تک تک زیباییهای این سفر، چیزی نیست جز «معجزهی تمرکز بر نکات مثبت و در جستجوی دیدن زیباییها بودن».
هرچه به سمت زیباییهای بیشتری هدایت میشوم، ارتباط میان « مشتاق بودن برای دیدن زیباییها» و «احاطه شدن با ماجراهایی که دیوانه وار زیبا هستند» را، بیشتر درک میکنم.
«تمرکز بر زیباییها و یافتن نکات مثبت در هر چیزی» چنان جادوی عظیمی در خود دارد که،
آرام آرام، مس وجودمان را طلا میکند،
آرام آرام آدم دیگری از ما میسازد
آرام آرام ریشههای اتصال به منبعمان را عمیقتر میکند و مدت زمان بیشتری ما را در این اتصال نگه میدارد.
آرام آرام درکمان را از همیشگی بودن نعمتها، عمیقتر میکند و ترس و نگرانیهایمان از کمبود را، محوتر میگرداند.
آرام آرام ذهنمان را به کنترلمان در میآورد. ظرف وجودمان را چنان رشد میدهد که «لاخوف علیهم و لایحزنون» میشویم و جسارت بیرون آمدن از زیر چتر باورهای محدودکننده را پیدا میکنیم.
آنوقت است که طراوت باران همیشگی نعمتها را لمس میکنیم و درهایی از خیر و برکت را به زندگیمان گشوده میبینیم و با شواهدی از فراوانی و نعمت احاطه میشویم که، با تمام وجودمان معجزهی ماندن در احساس خوب را تصدیق میکنیم.
و دیگر نمیتوانیم به شیوهای جز تمرکز بر نکات مثبت و یافتن زیباییها، زندگی کنیم.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۹160MB10 دقیقه
درود بر استاد الهی و مریم جون و مایک عزیز
و به دوستان همراه سفر به دور امریکا
امروز قراره مکانی رو با هم ببینیم ک زیباییش چشم هر بیننده ای رو مینوازه علی الخصوص بچه های معماری رو. یکی از بزرگترین آثار معماری قرن ۲۰ هس و ما خیلی هدایتی باهاش آشنا شدیم. وقتیکه استاد عباس منش بهم گفت ک قراره بریم از این مکان دیدن بکنیم خدا میدونه ک من چقدر خوشحال شدم چون خاطرات من و معماری رو برام زنده کرد.
حتما بچه های معماری سبک معماری ارگانیک رو میشناسن ، معماری ایی ک سعی میکنه کمترین دخالت رو در طبیعت داشته باشه و تا حد امکان از طبیعت کمک بگیره برای اینکه محیط دلنوازتری رو برای انسانی ک تو اون فضا میخواد اون فضارو تجربه بکنه ایجاد بکنه برای اینکه روح آدم رو درگیر اون محیط بکنه.
بنظر من رایت تو این اثرش هماهنگی و هارمونی کاملی رو بین جسم و روح بوجود آورده یعنی هر بیننده ای ک این اثر رو می بینه شگفت زده میشه. در اینجا میتونی هماهنگی بین روح و جسم رو احساس کنی. این اثر بنام خانه ی آبشار از فرنک لوئیدرایت. بعضیام بهش میگن خانه کافمن بخاطر اینکه این خونه برای یک تاجر آمریکایی بنام کافمن ساخته شده در پنسیلوانیای امریکا. ماجرا اینجوریه ک وقتیکه کافمن نقشه های رایت رو می بینه و توضیحاتش رو میشنوه در مورد طرح خیلی مشتاق میشه ک این خونه ساخته بشه با وجود اینکه هزینه ی خیلی بالایی داشته.اگر اشتباه نکنم استاد عباس منش گفت ک چیزی حدود ۳۰ برابر خونه های معمولی هزینه ش بوده یعنی یه خونه نرمال رو اگر اون موقع می ساختی هزینه ی این خونه ۳۰ برابر اون خونه بوده اما کافمن مشتاق میشه که این طرح رو بسازه. هزینه ی این طرح توی سال ۱۹۳۵ ، ۱۵۰
هزار دلار شده و ۸۰۰۰هزار دلار هم دستمزد رایت بوده برای طراحی این بنا و کارایی که انجام داده و ببینید ک ثروت چقدر شگفت انگیزه که باعث میشه همچین بنایی شکل بگیره و همچین زیبایی چشم نوازی ساخته بشه.
