سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 207

سلاااااام خدمت استاد عزیزم و مریم جان بینظیرم

سلام به همه دوستان و همسفرانم

وااای تا چشم کار میکنه سرسبزی و فراوانیه،،تا چشم کار میکنه آسمان آبیه،،تا چشم کار میکنه ابرهای سفید ابریشمی و نازکه…خدایا شکرت برای اینهمه زیبایی،خدایا شکرت برای اینهمه فراوانی،خدایا شکرت برای چشمان سالمم،،خدایا شکرت برای اینترنت و گوشی عزیزم،،خدایا شکرت برای نعمت تکنولوژی که این امکان رو به ما داده که از فاصله های دور با استاد عزیزم و مریم جان همسفر باشیم و لذذذذت ببریم غرق بشیم توی اینهمه خوشی و احساس عالی..خدایا…..شکررررت….

یک جاده زیبا برای ورود به یک شهر رویایی..به شدت قلبم میگفت قرار اتفاقات خییلی خوبی رو شاهد باشم..و مشتاقم تا وارد شهر بشیم.

اما یک تریل پیاده روی کوهستانی،،البته خیلی مجهز و ایمن شده..چقدر این مردم احساس لیاقت بالایی دارند که در کشوری زندگی میکنند که واقعا برای آدمها احترام و ارزش قائل هست..من هر دوطرف رو از صمیم قلبم تحسین میکنم

وااای استاد چه آبشاری،،دمتون گرم که باز هم یاد ما بودید و تصاویری گرفتید که ما هم تا حدود زیادی این زیبایی و شگفتی رو درک کنیم…اشکهام خود به خود جاری شد وقتی رسیدید به خود آبشار..پایین اومدن اون حجم از آب با اون فشار و بعد وارد شدنش به اون حوضچه که رنگ آبش به چشم آبی بود،فوق‌العاده بود..الله اکبر از اینهمه زیبایی،،اینهمه فراوانی ثروت و نعمت.،،منم میخوام..منم این سفرهای سبک و لذت بخش به همراه آزادی مالی و زمانی رو میخوام..تحسینتون میکنم استاد عزیزم هم شما و هم مریم جانم رو..

آخه شما چقدرررر خوبید استاد که از اون( فکر میکنم) مادر و دختر با ذوق در چند زاویه و با لبخند و مشتاقانه عکس گرفتید..عاشقتونم که اینقدر خوبید

وقتی از پایین فیلم گرفتید فهمیدم توی چه ارتفاعی بودید..با اون پله گَردهایی که کفِش شفاف بود و پایین کاملا دیده می‌شد من یک لحظه ترسیدم..واقعا دمتون گرم،چقدر جسارت داشتید که اومدید لب این آب و روی اون سنگهای صیقلی ژست میگرفتید واسه عکس..عاااشقتونم

اما اون پرنده های فوق العاده زیبا..چقدررر شگفت انگیز..توی هر ثانیه خدا می‌دونه چند بار بال میزنند که اصلا بالهاشون دیده نمیشد..و اینکه گفتید بچه های بالا یکم مغز بندازن واسه پایینی ها..حالا اینها که حیوان هستند و سنجاب هیچوقت نمیشه بال دربیاره اما برای ما آدمها درسش اینه که اگر نخوایم خودمونو رشد بدیم و نریم بالا و بالاتر،ناچار هستیم که چشممون به دست بنده های خدا باشه که پای خواسته هاشون ایستادند و حالا به خوان گسترده نعمتها دسترسی دارند به آسانی ،که آیا چیزی از دستشون بچِکه که ما باهاش روزگار بگذرونیم یا نه!!!!!!!!!؟؟؟؟

در جهانی که هر روز ،روبه گسترش و رشد هست اگر رشد نکنیم محکوم به نابود شدن و له شدن هستیم..این یک قانونه..حالت متوسط نداریم.یا بالا یا پایین…

الله اکبر از اینهمه نقش و نگار و رنگ آمیزی با سلیقه آفریدگارمون..نقاش ازلی و ابدی،،چه چشمهای درشتی داشتن این سنجابهای کوچولو،فکر می کنم از دستهاشون بزرگتر بودند..

چقدر زیبا که مسئولین اونجا هم هوای حیوانات رو دارند و هم هوای طبیعت با طراحی اون سطل زباله ها و هم هوای گردشگران که بیان و کلی از زیبایی اونجا همراه با امنیت لذت ببرند..خدایا شکرت برای این کشور بینظیر

اما غوغای درون بچه….

چقدر این شهر زیباست پر از رنگ و نظم..در مساحتهای مربع شکل خانه ها کنار همدیگه در عین تفاوتهاشون اما منظم به چشم میآیند..چقدر دلم می خواست یکی از اون خونه هایی که اون بالاتر ها هستند و فاصله دارند از محیط اصلی شهر مال من بود..مطمئن هستم این شهر و این طبیعت بهار و زمستان و پاییز هم بینهایت، زیبایی داره..

دلم میخواد توی تراس خانه ام در ارتفاع بنشینم و همزمان که فایلهای شمارو گوش میدم و یک نوشیدنی گرم نوش جان میکنم،به بارش آرام دونه های سفید برف خیره بشم .️

استاد عزیزم بینهایت از وجود پر از عشق و آرامش و برکت و آگاهیتون سپاسگزارم..باید ساعتها به خاطر وجود شما و مریم جان در زندگیم و بودنم در این راه راست سر به سجده بگذارم و از خدای مهربانمون سپاسگزاری کنم…

عاااااشقتونم..در پناه الله یکتا مانا و پایا باشید