سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 210

به نام خدایی که در قلمم جاریست

هرروز که میگذره بیشتر متوجه میشم ارزش این مسیری رو که انتخاب کردیم

ارزش آموزش ها سایت و زندگی کردن طبق قوانین جهان هستی!

گاهی نجواها میاد سراغم و منو یکم از مسیر دور میکنه و من روزایی که از این مسیر یخورده خارج میشم میفهمم که چه مسیر لذت بخش و فوق العاده ایی رو رها کردم…

یک نکته ایی که خیلی خوب امشب متوجه شدم این بود که ما نباید خودمون رو با دیگران مقایسه کنیم ما باید مسیری که میدونیم درسته رو با تمرکز بر خودمون ادامه بدیم و فقط خودمونو با دیروزمون مقایسه کنیم. به دنبال این باشیم هرروز بهتر از دیروز عمل کنیم

جهان خودمون رو خلق کنیم فارغ از اینکه دیگران چه جهانی رو برای خودشون خلق کردن و لذت ببریم از خالق بودنمون…

امشب یکی از دوستان قدیمیم رو دیدم متوجه تفاوت نگاهم، جهانم و سبک زندگی و تفکرم شدم با اون دوست عزیزی که تا همین 3،4ماه پیش تفکر ما خیلی نزدیک به هم بود اما یک چیزی برای من واضح بود: من تغییر کرده بودم

علایق من، باور های من و همه چیم تغییر کرده بود.

من درمورد طرز فکر خودم صحبت نکردم اصلا! چون میدونستم که فایده ایی هم نداره و اصلا بهش بهایی داده نمیشه.

میدونی ذهنم داشت مقایسه میکرد خودش رو با سبک زندگی که اون شخص داشت و میخواست بهم بقبولونه که اون داره بهتر از تو زندگی میکنه!!! طرز فکر اون بهتره!!!

ولی وقتی میام دوباره به این مسیر فوق العاده ایی که استاد و همه بچه های سایت در پیش گرفتم نگاه میکنم ذهن خفه میشه

وقتی قانون رو یادآوری میکنم که با استفاده ازش میشه هرجوری که بخوایم زندگیمون رو خلق کنیم ذهن ساکت میشه.

میشه کلی ثروت و پول ساخت در این مسیر

میشه یک رابطه عاطفی فوق العاده رو ساخت

میشه زندگی توحیدی برای خودمون داشته باشیم که سراسر عشقههه!!

آخه کجای اون سبک زندگی توحید داره!

من از همینی که هستم خیلیم راضیم خیلی هم میدونم مسیر درستی هست و خودم با خودم حالم خوبه!

چقدر خوشبختم که در این مسیر قرار گرفتم!

چقدر عالیه که قوانین و بهش آگاه هستم و زندگیم رو دارم بر پایه اونها میچینم

نجواهای ذهن میخواد دوباره منو پس بزنه از این مسیر که همین چندوقت پیش همین کار رو کرد و موفق شد ولی این بار دیگه متوجه شدم که این مسیر لذت بخشدتر از اون چیزیه که دوباره بخوام ازش جدا بشم.

ارزش های زندگی من قرار نیست که مثل همه باشه!

من دوست دارم اون سبک زندگی توحیدی داشته باشم، دوست دارم قوانین رو کشف و اجرایی کنم در عمل و اینطوری حالم خوبه

وقتایی که تمرکز میزارم روی خودم کار کنم حالم خوبه!

اطمینان دارم به این مسیر! سفت هم بهش میچسبم…

زندگی کم عمق اصلا به من نمیچسبه

میخوام عمیق زندگی کنم، میخوام هدفمند زندگی کنم، میخوام روی باور هام کار کنم و جهانم رو تغییر بدم

امشب بیشتر از همیشه متوجه این موضوع شدم که ارتباطم رو با ادم هایی که هیچی بهم اضافه نمیکنند قطع کنم!

میدونی این آدم ها یکجوری ان که به کمک نجواهای ذهنت بیان و بهت بقبولونن که سبک زندگی ما درسته و تو اشتباه فکر میکنی!

ناامیدت میکنن از خودت و من اینو حس کردم

چقدر باور های نامناسب بهت میتونن القا کنند، چقدر تورو میتونن ناامید کنن از مسیرت،

خداروشکر امشب فهمیدم!

من شخصا دیگه با اون دوست عزیزم ترجیح میدم کاری نداشته باشم! جوای تلفن هاش رو هم احتمالا دیگه نمیدم…

البته من خداروشکر چندروزی هست که ارتباطاتم رو به طور کل قطع کردم با دوستان و اطرافیانی که فقط وقت منو میگرفتن و دیگر هیچ…

اینستاگرام رو کلا پاک کردم

تلگرام رو پاک کردم

گوشیم بجز وقتایی که میخوام کامنت بزارم یا کامنت بخونم توی سایت و وقتایی که میخوام فایل دانلود کنم روی حالت هواپیما میزارم و از این بابت راضیم ام

کانون توجهم رو کامل کنترل میکنم!

اما خیلی جالبه امشب دقیقا وقتی که گوشیم رو از حالت هواپیما خارج کردم این دوست به من زنگ زد و گفت من اومدم (ایشون یک جای دیگه زندگی میکنن) بیا همو ببینیم خب منم رفتم!

حکمتش رو الان میفهمم! اونم اینه که مطمئن بشم نیازی هم نیست با این ادم هم ارتباطی داشته باشم از این به بعد و خداروشکر که فهمیدم و الان خیالم راحت تر شده!

متمرکز تر شدم…

چندروزی که دور شدم از حواس پرتی و دارم روی خودم کار میکنم احساس خوشبختی و سعادت میکنم، احساس مفید بودن میکنم و حالم عالیه

خدایا مرسی که همیشه هدایتم میکنی

خدایاشکرت!

درپناه الله شاد و پیروز باشید