سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 174

به نام رب العالمینی که این روزها من رو داره فراتر از استعداد و لیاقتی که در خودم سراغ داشتم به زیبایی ها و فراوانی ها هدایت میکنه. حمد و سپاس زیبنده و شایسته توست معشوق من که در این مدت با تمام وجود درک کردم که تو هم بر من عاشقی

سلام به روی ماه تابان و درخشان هر دو عزیز دلم استاد عباس منش عزیز و رفیق و همراه استاد و همه ما مریم بانو جان و سلام به محضر دوستان عزیزم در این سایت پر از معجزه

استاد جان امروز صبح به رسم همیشه یکی از فایل های دانلودی رو دیدم و اومدم کلی نکته یادداشت کردم که کامنتش رو هم بذارم ولی به دلیل ضیق وقت نذاشتم و موکول کردم به بعد و قسمت شد اینجا کامنت بذارم.

طی روز در خصوص مجاب کردن یکی از عزیزانم به اهمیت درک زیبابینی درگیر یه بحث کوچیک شدم و احساس کردم کسی که در زندگی جزء عزیزان و نزدیکان من هست چقدر برام غریبه شده! و البته به گفته ایشون من هم چقدر برای بقیه غریبه شدم ظاهرا! با اینکه مرتب جمله شما می اومد تو ذهنم که از بحث کردن در این خصوص با دیگران بپرهیزید ولی چون این شخص خیلی برای من عزیز هستن دلم میسوخت و میخواستم انقدر وقتش رو روی نازیبایی ها نذاره و رنج نبره که صد البته همونطور که شما همیشه میفرمایین به در بسته که چه عرض کنم به دیوار سیمانی خوردم! برای اینکه از اون فضا خارج شم اومدم و یکی دیگه از فایل های سفرنامه رو دیدم و تونستم ذهنم رو متمرکز کنم بعد از چند ساعت که گذشت و آرام شدم اومدم و در این خصوص نیت کردم و عرض عاجزی پیش کریم بنده نواز بردم که یا عالما تو میدانی و من نمیدانم هدایتم کن به نشانه ای روشن که بحمدالله به این فایل ارزشمند هدایت شدم! هزار الله اکبر! شما فقط از همین هدایت متوجه میشین که چقدر این مسیر درسته و چقدر الهی و اگر هم ما هنوز نفهمیدیم کجای کار هستیم ایراد از خود ماست و بقول حضرت حافظ:

هر چه هست از قامت ناساز بی اندام ماست/ ورنه تشریف تو بر بالای کس کوتاه نیست

استاد جان در تمام مدت فایل از در و دیوار نکته و تطبیق به ذهنم الهام میشد! سعی میکنم نکات کلیدی رو اینجا بیارم هم برای یادآوری بخودم هم برای تاثیر احتمالی که به امید خدا ممکنه روی عزیز دیگری داشته باشه.

استاد از اینجا شروع کنم که اولا من اسم واقعی خودم رو به فارسی ویرایش کردم و از این بابت از شما بسیار سپاسگزارم من اولین بار بود که این درخواست رو از شما میشنیدم و به محض اطلاع اطاعت امر شد قربان. کاملا با شما موافقم من در این سایت دوستان و عزیزان زیادی رو دارم که میدونم پیگیر مطالب و کامنتا هستن و من دوست داشتم بدون نگرانی از قضاوت آشنایانم هرچه که اون لحظه به دلم میشینه و لازم میبینم رو فارغ از نگاه اونها و بدون خود سانسوری بیان کنم چون میترسیدم که اگر پشت این نقاب اسم مستعار پنهان نشم ممکنه مجبور شم پشت نقاب بزرگتری که خود سانسوری هست پنهان شم.

نکته دوم اینکه همزمانی و پوشش این هدایت ها هم برای من اسرار آمیز شده! من دقیقا دو روز پیش فایل 165 سفرنامه رو دیدم و برای اون فایل هم کامنت گذاشتم و امروز کامنتهای اون قسمت فایل نشانه من شده!

من هم لینک این قسمت زیبا رو در یک گروه واتساپی گذاشتم و دریغ از یک ریپلای! فایلی که من دقایق زیادی مثل بارون باهاش اشک ریختم از دیدن این حد از شکوه و تجلی خداوند و این همه جلوه گری! بارها فایل و مطالب رو به تعداد زیادی به اشتراک گذاشتم ولی تا الان به جز یکی دو مورد که کمی حساس شدن به این مطالب نتیجه خاصی نگرفتم!

