سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 207

سلام ندای عزیزم

کامنتت رو خوندم کلی حالم خوب شد و چقدر انگیزه گرفتم و درس زندگی

منم نزدیک دو هفته پیش با خانواده رفتم چشمه ی مرغاب دور تا دورمون تا چشم کار می‌کرد کوه بودن بعد از ناهار با خواهرام و دو تا بچه ی کوچک خالم رفتیم اطراف رو بگردیم یه هدایتی از سمت خداوند اومد که یکی از این کوه ها رو انتخاب کن و ازش برو بالا هیچ وسیله و تجهیزاتی نداشتم ولی گفتم چشم حتما این چالش جدیدمه و میخواد من رو بزرگتر کنه. خلاصه به بقیه گفتم میاین بچه های خالم خیلی استقبال کردن چون قبلا هم با هم سفر شمال رفته بودیم و من خودم تنها در سفر شمال وقتی همه ی خانواده برای ناهار یک جایی نشستن تنها رفتم کل فضای اطرافش رو گشتم حتی یه قسمتش دره ای بود که به یک آبشار ختم میشد، با اینکه خانواده گفتن نرو خطرناکه من سپردم به خدا و رفتم پایین و اتفاقا یه آبشار زیبا بود و جلو ترش جنگل پر از درخت، از همان جا بچه های خالم چون اجازه نداشتن با من بیان پایین دره دلشون میخواست یه همچین تجربه و ماجرا جویی داشته باشن برای همین این بالا رفتن از کوه رو دوست داشتن تجربه کنن،خلاصه با هم یکی از کوه های آسان تر رو انتخاب کردیم که سمت جایی هم بود که خانوادم و بقیه نشسته بودن ولی وسط راه هدایت خداوند اومد که نه اون کوه رو نرو ،برو کوهی که اون سمت جاده هست و از کل فضایی که خانواده ها نشستن جداست و دوره،با بقیه در میان گذاشتم و اول مخالفت کردن ولی من گفتم میرم اگر خداوند مانعی قرار نداد یعنی باید همین مسیر رو بریم و اتفاقا برای رفتن به اون سمت جاده راهی نبود چون حصار کشیده بودن همه جا رو، خواهرم گفت نمیشه بریم بچه های خالم پیله بودن که نه بریم و باورت نمیشه جلوتر حصار یه قسمتیش پاره شده بود و تا دیدم گفتم این نشانه هست و باید همین کوه رو بریم بالا وقتی رسیدیم اون سمت جاده خواهرام گفتن نرو این بچه ها رو هم نبر کوچیکن خدایی نکرده میفتن خیلی مسیر پر از سنگ و شیب و خار و خاشاک و بکریه و خلوته خطرناکه مسئولیت ننداز گردن خودت، ولی با خودم گفتم من مسئول و محافظ کسی نیستم همونطور که خداوند محافظ و هدایتگر من هست و تا اینجا آوردتم و از اینجا به بعدم خودش عالی میبرتم، همانطور محافظ و هدایتگر بچه ها هم هست. من با دوتا بچه بدون هیچ تجهیزات و تجربه ای البته کار رو شروع کردیم و از همان اول کار به هر دوشون گفتم هیچ نترسین تو این مسیر خداوند خودش محافظتمون میکنه و راه هایی که باید ازش بریم رو بهمون میگه و باورت نمیشه من یک بار گفتم و قبول کردن و سه نفری از کوه بالا رفتیم.هر چقدر میرفتیم بالاتر مسیر سختر میشد بعضی جاها ذهنم میترساندم برم میگردوند پایین رو نشانم میداد و میگفت خطرناکه حالا تو قبلا یک بار دیگه یک کوه آسون تر رو رفتی ولی این دوتا بچه چی؟ اگه جلوتر بلایی سرشون اومد جواب خاله و شوهر خالت رو چی میدی و من که کنترل کردن ذهن رو در قسمت اول قدم اول خیلی تمرین کردم قانعش میکردم که من کی باشم اخه اونا محافظشون خداست تا اینجا آوردتشون از اینجا به بعدم خودش هواشون رو داره و گفتم اصلا هر بار برمیگردم و از مسیر که اومدیم عکس و فیلم میگیرم که بعد هم خودمون ببینیم و هم به خانواده نشون بدیم خلاصه که ما رفتیم بالا اونجا یک قسمت از کوه خالی شده بود و حالت غار داشت و داخلش هم کلی پروانه میامدن و میرفتن ما کلی اون بالا باهم عکس گرفتیم و از نشستن روی سنگ ها و دیدن طبیعت از بالا و دیدن آسمان آبی لذت بردیم و مهمتر از همه فتح کردن کوه بود و مسیر برگشت هم نذاشتم بترسن گفتم همانطور که رفت رو خدا آوردمون برگشتم خودش عالی میبرتمون پایین و واقعا هم همینطور بود انگار خداوند قبل ما میرفت پایین و ما جای پای اون رو دنبال میکردیم از مسیر برگشت هم فیلم و عکس گرفتم.

یه قسمتی از مسیر برگشت نشستیم و من با پسر خالم راجع یک مساله ای که درموردش ترس داشت و داخلش نمیرفت حرف زدم و مثال همین بالا رفتن کوهمان رو زدم و گفتم اینجا هم ترس داشتی ولی با توکل و کمک خداوند رفتی در دلش و براحتی انجامش دادی پس اونم همینطور انجامش بده و کلی حرف زدیم و کلی هم گل و گیاه هایی که داخل کوه بودن و دیدیم و بعضی هاشم غنیمت برداشتیم که به بقیه نشان بدیم

خلاصه که براحتی برگشتیم و کلی حسمون عالی بود و بهم میگفتیم که حس میکنیم بزرگ تر شدیم و قوی تر،خلاصه تجربه ی عالی بود.وقتی شما از تجربه صخره نوردیت گفتی یاد این تجربم افتادم حسم خوب بود گفتم به هدایتم عمل کنم و حسم رو با شمایی که حس خوبت و تجربه عالی رو با ما به اشتراک گذاشتی به اشتراک بذارم.امیدوارم از این تجربه ها و حس های خوب بیشتر به زندگیت بیان و تجربه کنییا حق