دیدگاه زیبا و تأثیرگذار احسون عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
خدا رو شکر می کنم برای وجود چنین سایتی که، دوتا آدم شبیه به هم و در عین حال مکمل هم نماینده و هم راهبر یک خانواده از انسان هایی شده‌اند که، درطلب کردن حقیقتند و جویای هدایت به خواسته‌های‌شان.
به جرات میگم ، ماجراهای این سفرنامه، زیباترین، پربازده ترین، پر معناترین و آموزنده ترین سریال مستندی هست که در زندگی‌ام دیده‌ام. چقدر احساس شباهت می کنم با استاد، شباهت در به دنبال کشف قوانین بودن و ساختن زندگی‌ِ دلخواهم. عاشق آدم های شهودی و با احساس هستم،
چقدرعاشق اینم که خانم شایسته دارن عین زندگی رو بدون آرایش و پیرایش و بدون نمایش فیلم می گیرن. واقعا خود خودتون هستین .
چقدر حس خوبی دارم بخاطر این قضیه و چقدر این صداقت و روراستی باعث میشه ذهن من بهونه های کمتری داشته باشه و کمتر بتونه در من تردید ایجاد کنه. چقدر راحت تر می تونم باورهای خالص تر و قدرتمند کننده تری بسازم و ارتباط بین آگاهی‌ها رو پیدا کنم وقتی در بطن تجربیاتتون حضور دارم.
خوش به سعادتتون که شدین نماینده ی نگاه آدمهایی که راه سعادت و خوشبختی و حقیقت رو طلب کردن. چقدر دوست دارم نگاه عاشقانه و ساده و کودکانه ی استاد به شما رو .
خانم شایسته قشنگ معلومه که شعور و ناخودآگاه شما وصله به شعور و خواسته های ما و شما انگار واقعا دریافت می کنین ما چی می خواهیم. اون دفعه گفتم کاش نیاگارا رو از تو کشتی و در جریان رودخونه فیلم می گرفتین و دیدم قسمت بعدش همین کار رو کردین؛ بدون اینکه من تو کامنت ازتون خواسته باشم. یا وقتی رفتین خونه آبشار، انگار واقعا خودم رفته بودم. پس از اون قضیه ایمانم به این مسیر بیشتر شد و سعی کردم همیشه کامنت بذارم.
این سفرنامه داره، بطور بنیادین باورهای ما را تغییر میده و خواسته‌های ما رو مشخص میکنه و ما رو به سمت خواسته‌هامون هدایت میکنه؛ حتی اگه خودمونم متوجهش نباشیم. حق با استاد هست. واقعا دیدن این سبک زندگی در تمام جنبه هاش، داره خواسته های من رو روشن و روشن تر می کنه هر دفعه. خانم شایسته واقعا خدا خیرتون بده که سعی می کنین مو به مو مارو هم شریک لذت هاتون کنین. چقدر حرف استاد دلنشین بود و من رو به فکر فرو برد که گفتن:
«برای همه اتفاق میفته و فقط بعضیا جلوش رو می گیرن (با مقاومتهای ذهنشون) و یکسری ها دقت نمی کنن و نمی بینن (چون کانون تمرکز و توجهشون جای دیگه هست)»
و چقدر باز هم جالب گفتن که:
«فرکانس هر سه تای ما مثل همه و جهان نمی تونه سه تا آدم غیر هم فرکانس رو در زمان طولانی پیش هم نگهداره و اجازه‌ی تجربه‌ی اتفاقات مشترکی به اونها بده»
اینا داره بهم میگه، اگر دارم همپای شما در سفرنامه میام، یعنی منم هم فرکانسم و مهمتر از همه، از وقتی شروع به نظر نوشتن کردم، یعنی مدار بالاتری رو هم رفتم بالا. چون واقعا مثلا به دوستام میگم بیا ببین این ماجرا رو، ولی می بینم که براشون مهم نیست و اصلا توی یه دنیای متفاوت زندگی می‌کنند. تازه یادگرفتم که با قانون هماهنگ بشم و اصراری بهشون نکنم. چون تو فرکانسش نیستن و نمی‌تونن اونچه رو ببینن که من می‌بینم.
