سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 201

بنام خدای وهاب من

سلام خانواده صمیمی عباسمنش

خداوند رو شاکرم که امروز هم برکت یه روز عالی دیگه رو بهم داد.

خداوند را شاکرم که چشمان پرنوری داد تا از دیدن این زیبایی‌ها لذت ببریم.

خداوند رو شاکریم که خورشید و نور رو آفرید تا بر ما روشن بشه زیبایی‌هایی که در تاریکی نهفته بودند.

خداقوت به همه شما عزیزانی که در حال خلق یه روز بهتر برای خودتون هستید.

بعد از پیاده روی صبحگاهی و مراقبه‌ای که خداوند بهم گفت انجام بدم نشستم پای این فایل زیبا.

چقددر هماهنگیم همه ما باهم. چقدر خداوند زیبا انرژی‌های هماهنگ رو کنار هم قرار داده.

قلم رو به دستان خودش میدم تا بنویسه.

چند روزی بود به قصد نوشتن سپاسگذاری‌هام تو 2 صفحه کار رو شروع میکردم ولی هی بیشتر میشد…پریروز بود هی مینوشتم و هی میومد…هی ذهن میگفت ول کن بابا چقددر طول کشید ولی من همچنان مینوشتم که نمیدونم چقدر زمان برد فکر کنم 8 یا 10 صفحه شد…امروزم 4 یا 5 صفحه نوشتم…ننیدونم از کجا میاد این همه حرف و سپاسگذاری…اول از مریم جون عزیز مچکرم که همیشه از تجربیات خودش میگه و آگاه‌تر شدم که بنویس آقا…هرچی احساست رو خوب میکنه بنویس. من ترکیبی از عبارت‌هارو بعلواه سپاسگذاری مینویسم…یعنی اوایل قصدم فقط سپاسگذاری بود ولی بعدا دیدم عبارت‌های تاکیدیمم به قول استاد ذکرهامم چاشنی‌اش شده…مثلا خدایا سپاسگذار و شادم از اینکه چشمای آگاهی دارم که زیبایی‌هارو میبینم و چقدددر لایقم که در مدار دیدن زیبایی‌ها هستم.

به شکل جادویی از تنهاییم لذت میبرم و خداوند هدایت میکنه تایم بیشتری خونه خلوت میشه با مثلا کوچه خیابون یا حتی پارک تا بشینم تمرکزی‌تر با خودم حرف بزنم. خدا رو شکر میکنم بخاطر این هدایت.

اتفاقا امروز داشتم قدم زنان مسیر زندگی و کارهام رو مرور میکردم که خدا خیر بده استاد رو بعضی کارها رو دیگه خیلی راحت‌تر دارم انجام میدم چون انگار یجوری نهادینه شده این طرز فکر که آقا چطور ساده‌تر….تو کارم، تو سبک زندگیم ازش بهره گرفتم و هر بار بخودم گفتم ببین قبلا چه مسیر سختی رو میرفتی و الان چقدر راحت شدی….یاد اون سوره انشراح افتادم که ما سنگینی بار رو از دوش تو کم نکردیم؟ چقدر شرایط این روزهای زندگیم هماهنگی داره با مطالب گفته شده…این راحتی لول داره برای هرکسی ولی مهم اینه که تو مدار خوبی‌ها هستم.

چقدر لذت بردم از امکانات این تراک کمپر زیبا و عالی که با کوچیک بودنش میشه همه‌جا باهاش بری و از سفر لذت ببری.

چند روز پیش تو کامنت یکی از بچه‌ها که اسمش خاطرم نیست ولی بهش درود میفرستم، خوندم که میگفت از کجا واقعا یه لحظه بعد زنده باشم پس بزار الان از این واقعیت لذت ببرم، به قول استاد ذهن نامناسب‌ترین شرایط رو سناریو‌نویسی میکنه برات تا آماده باشه ولی واقعا مجبور نیستیم گوشش بدیم…میشه واقعا با کلام شروع کنی به تغییر زاویه ذهن…میشه کنترلش کرد. خدایا شکرت که قدرت کنترل ذهنم رو بهم دادی و من میتونم انجامش بدم.

استاد انیمیشن soul رو ببینید اگر مناسب دونستید. یه سکانسی داره میگه

Fish was looking for the ocean, the wiser said you are in it right now. The fish said this? This is water, what I want is OCEAN

تجربه اقیانوس این ماهی کوچولو میتونه خیلی راحت کمرنگ بشه چون لذت بردن رو فراموش میکنیم. قدر یا saviourکردن این لحظه…چشیدنش..مزه مزه کردنش رو فراموش میکنیم…چقدددر زنده‌اند کسایی که الانون‌شون رو پیدا کردن…

واقعا میشه از خوندن کامنت‌ها هم خسته شد، استاد؟

میشه از دیدن این زیبایی‌ها خسته شد…

یا میشه از هر کدوم بیشتر از دیگری لذت برد و نشه گفت کدومش بهتر از دیگریه؟

میشه ماهی داستان شد و بعد گفت اینا مگه لذت داره؟

چقدددر لذت برام مفهوم عمیق‌تری پیدا کرده….شایدم من زنده‌تر از قبل شدم.

سفر قبلی یادم مونده…که با دوچرخه پشت ویزیتور سنتر میشستین و با 2 تا لی تاپ فایل میزاشتین…انصافا اونا هم زیبا بودند…علی رغم تموم مسائلی که داشت باعث شدن هدایت شیم به اینجا و امروز.

خدایا شکرت بخاطر نیاکان ما که امروز و اینجا هر آنچه هست از درخواست‌ها و تضادهای آنهاست.

چه ذکر زیبایی

All is good, all is well. Out of this situation only comes good and we are safe and sound in the hands of Almighty and I am prepared for all that comes my way.

زندگی اینجوری بوده، نسل‌ها و نسل‌ها اومدن و مسائل‌شون رو خرد برتر هستی پاسخ داده، حالا واقعا چی میشه من نتونم به این دلگرمی خودم رو مشغول کنم که در زمان مناسب، در مکان مناسب پاسخ سوالاتم داده میشه.

چی باعث میشه برای رشد و پیشرفت خودم وقت نزارم؟ چی باعث میشه خودم رو مرکزیت جهان خودم ندونم و برای پیشرفت خودم حالم رو خوب نگه ندارم، چی باعث میشه ترس‌هام بر من چیره بشه تا راه روشنی که خداوند در دل خود مسئله نهاده رو نبینم.

دیروز وسط ورق بازی گفتم خدایا ممنون خیلی از بازی‌ها رو میبریم ولی بازی‌هایی هم میبازیم…چقدر خوب یادم دادی کلیت بازی رو ببینم که آقا 1 ساعت کنار هم میخواهیم لذت ببریم مگه مهمه چندتا من ببرم یاببازم….و انصافا بعضی دست‌ها اینقدر پیروزی‌های قاطع دارم یا داری که انگشت به دهان‌هاست…مثل بازی والیبال 3 بر 0 یا یه فوتبال 7 بر 0 من تو دلم میدونم جریان چیه و همیشه پشتم رو گرم میکنه که مهم نیست حتی حریف کیه..من میتونم برنده باشم. امیدوارم همین بند آخری که نوشتم رو خوب بتونم بفهمم و درک کنم و برای شما سعادت و خوشبختی در همه ابعاد زندگی‌تون رو طلب میکنم. از خداوند رزاق، وهاب و هدایتگر