و جالب اینه که کمتر از ۳۰ سال بعد پسر آقای کافمن این خونه رو با همه ی زیبایی و ارزشی ک داره به همراه ۵۰۰ ایکر زمین اطرافش به منابع طبیعی میبخشه برای اینکه آدمای بیشتری چشم شون به دیدن این زیبایی و این هماهنگی روشن بشه.
استاد: واقعا این ایده اون زمان انقلابی بوده.
چیزیکه خیلی من رو به تحسین وامیداره و هیجان زده میکنه اینه که یه روزگاری من معماری کار میکردم و وقتی برای اولین بار داشتم این خونه رو تحلیل میکردم اون زمانی که معماری کار میکردم دیوانه شده بودم. توی کتابی ک من داشتم اون موقع یه تصویرای سیاه و سفید از این خونه بود با یه توضیحات خیلی مختصری. و من واقعا دیوانه شده بودم اما الان ک توی واقعیت اینجا قرار گرفتم اصلا زیباییش دیوانه کننده است یعنی اون موقع در مورد معماری ارگانیک میگفتن ک خودتو در وسط طبیعت احساس میکنی. الان دارم تجربه میکنم ک چقدر با هم فرق داره منظورم از بودن در دل طبیعت
محاصره شدن با یه همچین ترکیبیه.
از درختا، از سنگ، از این سبزه هایی ک روشون هس،صدای آب دارم میشنوم از این احساس معلق بودن توی این فضا، از این طراوتی ک توی هوا هس همه این ترکیب با هم اصلا یه شاهکاره واقعا شاهکاره و هر ذهنی رو به تحسین وامیداره. منظورم رد شدن از یه همچین فضاییه. حس خوبی داره.
آبی ک از صخره ها میاد صدای چیکه هایی ک می ریزه روی زمین آدمو دیوونه میکنه و بعدش با یه محیط وسیعتر احاطه میشی حسسش بی نظیره.
استاد: خیلی لذت بردم، اصلا باورهای آدمو بزرگتر میکنه دیدن یه همچین خونه ای ، دیدن یه همچین معماری ایی ، دیدن یه همچین طبیعتی،
اولاً ک آدم باور میکنه تو یه همچین فضاهایی میتونه ملک داشته باشه ، ملک شخصی داشته باشه،
باور میکنه که افرادی بودن که یه همچین ثروتی داشتن یه همچین شرایطی داشتن یه همچین زندگی داشتن و این ویلای تابستونی شون بوده به غیر از ملک های دیگه ای ک داشتن و چقدر خواسته های آدم رو بزرگتر میکنه، چقدر باورپذیر میکنه ،
چقدر ایده های دیگه ای به ذهن آدم میاره، واقعا ثروت این کارو انجام میده. یک فرد ثروتمندی با ساختن یه همچین فضایی این ایده رو ایجاد میکنه که میشود اینجوری بود، میشود اینجوری زندگی کرد، میشود این چیزارو داشت چقدر خدمت کرده،
حساب کنین سالی ۶ میلیون نفر میان اینجارو بازدید میکنن، الان چندین ساله ، ۴۰ ساله ک تبدیل به موزه شده غیر از اینکه دوره ساختش چقدر به افراد خیر رسیده ، چقدر از کارگرا، از طراح ها، هزار تا مورد میشه مثال زد ک اومدن از این فضا خیر گرفتن، استفاده کردن، پول ساختن واقعاً خداروشکر
خیلی فضای خوبی بود ، خیلی ذهن آدمو بزرگ میکنه در مورد چیزایی ک میتونه واقعا تو زندگیش داشته باشه.
مریم جون تحسینتون میکنم که در رشته معماری که بسیار عالی هستش تجربه کسب کردید و این قدر اطلاعات راجبش رو با ما به اشتراک گذاشتید. سپاس از مهرت
عاشقتونم
خدایا شکرت به خاطر این همه نعمت و ثروت و فراوانی
بی نظیره
این سیاره زمین
به خصوص کشور امریکا
بشدت گسترده ست و میتونی قدرت خداوند رو در عظمت بزرگ بودنش که جزو سیاره مونه ببینی و شکرگزار این همه نعمت سبز و الهی رب العالمین باشی.
واقعا خدایا شکرت
دوستت دارم