سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 212

به نام خداوند عشق آفرین

سلام استادان جان و جانان استاد

خب

دیر کامنت گذاشتن بهتر از هرگز کامنت نگذاشتن است (ایموجی نیشخند)

سلام بر همسفران من تا خدا

خب مثل همیشه لذت بردن و حظ این تصاویر از بهشت به من انرژی بیشتری داد تا از این فرصت مغتنم نهایت بهره رو ببرم وچند جمله ای با خدا نجوا کنم اما یکم بلند تا شما هم بشنوید.

یکی از الهامات این روزهای من از خداوندِ عشق، این بود که :

اینکه ذهنتو کنترل کردی ، خب آفرین

اینکه نفستو رام کردی، خب آفرین

اینکه نذاشتی حالت بد بشه و بد بمونه آفرین

اینکه از سر راه خدا کنار رفتی و به خدا اعتماد کردی هم آفرین

اینکه احساس لیاقت می کنی آفرین

این که هر لحظه استغفار میکنی و به خدا پناه میبری هم آفرین

اما

این برای موفقیت و رسیدن به خواسته هایی که از خواسته ها و دعاهای سلیمان بیشترن خیلی کمه

پرسیدم بارالها خب چه باید بکنم غیر اینها؟

و فرمود: شاد باش و شاد کن

هرچه این شادی عمیق تر اجابت سریعتر

هرچه خواسته ها دقیق تر(با جزئیات بیشتر)اجابت عمیق تر(کامل تر)

هرچه یقینت بیشتر حظت بیشتر

گفتم خداوندا ای جان جانانم من به قربانت

بلافاصله گفت: تا فنا راه بسیار داری

سر بزیر انداختم و لحظه ای خاموش و دوباره ندا آمد

فراموش کردی روزی را که دعا کردی مرا بهتر بشناسی و آن سفر (عروج401) برای شناخت بهتر من بود و تو چونان خدا را دیدی که عیسی و محمد دیدند

پس به همان مقدار که بهتر شناختی بهتر عمل کن(ایمان عملی)

اینبار ذهن گفت: تا تکامل راه بسیار است رفیق

و دوباره و سرافکنده تسلیم امر حق شدم.

دوستان توحیدی من، اینا شعر نیست ، بخشی از گفتگوی من با خداوندم بود.

مدتهاست که نه قضاوت میکنم و نه از قضاوت کسی نگران

اما خب خواستم بدونید اصلا عجیب نیست که با خدا بگی و بشنوی ، این کاری که تقریباً همه بچه‌های سایت انجام میدن و این پاداش خاموش کردن ذهنه (کنترل) تا ندای خداوند رو از حریم قلبت بشنوی

این استجابت هر روز از خدا هدایت خواستنه

هرچند ماموریت ما بر عالم خاک کسب آگاهی و تجربه عشقه اما همونم خدا خودش مستقیم و بی واسطه عطا میکنه و پرتوهای آگاهی از سراسر کیهان به قلب ما سرازیر میشه و بقول عزیز دلم : زبان خدا ، زبان نشانه هاست

و در مراتب بالاتر اشاره مستقیم به اصل

یکی از اون نشانه ها امروز تو مترو بود که خالکوبی«اللَّه » رو روی گردن جوانی دیدم که با گردن کج خوابیده بود و این تنها خالکوبی بود که در عین ناخوشایندیش برای من خوشایند بود.

هرچند یک کج فهمی به نظر میرسید که « خدا از رگ کردن به ما نزدیک تره»

اما همین برای من یک نشانه بود که در دورانی که تقریباً اکثر جوانان دهه هشتادی با خدا بیگانه اند این جوون رعنا و ساده دل ، خدا رو بر هر جمله و کلمه دیگه مثل اسم دوست دخترش و مادر و غیره ترجیح داده بود

و این یعنی به تمام اونایی که اسم اللَّهُ رو بر روی گردنش میبینند یادآوری کنه که خدا هر لحظه با ماست

نه بعنوان ناظری جبار و قهار و ناظمی سختگیر و مچ گیرو و…

برای من این نشانه کلی حرف داشت که

حبیب حتی یک لحظه هم از یاد خدا نباید غافل شد

حبیب حتی یک لحظه هم به غیر خدا نباید فکر کنی

حبیب هر ثانیه از آینده تو در حال ساختن در لحظه اکنونه پس اگر آینده ای رو که داری میسازی بدون حضور خداست باید منتظر عواقب زندگی بدون خدا هم باشی (دقیقا مثل تمام اون روزهای مشرکانه گذشتت) که پر بود از تضاد و بلا و مصیبت

خدایا حتی دوست ندارم یک کلمه راجع بهش بنویسم. (برخلاف کج فهمی بعضی از دوستان من از افشاگری و صحبت در مورد گذشته متنفرم چون طبق قوانین الهی توجه سبب تمرکز و جذب دوبارش میشه)

من متوجه شدم حتی یک ثانیه فکر منفی ، یک ثانیه حال بد خلق میکنه

خب چرا باید چنین حماقتی بکنم وقتی به لطف آموزه‌های اساتیدم آگاه شدم.

قانون « احساس خوب=اتفاقات خوب ، احساس بد= اتفاقات بد » در تمام وجودم نشسته

دیگه محاله تو حال بد بمونم و به همین خاطر بود که خداوند به من یادآوری کرد که

شاد باش و دیگران را شاد کن

خب شاد بودنو خوب فهمیدم اما شاد کردن دیگران برام کلی علامت سوال داشت.

من مسئول شاد کردن دیگران هم هستم و اصلا چجوری دیگرانو باید شاد کنم؟

سریعا پاسخ خداوند از طریق قلب داده شد.

ببین استادت چجوری تورو شاد کرد .

آیا از دیدن این همه تصاویر شاد نشدی ؟

آیا از دریافت این همه آگاهی شاد نشدی؟

آیا با کمک آموزه‌های اساتیدت درآمدت چند برابر شد، شاد نشدی؟

آیا این همون مفهومی که استاد بارها بهش اشاره کرده «خوب و ثروتمند زندگی کنید و جهان رو جای بهتری برای زندگی دیگران»

آیا خلق ثروت و کمک به توسعه باور فراوانی باعث شادی دیگران نمیشه ؟

و از همه مهتر « عشق ورزیدن»

آیا عشق ، شعف و شادی به دنبال نداره

دوستان خوبم خداوند هم به روشنی منو هدایت کرد تا من هم چراغ راه دیگران باشم و این وظیفه هرکدوم از ماست که همون‌طور که هدایت میشیم ، همون طور هم هدایت کنیم

یک دستمون در دست استادمون و دست دیگر در دست شاگرد یا دستی برای کشیده شدن و دستی برای کشاندن

زنجیر وار تا تکامل

از استادان عزیزم سپاسگزارم برای زحمات فراهم کردن این همه شادی و بردن حظ از این همه زیبایی

بارالها ! سپاسگزارم از برکتی که به دانش اندکم دادی و درکی که به فهمم

و به لطف این آگاهی ها

باشد تا رستگار شویم ( ان شاءالله)