکردن خریداتون خودمونی و صمیمانه بود که، انگار نزدیکترین اعضای خانواد‌ه‌ام بودین و صمیمانه و عاشقانه میگم که واقعا تو قلب منین. جالب اینجاست، وقتی اون پیرهنای رنگی رو دیدم، اونقدر از رنگ و طرحش لذت بردم که خیلی خودمونی، چندبار با خودم گفتم: «وای ترخدا بپوشین ببینم چجوریه تو تنتون» و چیزی نگذشت که پوشیدین. نمیدونین اون لحظه چقدر باعشق خدا رو صدا کردم. واقعا خیلی سخته که بتونم احساس فوق العاده‌ی همسفربودن با شما رو بیان کنم. فقط میتونم بگم:
چقدر لذت بخشه با شما بودن؛
چقدرخودزندگیه با شما بودن؛
چقدر شب و روزمون زیباتره با زیبایی‌های این سفر؛
چقدر تکیه کلامای شما اصله زندگیه واسمون؛
چقدر زندگی از نگاه دوربین این سفرنامه، متفاوت‌تره؛
چقدر این سفر داره چشمهامون رو زیبابین میکنه؛
چقدرداریم خیلی بدیهی و ساده، کنترل ذهن یاد می‌گیریم؛
چقدر ارامش داریم و خواب راحت؛
چقدر دلتنگیم اگه، لحظه ای ازاین سایت و فایل و کامنتاش غافل بمونیم؛
چقدر این سفر خوب خودشو تو دلمون جا کرده و شده جایگزین مهمونیایی که تمرکزمون رو از نکات مثبت برمی‌داره؛
چقدر همه چیزه اینجا بی‌نظیره، از مهربونی وعشق گرفته تا غذاهای خوشمزه، خریدهای ساده اما صمیمی، حل مسائل به ظاهر ناممکن، هدایت شدن به زیبایی‌هایی که هیچ ایده‌ای براشون نداشتیم و…
چقدر دنیای این سفرنامه، مثل پروانه هاییکه نشونمون دادین، رنگارنگه. رنگایی که نه چشم همه‌ی آدما، بلکه فقط چشم اعضای این خونواده‌ی هم‌فرکانس قادر به دیدنشه اونهم بدون تلسکوپ؛
چقدر زندگی و امید جریان داره اینجا مثل ابشاری که ماروهم باخودتون بردین وهنوز بیادش که میافتیم صورتمون پراز قطره های اب میشه؛
چقدر اینجا معطر و خوشبو هست، که دیگه عطرای دیور و شنلی که دارم با عطر این فضا واسم نااشناست؛
چقدر اسمون این سایت ابی و صافه که، میشه نفس کشید و خندید و عشق کرد با تک تک ابرایی که هرکدوم یه شکلن؛ یکی شکل عروسک، یکی به شکل سماور، یکی به شکل یه خونه و…
وقتی اینجام، انگار توی سرزمین عجایبم. یاد آلیس می‌‌اُفتم، شادکامو و کودکانه لبخند میزنم و به حرفای شما دل میبندم. بهترین سینمای خانوادگی من، RV هست و ماجراهاش. بهترین سریال سال، سریال سفربه دور امریکا هست و جایزه ی بهترین کارگردانی شده واسه ی شایسته جون و بازیگراشم که همه اسکار گرفتن از مایک عزیز گرفته تا استاد دوست داشتنیمون، تمام ادمهایی که باخندشون جلوی این دوربین ماروهم شاد کردن و سهیم همه‌ی اعضای این خانواده با نوشته‌هاشون.
