سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۱

سلام استاد عزیزم و همسفران بهشتی

رقص و خنده خط قرمزی بسیار بسیار پر رنگ در خانه ی پدری من بود . به خاطر تعصبات مذهبی افراطی مامانم .

دخترکی پر جنب و جوش و زیبا و شاد بودم اما فقط کافی بود مامانم صدای خندم و بشنوه ، فروی خودش و میرسوند و میگفت :

بسه دیگه ، خدا قهرش میاد ، اگر بخندی و دندونات دیده بشه پیامبر به خدا شکایت میکنه و میری جهنم و اونجا با دندونت آویزونت میکنن ، اگه دیگه صدای خندت بره تو کوچه و نامحرم بشنوه ، سرب داغ میریزن توی دهنت

یادمه بارها توی همون سن کودکی جلوی آینه لبخند میزدم و دهانم و نگاه میکردم و به خودم میگفتم اصلا امکان نداره بخندی و دندونات دیده نشه ، پس بهترین چاره نخندیدن بود

سالهاست از اون ماجرا میگذره و شکر خدا من دیگه کنار اون مامان نیستم که گیر بده چون اگه بودم حتما اجازه نمیداد ، ولی این باور تلخ هنوز توی وجودمه و الان در ستاره قطبی هر رو صبح مینویسم : کمی لبخند

متاسفانه یادم میره لبخند بزنم مخصوصا در منزل و با بچه ها و عزیزدلم ، ولی بالاخره شاخ این غول زشت و سیاه و عبوس رو در وجودم میشکنم و زهره ای خندان میشم .

رقص از گناهان کبیره ای بود که بخشیده نمیشد و کسایی که میرقصیدن ، هر عضو بدنشون که در هنگام رقص مشخص بود ، بریده میشد و توی گوشهایی که موسیقی میشنیدن سرب گداخته میریختن .

رفتن به عروسی و تولد و مکان های شاد ممنوع بود و اگر یک شرایطی پیش میومد که باید حتما میرفتیم عروسی دو تا اتفاق میافتاد :

1.موقع رقص سالن رو به همراه مامانم باید ترک میکردیم

2. موقع رقص پشت به کسانی می نشستیم که در حال شادی بودن

اینجور مواقع مامانم همیشه تسبیح دست داشت و با صدای سسس گفتنش که استغفرلله میگفت روی اعصابم رژه میرفت .

اما خودم از این تضاد درس گرفتم

گرچه دیر

اما خدا رو شکر

بعد از مهاجرت ، سه قل رو فرستادم به کلاسهای رقص آذری و فارسی

پخش موسیقی توی خونمون آزاده آزاده

و صدای خنده های این سه فرشته بهترین ملودی توی خونمون که من همیشه شاکرم و در ستاره قطبیم هر روز پخش و اجرای مجددش رو از خدا در خواست میکنم ‌. به عزیز دلم که پایه رقص و شادیه گفتم : حتما یک برنامه بزار و هر شب یک تایم اختصاصی با بچه ها بزن و برقص و خنده داشته باشیم که در هفته تقریبا سه یا چهار بار این اتفاق شیرین میفته .

این فایل برام این گذشته رو به یاد آورد و تغییرات مثبت الان رو

بیشتر از پنج مرتبه با بچه ها نگاهش کردم و خودم با گوشی هر بار اون آقایی که لباس سبز رنگ پوشیده رو زوم کردم که حس خوبش وارد سلوهام بشه و رنگی سفید بر افکار سیاه گذشته ام نقش ببنده .

خداوند بزرگ رو شاکرم که اینقدر عاشقانه من رو دوست داره و به مسیر درست هدایتم کرد .