سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 208

سفر به دور آمریکا قسمت 208.

به نام خداوند زیبایی ها.

سلام به دوعزیزدوست داشتنی .

تمرکزم روی دوره ی کشف قوانین وعشق ومودته .

دارم این دو دوره رو کار میکنم .یه کم از فایلهای دانلودی غافلم .

امروز رو صفحه ی اصلی وقتی عکس استاد رو تو آب زلال و شفاف دیدم ،دلم رفت.

اومدم فایل رونگاه کردم .به همون مقداری که استادومریم‌جون لذت بردن که طبیعتاً نبردم چون من تو خیال وتجسماتم اون مکان رو تصویر سازی کردم ولی این دو عزیز،عملا اون مکان ودر آب گرم بودن.

تو این فایل تمرکزم فقط روی زیبایی هایی بود که هم درمسیربود وهم مکانی که استادومریم جون توقف کردن.

درختان بلند قامت وسرسبز

کوههای بلندی که پر از درخت وسبزه بودن

ماشینهای شیک و لوکس کنار جاده

آسمان آبی رنگی که پر از ابرهای مخملی سفیدوقشنگ بود

خونه هاوکلبه هایی که تو دامنه ی کوهها وکنار جاده بودن .

جاده ی صاف وتمییزی که انتهایی در اون دیده نمیشد.

آبشار بزرگ وزیبا که نگاه کردنش دل تو از حال میبرد.

پایین آبشار هم سنگهای کوچیک وبزرگ رنگی .

صدای طنین انداز خود آبشار.

حیوانات اهلی زیبای مثل اون سگی که هر کدوم از مردمکهاش یه رنگی داشتن.

واقعن آدم وقتی این همه زیبایی رو میبینه امکان‌نداره یاد خالقش نیفته .

بله خدایی که با عظمت و بزرگی خودش این همه زیبایی رو با نظم آفریده که ما از دیدن اونها لذت ببریم ویقین پیدا کنیم که خدایی هست .

خدایی که باید شکرش رو به جا بیاریم .

وممنون و قدر دان این همه زیبایی هایی باشیم که میبینیم.

اینکه ببینیمشون وازدیدنشون لذت ببریم در واقع داریم سپاسش رو میگیم .

خیلیا مثل گذشته ی من از این صحنه ها بی تفاوت رد میشن .

بدون کوچکترین ریکشن وهیجانی .

حتی یه لبخند هم رو لبشون نمیشینه .

منم در گذشته به همین شکل بودم ،بی تفاوت وبی انگیزه!

مثل اینایی که میگن خب که چی؟!دقیقا منم به همون شکل برخورد میکردم.

عباس منش عزیز دنیای منو متفاوت کرد.

واقعا با ناهید سابق خیلی فرق دارم.هرجایی که میرم وهستم .هرچی میبینم وحسش میکنم ازش لذت میبرم.

توجه وتمرکز بردن به نکات زیبا رو از طبیعت شروع کردم تا رسیدم به خود آدمها.

حالا طوری لذت میبرم که حتی میتونم ساعتها به یه چیزی خیره بشم وخسته نشم مثل دیدن ماه وغروب وطلوع خورشید.

طوری خیره میشم ونگاه میکنم که حیرت خودموبه خدا نشون میدم میخام بگم با دیدن شگفتیهای جهان منم شگفت زده میشم .

یادمه اون زمانی که به طبیعت هیچ حسی نداشتم ،اگه از کسی ریکشنی مثل هیجان می‌دیدم تو دلم‌میگفتم چ بی مزه ! ببین به خاطر چ چیزایی ذوق زده میشه!

یه جورایی فکر میکردم دیونس.

اصلا نمیتونستم درکشون کنم .دوسم نداشتم درکشون کنم .گفتم کاملا خنثی از همه جا عبور میکردم.

تازه بعضیا برای دیدن طبیعت توقف میکردن ،من کلی عصبی میشدم وفکر میکردم اتلاف وقت داشتیم .

حرص میکردم که چرا کاری بیهوده داریم انجام میدیم.

جدن هیچ درکی از طبیعت نداشتم .

نمی‌دونستم دیدن ولذت بردن از این زیبایی ها ،هیجان وانرژی تو رو بالا می‌بره .

نمی‌دونستم همین حس خوب ،منجر به اتفاقات بهتری میشه.

اصلا نمی‌دونستم طبیعت حس خوب بهت میده .

واقعا یه آدم سرد و یخی بودم .

چقد آدمای خوش ذوق رو مسخره میکردم.

چقدر قضاوتشون کردم.

چقدر از دستشون رنجش وناراحتی گرفتم.

غافل از اینکه خودم انسان بی روحی بودم .

خودم انسان سرد وبی احساسی بودم.

