ماجرای زندگی ما با سفری ماجراجویانه، از بُعد آگاهی به بُعد تجربه‌ی جسمانی آغاز شد تا با تجربه‌ی آگاهی‌ِ خالص و نابی که هستیم هم ظرف وجودمان و هم جهان را رشد دهیم.
«ما»، زاده‌ی سفر هستیم.
و اما درباره برنامه «سفر به دور آمریکا»، باید بگویم این سفر فقط جریان زندگی استاد عباسمنش نیست بلکه جریان زندگی ایل و تباری است که در پی تشخیص اصل از فرع اند. در پی خودشان بودن و سبک شخصی‌ی خودشان را زیستن اند. آنهم در زمانه‌ای که آدمها آنقدر درگیر حاشیه‌های جلب توجه شده‌اند که فراموش کرده‌اند کی هستند و چرا وارد این تجربه‌ی جسمانی شده‌اند.
بازیگران قصه‌ی «سفر به دور آمریکا»، خود واقعی‌شان هستند، بدون هیچ ماسک، ترس از قضاوت یا نیاز به تأییدِ دیگران. بازیگران این ماجرای واقعی، گلهای باغچه‌ی بورلی، سرسبزی و زیبایی‌ِ بی انتهای طبیعت و جاده‌ها، علائق آدمهایی که در قالب یک ساختما‌ن یا کسب و کار هویدا شده و مهم‌تر از همه، نوشته‌های روح‌نواز علی، رضا، سمیّه، زهرا، طیبه، حسین، شعر رهسپار و… هستند که، ابعاد وسیع‌تری از آنچه را متجلی ساخته‌اند که، پیشرفته‌ترین دوربین جهان قادر به ضبط و ثبتِ آن است.
بازیگرانی که نه به دلیل نَسَب خونی، بلکه به دلیل هم‌فرکانسی و هم‌مداری دور هم جمع شده‌اند و این قصه‌ی حقیقی را ساخته‌اند. این سفر، نمود عینیِ آگاهی‌های خالص و نابی است که، در دوره‌های مختلف از استاد عباسمنش می‌شنویم.
در زمانه‌ای که اکثریت، بر نکات منفی‌ِ جهان اطراف‌شان تمرکز کرده‌اند، این سفر نمود عینیِ «صدّق بالحسنی» است و با زبان تصاویر به ما می‌آموزد، به جای همرنگ جماعت شدن، همرنگ اصل و اساسی بشویم با نام: احساس خوب = اتفاقات خوب
همرنگ اصلی شویم که می‌گوید: تمام اتفاقات زندگی‌ات را فرکانس‌هایی می‌سازد که، دست‌پروده‌ی ورودی‌های ذهنت و کانون توجه‌ات است.
یعنی اگر بتوانی فیلتری با نام «تمرکز بر نکات مثبت و زیبایی‌ها» یا به قول قرآن صدق بالحسنی را در ذهنت نصب کنی، اگر به جای تلاش برای جلب رضایت آدمها، باورهای قدرتمندکننده و ثروت‌آفرین بسازی، آنوقت آن باورها تو را بی‌نیاز می‌کند از تقلا برای جلب رضایت آدمها و فرصتی به تو می‌بخشد تا ببینی خودت چی میخواهی و چه دوست داری.
این سفر برای من رابطه‌ای به هم‌پیوسته دارد با دوره ۱۲ قدم. اگر بخواهم این ارتباط را با زبان و کلمات انسانی بنویسم، اینچنین خواهم نگاشت:
۱۲ قدم، حکم همان دفترچه‌ی راهنمایی را دارد که در بدو ورودمان به این جهان جسمانی، به ما داده شده تا خودمان، اصل‌مان و آگاهی‌هایی را به خاطر بیاوریم که به پشتوانه‌‌ی آنها وارد این تجربه‌ی جسمانی شده‌ایم.
