استاد جان یادمه چطور با عشق این مسیر و این سریال رو ادامه دادین و الان 201 قسمت از شروع این ماجرا و این سریال و این حرکت گذشته، چقدر قشنگ میشه هربار هدایت شدن به راه حل های بهتر رو دید؛ قشنگ در قالب همین سفر کردن هاتون، میشه بهبود ها و باز هم ساده تر کردن کارها رو دید:
از بهبود درباره اینترنت و کار روی سایت گرفته تا غذا خوردن و حمام رفتن. هر روز بهتر از دیروزتون رو میتونم ببینم و میخوام الگو بگیرم. میخوام منم همیشه در مسیر بهبود باشم. بهبود های کوچک اما مداوم. چقدر این یادآوری خوب بود. من واقعا شما عزیزان رو که اینقدر در بهبود دائمی عالی هستید رو تحسین میکنم.
چقدر اینجا زیبا اشاره کردین که همیشه یک تعادلی میذارین بین “گشت و گذار و تفریح” و “رسیدن به سایت و انجام کارهاتون”. چه ترکیب فوق العاده ایی و چه تعادل زیبایی… خداروشکر برای تجربه خوندن کامنت بچه ها و رسیدگی به سایت اونم در این طبیعت و سفر عالی و بینظیر.
چقدر قشنگ بود پشت صحنه کار کردن تون در فضای داخل تراک کمپر و سیستم عالی که چیدین.
چقدر سپاسگزارم که از انجام کارهایی که دارین برامون با عشق آماده میکنید هم گذاشتین.
چقدر سپاسگزارم از تمام تلاش ها و بهبودها و این همه صداقت و شفافیت تون استاد جان.
استاد تحسینتون میکنم برای این سیستم سازی که باعث سادگی و راحتی انجام کارها شده. چقدر قشنگ که سیم ها رو به سه راهی های مختلف زدین و فقط با زدن یک کلید اون وسیله مورد نظر روشن میشه. چقدر قشنگ سیستم سازی انجام شده. اونم بر اساس قانون و سوال خوبی که شما استاد پرسیدن و اجراش هستید. سوالی که واقعا هدایتت میکنه به راه حل های بهتر:
سوالِ” چطور از این بهتر؟ چطور از این راحت تر؟ چطور از این ساده تر؟ چطور از این آسان تر؟ چطور از این لذت بخش تر؟
بخش دوم این فایل و صحبت های استاد جان و اشتراک تجربه مریم جان از دفتر شکرگزاری
واقعا سپاسگزارم برای اینکه در اون فضای زیبا و طبیعت بکر با سنگفرشی از سبزها روی صندلی های تاشو آبی رنگ تون نشستین اونم با دیواری از آسمون و فضایی کوهستانی و کوهی پوشیده از درخت. واقعا این روحیه جستجوگر استاد جان تحسین برانگیزه. وقتی سوال های درست از خداوند بپرسیم به جواب های درست هم هدایت می شویم. خداوند به هر مسیری که ما بخواهیم ما رو هدایت میکنه، مهم اینه که ما چی بخوایم.
چقدر سپاسگزارتم مریم جانم که اون دفتر شکرگزاری تو به من نشون دادی، یک دفتر شسته و رفته که کنارش هم خودکار رو زدی راحت و ساده و آسان.
چقدر خوب بهمون یاد میدی چطور شاگرد بهتری باشیم، چطور بهتر عمل کنیم، چطور سخت نگیریم و به مدل خودمون تمرین هامون رو انجام بدیم و جدی بگیریم و حتی در سفر هم این راه و این مسیر رو ادامه بدیم؛
ایده نوشتن سپاسگزاری ها که مربوط به اون لحظه ایی هست که داری اونو تجربه میکنی.
سپاسگزار بودن برای اینکه هم فرکانس شدم برای دیدن اون زیبایی در اون لحظه.
