سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 205

به نام یگانه قدرت هستی بخش

درووود و سلام بر استادان جان

دروود و سلام به خواهران و برادران برگزیده ی عزیزم.

خدایا شکرت برای اینکه مجددا تونستم این قسمت از سریال رو هم ببینم.انصافا حس میکنم لیاقت همراهی و هم سفری رو دارم که میبینم و میشنوم و لذت میبرم و باید قدردانش باشم.خدایا شکرت.

سیلورتون و نقره.چقدر زیبااااا.یاد سال ها پیش افتادم که تولدم بود و خاله هام و همه ی میهمانان برای تولدم به مامانم گفته بودن بپرس از نگین کادو تولد چی دوس داره از همونا براش بگیریم :):):):):):):):):):) منم گفته بودم ظروف سیلور ،ترجیح میدادم مثل زمان بچگیم نشه کمتر لیوان و پارچ کادو تولد بگیرم :):):):):):):)

چه شهر زیبایی چه طبیعتی چه شگفتی.چه انسان های بی نظیری.وسط این همه زیبایی اون ماشین صورتیه از بالا با درون بچه که فیلم میگرفتید خیلی برام جالب بود.انصافا جسارت میخواد انقد رنگ ماشین متفاوتی رو انتخاب کردن.

مثلا من عاشق رنگه بنفش و نارنجیم نمیدونم واقعا برای ماشین بتونم این جسارت رو به خرج بدم و ماشینم این رنگی باشه یا نه.نهایتا رنگ لباسی کفشی کلاهی رو این رنگی انتخاب کنم.وااقعا چه تنوعی در خلقت همین یدونه آدمیزاد خداوند به خرج داده که یه نفرمون مثل اون یکی دیگه ای نیست.نه ظاهر نه رفتار نه علایق و نه حتی اثر انگشت.هممون خاص و یونیکیم.خدایاااا شکر عظمتت و امید به درکش.

واای استاااد جان چه نکات ارزشمندی رو بیان کردید.چقدر نکته برای یاد گرفتن درشون برای من هست.

این نکات کلیدی زمانی که با این طبیعت بی نظیر عجین میشه شاهکار خلقت میشه واقعا.دروود و برکت خداوند به سفرتون به کلامتون و حال و حس و انرژیتون.

استاد جان من از منظر خودم و میزان درک خودم میگم.از تجارب خودم میگم.ازتون سپاسگزاارم با تمام قلبم برای این آگاهی ها که در اختیارمون قرار میدین.واقعا نمیدونم چطور ازتون سپاسگزاری کنم.با همین آگاهی ها که در طبق اخلاص با ما به اشتراک گذاشتید منم تونستم که باور کنم که تجربه ی من از زندگی بستگی به شخصه خودم داره و دیگه به برداشت ها و نتیجه گیری های دیگران خصوصاااا در مورد رفتار انسان ها تکیه نکنم.چون دقیقا هر چیزی رو که تجربه میکنم در بیرون از خودم آیینه تمام نمای درون منه.

استاد جان دقیقا ماهم تجربه ای متفاوت از این شهر زیبا و مردمانش داشتیم و داریم.مردمانی بی نظیر مهربان صادق خوش مشرب مهمان نواز و خوش گذرون و هرچی از خوبیاشون بگم کم گفتم.

دقیقا تجربه و برداشتی که ما داریم خیلی متفاوت از بقیه ایرانی هاس و اصلا نه تنها ترک ها سایر افرادی که از کشورهای دیگه اینجا دیدیم بسیار عزیز و محترم هستند.خداروووشکر رفتار این mountain guy برام قابل درک بود.

استاد جان من با شما و با دوره عزت نفس در واقع با هدایت های رب العالمین یاد گرفتم که ارزش خودمو بدونم و در وحله ی بعد درخواست کنم.اجازه بدم راه حل بهم گفته شه و خودمو درگیره پاسخ ها از افراد نکنم و هدف اصلیم رو با فرعیات قاطی نکنم و ادامه بدم.

الله اکبر ازین نظم و هماهنگی.استااد جان همین دیروز در معبودگاه الهیم داشتم با خدا صحبت میکردم و سیلی از آگاهی ها به سمتم اومد.چقدر دلمو جلا داد و آروم کرد.دوس دارم اینجا در حد توانم به نگارششون در بیارم و بگمشون که هر وقت خودمم برگشتم اینجا بخونمشون.

بعد از هدایت های خدا که گفت کمی به خودم استراحت بدم و صبور باشم و عجله رو کنار بگذارم خداوند بهم گفت نگین جان کمی به گذشته فکر کن.چه چیزهای رو تجربه کردی چه اتفاقاتی رو باهم رقم زدیم.به فکر فرو رفتم خیلیییم به فکر فرو رفتم.اصلا چند اتفاق کوچیک رقم خورد که به عینه گذشته اومد جلوم به اراده ی خداوند عالمین.

حیرت کردم از چیزاهایی که گذشته و چیزهایی که 180 درجه در زندگیم تغییر کردن.بعد یهو به خودم اومدم دیدم الله اکبر از منه غافل که اگه فکر کنم من این کارهارو کردم.حتی اگر الان هم در اون شرایط قرار میگرفتم کسی به جز خداوند نمیتونست اون شرایط رو تغییر بده و سیل نعمت هاشو در زندگیم جاری کنه.