۱۲ قدم، یک دفترچه‌ی راهنماست از: توانایی‌هایی که داریم، امکانات جهان‌مان و شیوه‌ی ورود به مدار این امکانات و استفاده از آنها. (درست مثل همان دفترچه‌ی راهنمایی که هر وسیله‌ای مثل موبایل، جاروبرقی، یخچال و… به همراهش دارد و به ما نحوه‌ی استفاده از امکان آن وسیله را توضیح می‌دهد)
و برنامه‌ی سفر به دور آمریکا نیز، در حکم تصاویر (figures) آن دفترچه راهنماست، تا مفهوم و منظورِ توضیحات آن دفترچه برای مان واضح و آشکار شود و قادر شویم به شیوه‌‌ای صحیح و بدون خطا و با لذت، آن امکانات را به خدمت بگیریم.
بعضی‌ها هرگز از این دفترچه خبردار نمی‌شوند، بعضی‌ها با اینکه دفترچه را می‌بینند، اما آنقدر به شیوه‌های قبلی چسبیده‌اند و آنقدر از انجام کارها به شیوه‌ی جدید می‌ترسند که، هرگز آن دفترچه را نمی‌خوانند. در نتیجه بهره‌ای بسیار سطحی از آنهمه امکاناتی می‌برند که آن وسیله می‌توانست در اختیارشان قرار دهد. اما بعضی‌ها خوره‌ی جستجو، امتحان شیوه‌های جدید و یافتن امکانات بیشتری هستند- که ممکن است آن وسیله داشته باشد- در نتیجه زیر و بَمِ آن دفترچه را مو به مو و خط به خط می‌خوانند و تمام امکانات آن وسیله را به خدمت خود درمی‌آورند. جهان پاداش‌ها و امکاناتش را برای این گروه ارزانی می‌دارد.
به شخصه تلاش میکنم با دوربین سفر به دور آمریکا، تمرینات ستاره‌ی قطبی‌ام را انجام دهم، به وسیله‌ی درک آگاهی‌ها «چگونه فکر خدا را بخوانیم در قرآن»، آگاهانه تلاش میکنم به وسیله‌ی «صدق بالحسنی»، به مدارهای بالاتری هدایت شوم تا، طبق وعده‌ی «فسنیسره للیسری» خداوند، آسان بشوم برای آسانی‌ها. تا ثروت، برکت، سلامتی و عشق، مشتاق همراهی با من بشود.
بنابراین به همه دوستانم که هنوز نمی‌دانند از کجا و چگونه وارد مسیری شوند که، امکانات جهان را به خدمت‌شان در می‌آورد، به نظر من، قدم اول دوره ۱۲ قدم، بهترین شروع است.
یک تمرین برای جهت‌دهیِ آگاهانه به کانون توجه
هدف این قسمت از برنامه سفر به دور آمریکا، تمرینی عملی است برای، تمرکز بر نکات مثبت و «صدق بالحسنی شدن».
سوال:
با دقت، برنامه‌ی سفر به دور آمریکا را از اولین قسمت تا قسمت ۳۱ ام، مجدداً ببینید. سپس در بخش نظرات این صفحه، بنویسید:
کدام قسمت از «برنامه سفر به دور آمریکا»، برای شما جذاب‌تر بود و با ریزبینی، دلایلی را توضیح دهید که، موجب شده آن قسمت برای شما زیباترین قسمت باشد.
درباره نوشتن چرایی‌ها سخاوت به خرج دهید و به این شیوه، چشم، گوش، زبان، قلم و در یک کلام، ظرف وجودتان را پذیرای زیبایی‌ها و برکت‌های بیشتر نمایید.