خودم از روح خدایی دور بودم .

چون دیدن ولذت بردن طبیعت ب نظرم روح خدایی تو رو هم به قلیان وجوش وخروش در میاره.

حالا طوری شدم که وارد حیاط خونه که میشم ازکوچکترین نسیمی که بهم بخوره ،از نگاه کردن به آسمون لذت میبرم.

در حیاط رو‌که ‌میبندم ،به ته کوچمون که خورشید بیشتر وقتا همون سمته ،نگاه میکنم واز دیدن هر چیزی تو آسمون به هیجان در میام ..

حتی روزایی پیش میاد که از باشگاه برمی‌گردم ،ماشینو که پارک میکنم میام ته کوچه وچن دقیقه وایمیستم وخیره میشم به آسمون وبا خدا حرف میزنم که بیشتر تو این لحظات سپاسش رو میگم .

آخه تو اون تایم باشگام انرژیم‌ چندین برابر بیشتر میشه وزندگی به چشمم قشنگ تر وامیدوارانه تر دیده میشه.

صحنه های قشنگ را که تو آسمون یا زمین ببینم که دیگه نور علی نور میشه.

ممنونم ازت استاد دوست داشتنی خودم که همه ی این احساسات قشنگ رو مدیون شما هستم .

استخرا چی میگفتن این وسط؟!

من عاشق آبم.

عاشق استخرم.

عاشق شنا کردنم.

عاشق استخر رو بازم .

وااای اونم با آب چشمه اونم با آب گرم .

البته آب یخ تگری تو دل طبیعت را، هم دوست دارم.

آب خیلی مقدسه .خیلی حس خوب به آدم میده .

نگاه کردنشم لذت بخشه.

خوش به حالتون چند تا استخر روباز کنار هم که هر کدوم یه حسن و مزیتی داشتن.

چ ماهی های خوش رنگی !

ساعتها کنار اون دریاچه ی کوچیک ‌بشینی وبه این ماهی ها نگاه کنی ،بعید می‌دونم سیر بشی.

شنا کردن لاک پشت ها خیلی جالب و زیبا بود.

من اگه اونجا بودم یه هفته اتراق میکردم تا سیر سیر بشم .

تو هر کدوم از قسمت آبها ،ساعتها می‌موندم.

من عاشق نوزادم ،اگه اون کوچولو تو آب تو بقل من بود ،خفش میکردمو و میخوردمش .

تو آب بودن نمی‌دونم چطوریه که باعث میشه از بدن خودت لذت ببری .اندام وبدن دیگران را هم زیبا میبینی.

آب یه لطافت خاصی به پوست تنت میده.

استادخودمون که حرفه ای عمل کردن هم شناروی زمین خشک انجام دادن هم تو آب.

دمشون گرم با این همه همت واراده ی خوبشون.

اون قسمتی از استخر که جای شنا کردن بود که دل منو برد.

من اگه اونجا بودم لحظه ای وقتمو هدر نمی‌دادم.

همش شنا میکردم انقد که شنا کردن رو دوست دارم.

دوس داشتم اونجا بودم کرال پشت و رو به سینه وحرکت قورباغه وپروانه میرفتم .

از نگاه کردن به کسی که خوشگل شنا می‌کنه سیر نمیشم.

واقعا با لذت نگاه میکنم .

خودمم طوری شنا میکنم که اگر کسی نگام کرد دوس داشته باشه.

آب ودیدن آب وبودن در آب روح آدمی تازه می‌کنه .

من که میمیرم براش.

واینکه همه آزاد و رها هستن وهر کسی با هر عقیده ونظرش بدون قضاوت اونجاست ومشغول کار خودشه.

واین خیلی قشنگه .

اینم به زیبایی های طبیعت اضافه می‌کنه .

قیل و دادو آلودگی صوتی به خاطر مخالفتها وجود نداشته باشه ،قشنگه دیگه.

جایی که انسان احساس امنیت بکنه ونگران چیزی نباشه ،خودش به حال خوبت اضافه می‌کنه وشرط خوش گذرونیت می‌تونه باشه.

برام خیلی جالبه که آرامش تو جاهایی هست که آزادی هست.

دیدن دو عزیز دوست داشتنی، دو زوج خوشبخت در کنار هم ،اونم به لذتهاوالگو برداری ازاین فایل اضافه کرد.

انشالله ماهم به جاهایی که دوست داریم باشیم هدایت بشیم.

با هدایت خدا پیش میریم به سوی آزادی ،آرامش

و خوشبختی .

استاد جونم ومریم عزیز مثل همیشه خوش بدرخشید.

کنار هم وبا هم ،همدل ویکدل باشید برای همیشه .

عاشقتونم .