الان واقعا می دونم که روح من از خداست و باید ذهنم و بدنم رو در خدمت و اختیار این روح در بیارم و خودم آگاهانه سکّان زندگیم رو به دست بگیرم و ارباب ذهنم بشم و نذارم ذهنم هرجا دلش خواست بره و بشه لانه ی شیاطین و منفی بینی و منفی گرایی و نذارم بدنم هرطور خواست رفتار کنه و سست و منفعل و بی حال باشه.
سریع‌ترین پاداش این تلاش هم، دیدن این سفرنامه، سپس بیشتر موندن در احساس بهتر به همراه واضح‌تر شدن خواسته‌هام و ارسال فرکانس خواسته‌هام و دوباره رسیدن به احساسی بهتر هست و اگر به اندازه‌ی کافی توی این احساس و این کنترل ذهن بمونم، این احساس به شکل کیفیت بهتر، به همه‌ی جنبه‌های زندگی‌ام سرک می‌کشه، تا جایی که دیگه نخواهم توانست به شیوه‌ی دیگه‌ای زندگی کنم.
هر روز دارم بهتر ذهنم رو کنترل می کنم و اون ناخودآگاه منفی شرطی شده ی شیطان زده رو میندازم تو قفس و بی محلی می کنم به غرغر ها و نق زدن هاش و حرفها و برداشت ها و قضاوت های منفیش و کار خودم رو می کنم.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۱247MB17 دقیقه
به نام عشقم خدا…
سلام به استاد عزیزم.مریم خانوم شایسته ی گل و همه ی دوستان عزیزم.
هدفگذاری امسال من شناخت قوانین جهان،به درک رسیدن اون قوانین و عمل کردن به اونهاست،به شکلی که به صورت کامل حس کنم خالق صد درصد زندگیم هستم و هر خواسته ای که در من شکل میگیره رو بتونم آگاهانه اون رو خلق کنم.
راستش استاد من الان حدود دو سال و نیم هست که شما رو دنبال میکنم.امسال موقع هدف گذاریم هرچقدر اومدم بگم فلان چیزو میخوام یا فلان چیز دیگه رو،درونم،قلبم میگفت نه این اون چیزی نیست که تو میخوای.از خدا خواستم‌که خودش بهم الهام کنه.و بهم الهام شد.وقتی داشتم هدفم رو مینوشتم درونم،روحم احساس سبک بالی میکردم.ووقتی بیشتر دقت کردم دیدم اگه من به این هدف و توانایی برسم،هرچیزی رو که بخوام میتونم داشته باشم.
اگه ردپاهام رو تو کامنتام دنبال کنین میبینین که بیشتر دنبال درک قوانینی که تو همه ی دوره ها ازشون صحبت میکردین بودم و هستم.هر دوره ای که واسه ی رسیدن به این درک لازم بود رو بهاش رو دادم و شد جز نعمت های زندگیم.
من قوانین رو همون دوسال و نیم پیش شنیدم…
اونا رو همون دوسال و نیم پیش شناختم…
اونا رو فهمیدمشون…
اما درکشون نکردم.
چون زمانش نبود.چون تکاملم رو طی نکرده بودم.چون تو مدارش نبودم.
ادامه دادم….
ادامه دادم….
چون درونم میگفت تنها راه رسیدن به خودت و خدای خودت همینه.
پس ادامه دادم.بااینکه درکشون نمیکردم.صبح ظهر شب دوره هارو گوش میدادم.
اما چون قانون رو درک نکرده بودم فقط گوش میدادمشون.خیلی راحت اجازه ی ورود نجواهارو به ذهنم میدادم.
اما تکاملم رو طی کردم…
حسه رفتن به مدار بالاتر رو کردم.