شما بهترین، دوست داشتنی‌ترین و بی نظیرترین آدمهای دنیای منین. چرخ زندگی ام با شما روانتره…
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۸314MB21 دقیقه
سلام خدمت استاد عزیزم و مریم خانم مهربان و تمامی اعضای خانواده ی بزرگ عباسمنش این سید دوست داشتنی و اول از همه عید بر استاد گرامی و دیگر عزیزان مبارک باد و بریم سراغ این قسمت سفر نامه و نکات اموزشی اون .استاد دارن خیلی عالی به پسرشون یاد میدن که قبول مسئولیت کنه و اگر در انجام کاری سهل انگاری کرد خودش باید درستش کنه ولو با زحمت مضاعف و برای من که دارای سه فرزند هستم درس خیلی خوبی بود .ما پدر و مادرا بیشتر اوقات یا مسئولیت نمیدیم یا اگه بدیم به محض اینکه فرزندمون اشتباه کنه یا یادش بره اونو سرزنش میکنیم و در بهترین شرایط خودمون خرابکاریهای اونو درست میکنیم و کلی هم سر فرزندمون غر میزنیم که یک کارو که به تو سپردیم نتونستی انجام بدی و …بقیه ماجرا رو همه میدونن و استاد با عشقی که به مایک نشون میده و توجهی که به نکات مثبت پسرش داره اونو تشویق به انجام صحیح کارها میکنه و با باور هر کاری که تو رو نکشه قویترت میکنه مایک رو هم مثل خودش قوی تربیت میکنه و باز هم قانون سپاسگزاری که استاد همیشه ورد زبونشه و چقدر عالی جواب میده و اما استاد عزیز عاشق این همه عشقی هستم که در وجود شماست .حتی برای باز کردن بسته ها با چاقویی که دوست داشتین داشته باشین آنچنان ذوق و شور و هیجانی نشون دادین که منم قلبم تند تند میزد و به وجد اومدم که داخل بسته چیه؟درست مثل ایام کودکی و شادی باز کردن هدیه های تولد که نمیدونستم توش چیه و عاشق این کودک درونتم که بهش اجازه میدی هر کاری که میخواد بکنه عکس روی بلوزتون که در تضاد با اون همه لباسی هست که مربوط به ارتش امریکاست و باز اون بلوزای گل گلی و زیبا که رنگهاش چشم ادمو نوازش میده و به ما میگی میشه هر جور که میخوای باشی و لباس بپوشی و خوشحال باشی و برای من درس بود .آخه همیشه دوست دارم لباسهای روشن با گلهای رنگی بپوشم ولی چون در ایران زیاد مرسوم نیست با مخالفت اعضای خانوادم روبرو شدم و دیگه نپوشیدم ولی از امروز فارغ از اینکه دیگران چی میگن یا چی دوست دارن یا ندارن من اون لباسامو میپوشم و مریم عزیزم از شما هم کلی درس گرفتم اینکه برای باز کردن هر بسته شما هم پا به پای استاد ذوق میزدین و انتخاب ایشون رو تایید میکردین درسته که ما نباید نیاز به تایید دیگران داشته باشیم و برامون مهم نباشه ولی در زندگی در کنار هم حس خوبی به ادم میده و اینکه با خرید زیاد از امازون باعث گستردگی جهان میشین و اینکه با پولی که دارین میتونین همه ی نیازها تونو بخرین به ما هم انگیزه های عالی برای ثروتمند شدن میده و جذب همسایتون جالبه که برای پسرش خوشحاله و به شما میگه و باز هم قدرت سپاسگزاری و اینکه سفر چقدر به ادم چیزی یاد میده و شما عزیزان در این سفر مرتب پی میبرین که به چه چیزهایی نیاز دارین و بهتره که اونا رو هم بخرین مثل همین جا کفشی و … و برای همینه که قدیمیا دنیا گشتن رو سفارش میکردن و در انتها برای شما عزیزان ارزوی سلامتی و سعادت میکنم و ممنون که هر روزه منو با یه فایل سفر زیباتر میسازید و انتخاب موسیقی آخر و باز هم زیبایی جاده منو با شما به سفری ورای سفر شما برد .بینهایت سپاسگزارم