آنچه من از در این سفر شاهد آن هستم، تجربه‌ی دستهای بی‌نهایتِ نیروی هدایت‌گری است که، ما را در زمان مناسب در مکان مناسب قرار می‌دهد، به سمت زیبایی‌ها هدایت می‌کند، در لحظه، پارکهایی را برای‌مان رزرو می‌کند که بقیه آدمها برای اقامت گزیدن در آنها -حداقل از ۶ ماه قبل- باید با برنامه ریزی قبلی آنجا را رزرو کرده باشند.
گاهی اوقات، ماجراهایی درست جلوی دوربینم رخ می‌دهد که، احساس میکنم همه چیز دست به دست هم داده و برنامه‌ریزی شده تا جلوی دوربین من رخ د‌هد و از ورای همه این تجربه‌ها، این پیام را به گوشم می‌رساند که:
دستهای دیگری در کار است. دستهای توانمند نیرویی که مستقل و بی نیاز از قوانین محدودکننده‌ی آدمها‌ست.
نیرویی که اگر به او وصل شوی، اگر او را باور و انتخاب کنی و جدّی بگیری، او نیز تو را انتخاب می‌کند و خواسته‌های قلبی‌ات را جدّی می‌گیرد.
اگر به او توجه کنی و در برابر برنامه‌اش سرسپرده باشی و به هیچ چیز-حتی زیبایی‌ها- نچسبی و به قول قرآن، استعینوا بالصبر(رهایی) و صلوه(توجه به نکات مثبت هر لحظه) شوی، تو را در زمان مناسب، با اتقافات مناسب احاطه می‌کند و زیبایی‌هایی را به تو نشان می‌دهد که در هیچ منطق و استدلال ذهنی‌ای نمی‌تواند بگنجد.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۴270MB14 دقیقه
بنام خداوند مهربان و وهاب من
سلام خدمت خانواده صمیمی عباسمنش.
چقدر زیباست این صحنه های بهشتی..
چقدر زیباست این سرسبزی بی انتهای پارک های ملی آمریکا و تحسین میکنم این کشور سبز زیبا رو.
استاد چقدر درس گرفتم از ثروتمند بودن…
از راکر فلر ها که با ثروت خودشون درس خدمت و عشق به جامعه رو دادن به ما
چقدر نگرشم در مورد کشور آمریکا تغیر کرد و چقدر فکرم بازتر شد…
چقدر چشمانم بیناتر شد زمانی که با قلبی باز جهان را نگاه کردم و آموختم که این جهان همیشه چیزی زیباتر از آن است که میبینی
زیبا آنی هست که بنظر غیر ممکن باشه اما اتفاق بیافته…
قربون ذوق کردنت برم استاد جااان
چقدر راحتی و با یه چیزی که خیلی ساده میشه از کنارش بگذری داری زندگی میکنی.
چقدر شما راحت و آسوده ای و در عین شادی که داری یاد گرفتی که به چیزی دل نبندی و رها و آزاد باشی.
خداجون عاشقتم که به این مسیر هدایتم کردی که ببینم و تایید کنم که قوانینی در این جهان هستند پس بزار ازشون استفاده کنم.
پس بزار تا گوشم محرم بشه به پیغام سروش..
بزار تا کفور نباشم و رها باشم و از زندگیم لذت ببرم…
بزار تا حتی برای لحضه دیگر هم چیزی ندانم…مقصد رسیدن به خانه نیست..
مقصد گاهی تماشای غروب آفتاب
شنیدن موسیقی و یا حتی نوشتن کامنتی است..
براتون لحظاتی پر از مقصد را آرزو میکنم.