نتیجه های بچه هارو میدیدم ولی نتایج خودم پررنگ نبودن.چون هنوز به قانون رو درک نکرده بودم.
ولی کم کم درک قانون درونم ایجاد شد.
برای درک قانون باید ارامش میداشتم.احساسم خوب میبود.
و این سفر شد اهرم کمکی برای ایجاد احساس خوب من….
تغییرات شروع شدن.
هدایت ها شروع شدن.دستان خداوند رسیدن(مثل شب گذشته که با یکی از دوستام که هم مدار ماست صحبت شد و اونم کمکم کرد برای بهتر درک کردن قوانین)یاد حرف استاد افتادم که میگفت اگه خوب رو خودتون کار کنین در زمان مناسب هرچیزی که برای رشدتون لازمه وارد زندگیتون میشه.
و دیدم به همه ی ی ی ی ی ی ی محصولات استاد الان دیگه متفاوته.الان میفهمم از هرچیزی لذت بردن ینی چی.مثل قسمت اول همین فایل که استاد اونجوری از اب تعریف میکنه.میگه ابشم گرم????
و مطمئنم اگر اب سرد میبود استاد باهمون شدت و لذت میگفت ابشم خنککککککک اصلا کیف میکنی.
اره همینه.به هر موضوعی جوری نگاه کردن که بهت لذت و احساس خوب بده همینه.
الان میفهمم که استاد وقتی فرزندش میمیره کمتر از یکساعت خودشو جمع و جور میکنه و سریع احساسش رو از اون لول پایین میاره بالا….
منم از دیشب هدف زندگیم عوض شد….
از دیشب مهمترین هدف زندگیم شد بهتر کردن احساسم در هر لحظه و تلاش برای موندن توی اون احساس خوب با توکله.
این هدف همه چیزه.همه چی میاره.همه چی.
تورو از یک خونه سقف چوبی و اون شرایط سخت میرسونه به عرششششششش….
انقدررررررر مهم هست که استاد صبح ظهر شب یا با خودش قانون رو مرور میکنه و هر کاری میخواد بکنه اول با قانون مقایسش میکنه بعد انجامش میده،یا با مریم خانوم یکسره به در مورد قانون صحبت میکنن و ازون مهمتر بهش عمل میکنن.
شماها انقدر این کارو کردین که دیگه شده سبک زندگیتون به شکلی که حتی تو رخت خواب هم در موردش صحبت میکنین.
چون احساس خوب،توجه بهش،دیدن زیبایی،مرور اتفاقات خوب همه چیزه همه چیز.ادم رو به خدا هماهنگ میکنه.
راستش با خودم فکر میکردم که کاش منم کسی رو داشتم که تو خلوت شبام باهاش در مورد این قوانین هم صحبت بشم.بعد دیدم وقتی کاش اومد تو جملم ینی کمبود…ینی حسرت ینی احساس بد…
گفتم از همین الان باید شروع به عمل کردن قانون کنم…
باید یه جوری به این موضوع نگاه کنم که ازین احساس بد به احساس خوب برسم.
یهو به ذهنم رسید که کی بهتر از خداااااااااااا.
مگه داریم بهتر از خدا که تو باهاش در مورد خوبیاش،قوانین ثابتش،نعمتاش،زیبایی هاش صحبت کنی؟؟؟؟
اصلا مگه این خودش شکر گذاری نیست؟؟؟؟
بخدا بغض گلومو میگیره وقتی بهش فکر میکنم.ذوق اینو دارم شب سرمو بذارم رو بالشت و باهاش صحبت کنم.
خدایا شکرت که تو خالقمی.وقتی به اسما و صفاتت فکر میکنم حس میکنم قدرتمندترین ادم تو جهانم.
خدایا شکرت.
استاد جان و و مریم خانوم شایسته هدیه ی فایل های سفر که به ما دارین میدین با هیچ بهایی خریدنی نیست.شما ها نعمت ها و دستان خدایین.خدارو شکر میکنم به خاطر بودنتون.
عاشق همتونم.فعلا خدانگهدار????