در ادامه تجربیاتم از این درک و شهود و همزمانی ها و نشانه های پوششی عرض کنم من همیشه برای پرنده ها پشت پنجره آشپز خونه دونه میریزم و یکی از لذت های من دیدن دونه خوردن پرنده هاست ولی حتما میدونین که به محض اینکه متوجه نزدیک شدن آدم میشن سریع میپرن اون روز هم طبق عادت دونه ها رو ریخته بودم و داشتم درخت داخل کوچه رو نگاه میکردم و تحسین میکردم که دیدم یه کبوتر اومد نشست به دونه خوردن و پشت سرش هم پرنده های دیگه اومدن! از جا نمیتونستم تکون بخورم هیچ وقت انقدر بهشون نزدیک نبودم عملا فقط یه شیشه بینمون بود و همینطوری داشتن اضافه میشدن! چقدر دیدن این صحنه شگفت انگیز بود بیشتر از اینکه برام لذت بخش باشه پندآموز بود! جالب بود که پرنده ها به خیال خودشون خیلی هم مراقب اطراف بودن و حتی بارها با من چشم تو چشم میشدن ولی باز مطمئن که میشدن کسی نیست شروع میکردن به دونه خوردن! به خدای خودم گفتم خدای من! داری به من چه نهیبی میزنی! داری میگی من سالیان سال رزاق تو بودم جان و مال و آبروت در دست من بود و تو داشتی بهره اش رو میبردی و نمیدیدی! با وجود اینکه انقدر به تو نزدیک بودم با وجود اینکه با چنین عشقی برات همه چیز رو فراهم میکردم و از تماشای تو لذت میبردم ولی تو من رو نمیدیدی حتی اون زمان هایی که با من چشم در چشم میشدی من رو نمیدیدی! اون لحظه با حضور قلب گفتم خداوندا مبادا دوباره کر و کور و لال شم نسبت به دیدنت نسبت به درک حضورت! مبادا دوباره تو رو از خودم دریغ کنم و در حق خودم ظلم کنم!

مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم عزیز دلم

به جز رویت نمیخواهم که روی هیچ کس بینم محبوبم

خدای من! داری به من میگی مثل سه سال پیش یا شایدم بیشتر که هرچه دیگران تلاش میکردن نمیتونستن با فایل های عباس منش آشتیم بدن روی دلهای کسانی که در مسیر این فرکانس نیستن حجاب انداختی و هزاران نفر با نفوذ کلامی بهتر از من هم نمیتونه در اونها تاثیر بذاره تا اونها رو وادار به باور و دیدن تو بکنه حتی اگر عزیزان ما باشن؟!

استاد احوالم خیلی غریب شده من خیلی این حال رو دوست دارم من با این حال دارم عاشقی میکنم در مورد خواب آرام گفتین! استاد من بیهوش میشم موقع خواب! منی که همه به من میگفتن چقدر بدخوابی! چقد حساسی! منی که چندین مدل گوش بند استفاده میکردم و همیشه به خاطر اونها دچار عفونت گوش میشدم! الان چندین هفته است که بدون گوش بند خواب عمیقی دارم و جالبه که بدون ساعت هم درست به وقت نماز از خواب پا میشم!

به چه نکته زیبایی در فایل اشاره کردین که با یادآوری این تصاویر زیبا میتونیم به خودمون یادآوری کنیم که این چنین خدای قادری خواسته های ناچیز من رو هم اجابت میکنه! استاد خیلی مواقع ناخودآگاه بخصوص موقع ذکر تسبیحات اربعه مدام این تصاویر در ذهنم تداعی میشن و نیایش من رو عاشقانه تر و زیباتر میکنن.

کامنتهای بچه ها چقدر زیباست! چقدر من ازشون یاد میگیرم و یاد خواهم گرفت انشالله

خدا جانم از دست و زبان که برآید کز عهده شکرت به درآید! با این حال از رحمت تو نا امید نیستم و میدونم راه خالصانه ترین نیایش ها رو به من و ما و همه کسانی که در دل آرزو دارن ستایشگر قهار تو باشن نشون میدی و ما رو با چشیدن ناب ترین پرستش ها به عرش اعلا میبری.

مثل همیشه و هر لحظه سپاسگزار خداوند یکتا برای این عشق فراگیر و عالمتاب و همیشگی

سپاسگزار شما استاد جان که نفس حق هستی و در کالبد خشک من دمیدی

سپاسگزار مریم جان که پاکی و نگاه زلالش من رو یاد معصومیت کودکان میندازه این شفافیت رو من در هیچ بزرگسالی سراغ ندارم. بانو هزاران تبریک به شما و خلوص نیت شما

سپاسگزار نگاه پر مهر شما خواننده این سطور. بر چشمان زیباجویت هزاران بوسه