استاد جان آگاهی هایی که به قلبم سرازیر شد رو با گوش دل به جان سپردم.دیدم زمانی که قدرت رو به خودم و یا به غیر دادم حل کردن هیچ مسیله ای از دست من برنمیومده.تنها زمانی که درک کردم قدرت اصلی رو و از سر راه اجابت خواسته هام کنااار رفتم معجزات رخ دادند.اتفاقات بی نظیر روی دادند دل ها برام آرام شدند.وااای بر من اگر اعتبارشون رو به خودم بدم.من فقط سدی که با افکار محدودم با درک کمم با خود بزرگ بینی و شرکی که ایجاد کرده بودم کنار زدم تا خدا بتونه نعمتهاشو به زندگیم بریزه.

استاد جان من تازه انگار دارم یاد میگیرم خیلی چیزهارو که حتی بارها و بارهاا به زبونشون میارم اما تازه دارم درکشون میکنم.

خدایااا شکرت برای این عشق خالصت به من که قدم قدم همراهیم میکنی تا بیشتر بفهمم و بیشتر رشد کنم.

دیروز با خدای خودم گفتم خدایاا تازه دارم میفهمم که وقتی به ما قوه ی اختیار دادی یعنی چی به ما قدرت انتخاب دادی یعنی چی به ما قدرت خلق کنندگی دادی یعنی چی.من تازه اندازه درک کمه خودم دارم میفهمم عظمتت رو قدرتت رو این تنوع و فراونی همه چیییزت رو اینکه همه چیز در ید قدرت توووست و بعد تووو عاشقانه منو خلق کردی و میگی من بر خودم واجب کردم که خواسته هاتو اجابت کنم منو اشرف مخلوقاتت قرار دادی و بهم گفتی تو ازم بخواه توام میتونی خلق کنی بهت اختیار دادم هر چی دوس داری خلق کن.این فرصت زندگی رو زندگی کن.

حالا این خلق کردنه نه این که من برم بشینم اجزا رو بهم وصل کنم و چیزی رو یا رابطه ای رو یا پولی رو بسازم من فقط باید بخوام و باور کنم که به محضی که بخوام هستن و فقط از سر راه برم کنار تا وارد زندگیم شن.

هیییچ کدوم از کارهایی که تو زندگیم انجام شده نمیتونسته بشه مگر به قدرت خدا مگر زمانیکه که قدرتش رو درک کردم ایمان داشتم و توکل کردم و قدم برداشتم به الهاماتش گوش کردم و از سر راه رفتم کنار گذاشتم که نعمت ها در زندگیم جاری بشه.در واقع انتخاب کردم که ارزش خودمو بفهمم ایمان به قدرت لایزالش رو باور کنم و انتخاب کنم که شرک نورزم و تکیه کنم به خودش و از سر راه نعمت ها برم کنار بذارم خدا خودش بچینه.باور کنم که عالی میچینه.

وقتی اینجور عمل کردم از درخواست کردن نترسیدم چون فهمیدم که پاسخ من از طریق خداوند گفته میشه و از جانب خدا اجابت میشه و نه شنیدن از هر کسی برام مهم نبود و انتخاب کردم که قدم بردارم تا اون پاسخی که دلمو آروم کنه رو مسیر رو برام آسون کنه جلوم پدیدار بشه.

استاد جان میدونید با این نگرش که گاها پر رنگ میشه تو وجودم و گاهی غافل میشم و کمرنگ میشه حتی یاد گرفتم دیگه عجله هم نکنم.عجله از حرص و طمع میاد.از این باور که کمبود هست.کمبود زمان کمبود فرصت کمبود منابع کمبود شرایط خوب.در صورتی که وقتی قدرت لایزال رب العالمین رو درک کنم دیگه چیزی جز فراوااانی نمیموونه.چیزی جز فرصت های زیاد شرایط مساعد زیاد انسان های فوق العاده زیاد در بهترین زمان ها در بهترین مکان ها بووودن زیااااد.

خدایااا شکرت که به حد درک خودم به حد ظرف خودم باز هدایتم میکنی باز آگاهی به خورد روحم میدی که جزو کسانی باشم که بهشون نعمت دادی نه گمراهان.

کسانیکه به اشتباه قدرت اختیارشون رو با انتخاب های اشتباه عملی میکنن.و به قول قرآن هم مسیر درست هس هم مسیر گمراهی.خدایا امروز ازت خواستم که حتی چطور خواستنم بهم یاد بده.چطور بیشتر موحد بودنم بهم یاد بده چطور خالص تر بشم چطوور بهتر و بیشتر بشناسمت و چطوور بیشتر زندگی کنم این فرصت زیبای زندگی رووو.

استاد جانم نمیدونم چطور از خدایی که خلقتون کرد برای نعمت حضورتون تشکر کنم.برای این فضای الهی که میدونم اعتبارش رو به ربتون میدین اما با دستان بی نظیر شما به وجود اومده رو سپاسگزاری کنم.فضایی که میام و مینویسم و یادم دادین بدون ترس از قضاوت دیگران بنویسم و بزرگ شم و انصافا که باعثه رشد بیشترم و درک صحیح تر و سیقلی تر شدن آگاهی هام میشه.جایی که راحت مینویسم و دوستانی که اوناهم خالصانه مینویسن و ماهم فرصت داریم آگاهی هاشونو بخونیم و یاد بگیریم.

افرادی که عجیب دوس دارن رنگ و بوی خدارو بیشتر درک کننو مستمر برای رشدشون کار میکننو تلاش میکننو دارم ازشون یاد میگیرم.

از خداوند منان برای هممون ایمان قوی تر خالص تر لذت لحظه لحظه ی زندگی موحدانه تر و عملی توحیدوارانه تر رو خواستارم.

خوش بگذره بهتون استادان جان.

در پنااه حق باشید.

برای پاسخ دادن وارد شوید