ضمناً می‌توانید علاوه بر این صفحه، نظر خود را در بخش نظرات آن قسمت از سفرنامه که انتخاب‌تان بوده نیز، به عنوان ردپای‌تان، درج کنید. اما در نظر داشته باشید که فقط نظرات این صفحه در مسابقه، شرکت داده می‌شوند.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل صوتی سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲55MB61 دقیقه
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲896MB61 دقیقه
سلام استاد عزیزم و خانم شایسته عزیز
باید بگم ک من برای اولین بار هست که کامنت میزارم توی سایت
جذابترین و تأثیر گزارترین قسمت برای من قسمت ۲۹ باغچه ی بورلی بود.خیلی خیلی زیبا بود برای من و خیلی جالب بود ک من تابحال برای خودم گیاهی پرورش نداده بودم اما فقط چندروز قبل از اینکه این فایل رو بزارید من ب گلفروشی رفته بودم و خواستم اتاقم رو زنده کنم و چند نمونه گل زیبارو با عشق خریداری کردم و یک سمت اتاقم رو پراز گلای رنگارنگ و زنده کردم و حسم یهو بمن گفته بود ک همچین تغییری رو توی اتاقم برای حس خوبم میخوام و وقتی این فایل رو دیدم اصلن دیوانه شدم!!!گفتم چقدر جالب و شهودی!و چیزی ک توی این فایل واقعا متأثرم کرد وتکونم داد(برای هشدار ب عمل ب قوانین) اینبود ک از زبان خانم شایسته ی عزیز شنیدم گفتن توی اون باغچه گل نرگس تو فصل بهار رشد میکنه! و رنگ سفید و زرد رو ب خودش میگیره!!اسم من نرجس(عربی گل نرگس)هست؛وای من ی لحظه چشمام باز شد،اصلا دیوانه شدم.بغضم گرفت،گفتم خدایا تو ب وضوح داری منو هدایت میکنی..!و حتی اون گلهای بنفش(رنگ مورد علاقه ی منه)و گلهای مورد علاقه ی خانم بورلی هم بنفش بود و… اینهمه شهود..!اشکم دراومد از شوق اینهمه شهود و هدایت خدای مهربونم.حالا بماند ک فایل باغ پروانه ها چقدررررر منو دیوانه کرده چون من شهودم همیشه پروانه هست و با دیدنش خیرای بزرگی رو از طرف خداوند و دستانش میبینم و چشمامو میبندم و بی هیچ شکی ب اون سمت میرم و همیشه برای من ثابت شدس ک این هدایت از طرف خدای منه…و بماند ک من ب فکر گل پیچ بودم و خانم شایسته باز هم خیلی شهودی اون فایل زیبا رو گذاشتن ک ی منظره پراز گلای پیچ بود ک حتی از تنه درختا بالارفته بودن و همه ی اون فضا رو پوشونده بودن سبز سبز با صدای آواز قشنگ اون پرنده ها و اون آهوی زیبا… و این هم شهود من بود و من بدون اینکه از گلفروشی بخرم؛توی یک رستوران نزدیک خونمون ث؛اون نوع پیچکی ک دوس داشتم(خطهای سفید روی برگش داره)رو دیدم و درخواست کردم،با کمال میل ی قلمه بلندش رو صاحب رستوران بمن داد و من چند تکش کردم توی آب گذاشتمشون و الآن ریشه زدن..و من هرروز ذوق دیدن اینهارو دارم?واقعا ممنونم از این آگاهی های ناب،خوشحالم از این همفرکانسیمون توی این سفر،خوشحالم از اینهمه شهود والهامات واضح.خوشحالم از اینکه همه چیز فریاد میزنه این مسیر درسته این راه درسته برو ادامش بده…خوشحالم از حضور خدا ودستانش توی زندگیم.خوشحالم از داشتن استاد عباسمنش و خانم شایسته ی عزیز بزرگترین و بهترین دستان توی زندگی من و هزاران نفر دیگه.خدا خیرتون بده این سفرنامه بمن آگاهی زیادی میده درمورد قوانینی ک استاد میگن،واقعا عملا نشون میده و با هرکدومش دارم کلی الگو و آگاهی ناب ب زندگیم اضافه میکنم.ممنونم بابت روشن کردن این مسیر قشنگ و بی نظیر.خدایاشکرت