به هر نکته ایی که در سپاسگزاری ها اشاره میکنیم اون رو پررنگ تر میکنیم.
در سفر خودِ زندگی رو تجربه کردن و در لحظه بودن. فارغ از گذشته و آینده، در لحظه حال زندگی کردن
استاد چقدرتعبیر جالبی داشتید درباره شباهت بین “دیدن سربالایی های جاده از دور و تجربه همون سربالایی ها وقتی که واردشون می شیم” با “مسائل زندگی”. وقتی که از دور به مسائل زندگی، به مواردی که ممکنه پیش بیاد به سربالایی های زندگی نگاه میکنی خیلی سخت بنظر میاد. حلشون خیلی غیر ممکن بنظر میرسه .ولی وقتی واردش میشی میبینی که انقدر هم سخت نیست، اینقدر هم پیچیده نیست.آنقدر هم که فکر میکردی غیر قابل انجام نیست.
و اما نکات این قسمت:
هر مسئله ایی پیش بیاد راه حلش هم باهاش میاد. چون قانون خداوند ان مع العسری یسری است. جواب همه ی مسائل در دل تمام مسائل هست. از الان نمیخواد نگران مسائل خیالی باشه که قراره در آینده رخ بده.
ذهن همواره میخواد در مورد اتفاقات آینده همه چیز رو پیچیده کنه و باعث ترس و نگرانی بشه که انگار راه حلی نیست. اما حقیقت اینه که:
تضاد ها فرصتی هستند برای پیشرفت. تضادها فرصتی هستند برای شناختن خواسته هامون. تضادها فرصتی هستند برای رشد کردن.
هــــر روز مثل یک ذکر به خودم باید بـــگم: مسیر زندگی واقعا زیباست. خداوند همیشه داره ما رو هدایت میکنه و هــر اتفاق و مسئله ایی هم پیش بیاد، جوابش هم با خودش میاد .
زندگی خیلی ساده است، وقتی که ما همه چیز رو ساده بگیریم. و اگر به خاطر اون چیزهایی که در لحظه داریم سپاسگزار باشیم، واقعا از زندگی مون راضی خواهیم بود و این رضایت درونی، هدایتگر ما میشه به سمت نعمت های بیشتری که دوباره ما رو راضی تر نگه میداره.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 201511MB27 دقیقه
استادعباس منش واستادشایسته سلام گرم منوپذیراباشید ازروهای گرم تابستونی ایران.
الله اکبربه این همه زیبایی.خدابده برکت به تمامی زیبایی ها.
تمام قدتعظیم میکنم به درگاه خداوندبابت زیبایی های بی همتاش.
مریم جانم روی حرفم باشماست.چقدردوست داشتنی هستی دختر.لحظه لحظه ای رو که تجربه میکنی بعنوان ی خانم درک میکنم وبهتربگم لمس میکنم.چقدرعالی وتحسین برانگیزه که آدم بتونه درهرنقطه ازجهان باشه وراحت وبی دغدغه به کاراش به صورت راحت ترین وساده ترین حالت ممکن بپردازه.نعمت برخورداری ازاینترنت استارلینک ماهواره ای رو برای کشورم وتمامی نقاطی که ازش بی بهره هستندرو ازخداوندعزیزم خواستارم.
ی جایی خوندم استقلال مالی یعنی اینکه پاتوبندازی روپات وازلحظه ات لذت ببری وپول برات بیادتوحسابت پولت برات کارکنه درغیراین صورت توهنوز به استقلال مالی نرسیدی که مدام مجبوری بدو بدو کنی واسه پول درآوردن.واین بنظرم مصداق بارز زندگی شماست استادجانم.هرجا بخوایدمیرید هرساعتی ازشبانه روز به کارتون میپردازید وهرمیزان که بخوایدپول میسازید اینه استقلال مالی.بدون هیچ فشارواسترس ونگرانی.خدابه پول ومالتون برکت بده انشاا…،آمین یارب العالمین
این چطورازاین ساده ترچطورازاین راحت تر رو چقدر با زبان تصویرخوب به رخ کشیدیدونمادعینیش رو علنی کردید.قابل تحسین واقعا.
