سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 209

به نام خداوند مهربان

سلام خدمت استاد و خانم شایسته عزیز، و سلام به تمام دوستان و همسفر من در سریال سفر به آمریکا، خدا را شکر میکنم که امروز هم به من فرصت داده شد تا همسفر و همراه شما عزیزان باشم، خدا را شکر میکنم که امروز توانستم این زیبایی ها را از گوشی ببینم و لذت ببرم، خدا رو شکر گوش هایم شنوا هست و توانستم این آهنگ و صداهای زیبا را بشنوم، خدا رو شکر در آرامش، خوشبختی و سلامتی هستم و در آرامش این فایل زیبا را نگاه کردم و زیبایی ها را برای خودم نوشتم و لذتش را بردم، خدا را شکر که خواسته تجربه چنین جایی در من به وجود آمد، و خدا را هزاران مرتبه شکر بخاطر وجود استاد عزیز و خانم شایسته جان که این لحظات زیبا را با ما شریک شدند، خدا را شکر میکنم بخاطر نعمت اینترنت و گوشی خوبم و سایت گروه تحقیقاتی استاد عباس منش و هر آنچه که باعث شده من در آرامش و خوشبختی و سعادت باشم، خوب بریم سراغ زیبایی های امروز، شروع فایل امروز که با جاده کوهستانی زیبا با درخت کاج بلند و آسمان آبی خوش رنگ با ابرهای پراکنده و آهنگ زیبا بود.

نکته مهم ابتدای فایل تحسین استاد و خانم شایسته از مسئول ورودی نشنال پارک بود، وقتی استاد و خانم شایسته داشتند مسئول را تحسین می‌کردند من هم تایید کردم گفتم آره هر وقت توی فایل ها میبینم مسئولین چه برخوردهای خوبی دارند و به قول خانم شایسته و استاد انگار اونا تازه روز اول کاریشون هست و چنان با عشق و علاقه کارشون انجام می‌دهند و انگار شما نفر اولی هستید که ازشون سوال می‌پرسید چنان با ذوق و شوق و مهربانانه جواب می‌دهند که انگار تا حالا هیچکس ازشون سوال نپرسیده، بعد که مسئول اومد اینطرف باجه تعجب کردم، فکر میکردم یه خانم جوان باشه، وقتی دیدم خانمه مسنه چقدر تحسینش کردم با اینکه سنش زیاد بود معلومه خیلی ساله داره کار میکنه اولا خودش را بیکار نکرده که بی هدف و بی انگیزه بشه و به گوشه خونه بشینه، دوما عشق و محبتی که در کارشون دارند تحسین کردم و سوما بخاطر سنش که بر خلاف منطقه ای که من زندگی میکنم همه آدم های سن بالا آدم عصبی و غر غرو میشن و مثل بچه ها رفتار می‌کنند نمی‌دانم این باورها از کجا اومده که به ما دادند که آدم پیر کم حوصله میشه و ما هم اینا را باور کردیم و موجب میشه همین رفتارا انجام بدهند و بزارند به حساب پیر بودن و الان در این سریال دیدیم مردم آمریکا بر خلاف شنیده های ما در پیری حتی مهربون تر می شوند و در کل بیشتر با خودشون در صلح هستند، و نکته و درس دیگه که گرفتم در کنار اون دریاچه زیبا خانم و آقایی داشتند قایق سواری می کردند و خانمه که روی قایق ایستاده حرکت می‌کرد حامله بود، این برای ما ایرانیا باید جای تفکر داشته باشه که توی کشور ما خانم های باردار فقط می‌خورند و می‌خوابند و عملا هیچ فعالیت فیزیکی نمی‌کنند چه برسه بروند دریا و قایق سواری کنند، این مردم امریکا اینقدر باورهاشون خوبه که هر چقدر تحسین کنیم کمه و می‌بینیم که خانم های باردار تا 9 ماهگی همچنان سر کار میره، و درس بعدی که گرفتم در پارکینگ لات وال مارت که آقای نوازنده چقدر مهربون چقدر چهره اش پر از آرامش و دوستی و در صلح با خود بود، خیلی کیف کردم که سن و سال مهم نیست در هر سنی می‌توان با چیزی که عاشقش هستی ساعت ها لذت ببری و حال کنی مثل این آقای عزیز و چقدر قشنگ گیتار میزد و چه صدای زیبایی داشت خیلی لذت بردم و تحسینشون کردم وقتی کنار دستش لیوان پپسی دیدم و گیتار به دستش یاد حرف انیشتین میفتیم که میگه برای لذت بردن از زندگی جز یه ویولن و سیب دیگه آیا چیزی دیگه هم نیاز هست و تحسین بعدی ام آسمان آبی و صورتی و چشم نواز پارکینگ لات وال مارت که دیوانه کننده بود و در کنارش آهنگ زیبا، خدایا شکرت که چنین لذتی را امروز به من بخشیدی، و تحسین و تشکر از درون بچه بخاطر فیلم زیبایی از بالا گرفت و منو با خودش پرواز داد و من هم دور دریاچه چرخیدم و حس رهایی داشتم و یه حس خوبی بود که قابل توصیف نیست و یه سوال داشتم از استاد عزیزم که اگه امکان داره نظرشون در مورد گریل نینجا بیان کنند من خیلی دوست دارم اگه نظرشون خوبه از این گریل داشته باشم