سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 188

سلام به استاد عزیزم ومریم جان

دیدن زیبایی ها چشم زیبابین می خواهد!

وقتی این صحرای سفید ویکدست رو دیدم

فقط گفتم زیباست! در همین حد و وجد وذوقی پشت حرفم نبود ویک لحظه این فکر به ذهنم اومد که زمان زیادی اینجا نمی مونن

آدم اینجا حوصلش سر می ره میخوان چیکار کنن؟!

ولی شمااااا

به وجد اومدید از دیدن این صحرای سفید وانگارکه به جای مقدسی پا می گذارید پاها رو برهنه کردید تا کف پاهای شما تمام تقدس این زمین رو لمس کنه وبا همه وجودتون احساسش کنید

استاد:اینجا جون میده برای پیاده روی

من:آخه اینجا که همش یکدسته! از کدوم طرف بری؟!اگه از ماشین دور بشی چی ؟

دوساعت پیاده روی ودیدن سفیدی صحرا وآسمان آبی وسکوت وآرامش شنیدن طپش قلب خودشون!

سر خوردن خانم شایسته

وبالا اومدنش

وقل خوردن استاد اینقدر لذت بخش بودکه دلم می خواست منم اونجا باشم وخودم لوله کنم وقل بخورم تا پایین

وقتی استاد از سفرهای دسته جمعی با شاگرداش گفت به وجد میومدم

اونجایی که گفت دست همو می گرفتیم ودسته جمعی دعا می کردیم وبه سجده می افتادیم احساس می کردم منم اونجا بودمومی تونستم تصورشون کنم

اشکی که از ته دل می ریزند از سر شوق نزدیکی به خدا،از حس خوب راضی بودن از خودشون واز خدای خودشون!

واونجایی که گفتید بازم جمع میشیم(اینقدر دلم خواست که اشکم درامد ومی گفتم حتما منم میام)

وبعد پیاده روی ولذت بردن با قطب نمای ساعت راحت به ماشین رسید

برام جالب بود که ماشینای زیادی هم اونجا پارک بود

وبعد هم آروم راحت بری توی تراکمپر واستراحت کنی

از غذای خوشمزه مریم بانو(دهنم حسابی آب انداخته بود)وفوری وسریع هم درست شده بود بخوری

نوش جونتون باشه

وبعد هم دوباره برید واز این مناظر لذت ببرید

نقش شکر خدا رو توی دل این سفیدی بکارید

خوش به حال ما که با شما هر رو بیشتر یاد میگیریم چطور زیبا بین تر باشیم

چطور به ترسهامون بی توجه باشیم

چطور حرکت کنیم

چطور توکل کنیم

وببینیم که هدایت شدن رو

وببینیم پاداش عمل رو

بی نظیرید