بهتره بگم چطورازاین راحت تر به روایت تصویر(خنده)
کارتجهیزکردن تراک کمپرخیلی حرفه ای وخفنه آفرین بهتون.
چقدررویایی وباحال بشینی توطبیعت منظره های زیباوفوق العاده روتماشا کنی وکارانجام بدی.این زندگی فیوریت همس بنظرم.
خیلی دلم میخوادتوی این فایل یادی ام کنم ازفایل قبلی وبگم که درسته شنابلدنیستم ولی عاشق اینم که برم زیرآبشارخیس آب بشم وبرم تورودخونه وازشدت برخورد جریان آب با بدنم لذت ببرم.تجربه اینکارو هم داشتم ولی خب اون آبشارو اون حوضچه واون رودخونه ی چیزدیگه بود.هرگلی بوی خودش روداره(کلی شکل قلب)
یادمه یبار ازلذت رفتن توی آب رودخونه با شخصی صحبت کردم که اون بنده خداگفت آره منم یبار گوشامو گرفتم آب توگوشم نره ودرجهت جریان آب دراز کشیدم تورودخونه آب ازبالا باشدت برخوردمیکرد با سرم وکلی حس خوب بهم میداد.منم راستش خیلی دلم میخواداینکاروکنم وحتما انجامش میدم.
مریم عزیزم اینکه راجع به سپاسگزاریتون صحبت کردیدخیلی عالی بودکلی نکته آموزنده توش داشت.اینکه انقدرسپاسگزاریهاتون زیاده که به چندین صفحه میکشه برام جالب بود.این درلحظه حال سپاسگزاری کردن هم خیلی قشنگه چندین بارانجامش دادم ولی دقت نکرده بودم ببینم اون نعمت تداوم پیدامیکنه یانه؟که باحرفای شماتوجه ودقتم روبالا میبرم تاازدیدن نعمات بیشترغافل نشم.
دارم تصورمیکنم چقدرمیتونه فوق العاده باشه صبح که ازخواب پامیشی پاروی چمن وعلف بزاری واون حجم ازسرسبزی وغظمت وزیبایی رو ببینی.وااااااااای که چقدرلذت داره.دیوانه کننده اس
خیلی تحسین برانگیزه قوانین این کشورکه برای رفاه ولذت مردمش زمینهایی رو به تملک ملت درآورده وطوری قانون گذاری کرده که هیچکس نمیتونه ادعای نابجایی داشته باشه.واقعاآفرین بهشون.نوش جون همه مردم امریکا.
اللخصوص عزیزای دل خانواده عباس منش.
خب دیگه سخن کوتاه میکنم و…
سفری پرازهیجان وزیبایی وآرامش وآسایش روبراتون آرزومندم.
درپناه خداباشید.آمین
سلام به دوست خوبمون
آقای ابراهیم عزیزکامنت فوق العاده ای بودخیلی استفاده کردم.هم ازاین کامنتتون هم ازکامنت قبلی.جوری تشبیه کرده بودیدفضارو که میشه باسلول به سلول بدنت لمسش کرد.
فقط آرزو کردم که خدااین نعمت روبمن هم عطاکنه وبتونم این مسیرو فضاروتجربه کنم.
تحسین میکنم صداقت گفتارتون وزلالی اشکاتون روموقع مناجات باخدای خودتون.سپاسگزارخداوندم بابت وجود ی همچین دوستان توحیدی که دارم که مدام دارم ازشون درس یادمیگیرم.امیدوارم بازهم ازاین تجارب لذت بخش سفرومکالمه عاشقانه باخدای عزیزمون داشته باشیدوماروهم مهمون این فضاکنید.
درپناه خداباشید.آمین