سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 160

استاد بی نظیرم، مریم جانِ ماه! سلام به هر دوی شما نازنینان. عاشقتونم من. سلام به عباس‌منشی‌های عزیزم. ❤️

وای استاد من با دیدن این فایل دیوانه شدم و هنوزم که دارم می نویسم، از حس شکرگزاری و خوشحالی و از دیدن این همه زیبایی مسحورکننده دارم همین طور بی‌صدا اشک می ریزم.

خدا رو چقدر شکر کنم که کافی باشه؟…

استاد جانم، اینجا الان ساعت هشت و ده دقیقه صبحه که من شروع کردم به نوشتن کامنت. و نمی دونم کی تموم بشه. حدود هفت و نیم بود که سایت رو باز کردم و دیدم فایل جدید گذاشتید و بلافاصله دانلود کردم و دیدمش.

من به طور معمول این موقع صبح خواب هستم. ولی امروز چیزی شد که بیدار شم و بعد اومدم گفتم سر بزنم به سایت. و دیدم فایل گذاشتید. و تونستم قسمت ۱۶۰ سفر رو داغ داغ، مثل همون آب معدنیِ چشمه آب گرم، ببینم.

خدا رو هزاران بار شکر.

استاد از وقتی با شما آشنا شدم زندگیم رنگ دیگه پیدا کرده، آدم دیگه ای شدم.

دارم ذره ذره باورهام رو تغییر می دم. یاد گرفتم که بخوام. نعمت و ثروت و سلامتی و زیبایی بخوام.

قبل از این، حتی خواستن رو بلد نبودم. بلد نبودم چیزی رو بخوام. خودم تو ذهنم می گفتم نه، تو نمی تونی، نمی شه. اما الان حداقل یاد گرفتم که بخوام. به قول شما بگم آقا جون من اینو می خوام، فلان چیز رو می خوام. دوست دارم برم فلان جا یا فلان چیز رو داشته باشم.

استاد یاد گرفتم که خلق کنم.‌ هرچند کوچیک ولی تونستم. گاهی خواسته هام رو‌ خلق کردم. و چقدر شیرین و لذت‌بخشه وقتی می تونی چیزی رو از رب خودت درخواست کنی و بعد ببینی که به سادگی محقق شده.

شما اینو یادم دادید و من تموم عمر مدیون شما هستم.

استاد توی همین چند ماه اخیر شرایطی پیش اومد که من تونستم با پرداخت پولِ پیشِ خیلی کم (خدا هدایت کرد، خدا خودش جور کرد) در خونه ای ساکن بشم. خونه ای که یک‌دهم پول پیش و کرایه واقعیش رو هم نداشتم. خدا رو صدها هزار بار شکر.

شرایطی پیش اومد که تونستم تا حدود زیادی از اخبار بد که به واسطه کارم دریافت می کردم، دور بشم و بدون اینکه کاری انجام بدم، همچنان نصف حقوقم رو دریافت کنم.

استاد من برای هیچ کدوم از اینها تلاشی نکردم. هیچ. حتی قدمی در جهت اونا برنداشتم.

دنبال خونه نگشتم، نشستم سر جام.‌ فقط فایل های شما رو گوش کردم و دیدم و رو خودم کار کردم.

بعد یهو بهم گفتند این خونه قدیمی شده. دیگه بسه. بیا برو توی فلان خونه بشین. تر و تمیز و نقاشی شده، با بازسازی.

منم گفتم باشه و خیلی هم تشکر کردم. ولی توی دلم گفتم خدا جونم مرسی. می دونم همه ش کار توئه.

استاد من نرفتم پیش مدیر و رئیس که من رو از کار بیرون کنند تا از اخبار بد دور شم. برعکس، چون نمی خواستم ورودی مالیم قطع بشه، داشتم کارم رو می کردم و خیلی هم دقیق و درست و با وجدان کار می کردم. و به رغم اینکه اذیت بودم ولی سعی می کردم در حس خوب بمونم و مدام در سر کار هم هندزفری در یک گوشم بود و صدای شما پخش می شد و من در مسیر بودم.

اون موقع فایل های رایگان و کتاب های الکترونیکی رو کار می کردم. و عزت نفس رو هم خریده بودم.

استاد یهو به یه عده گفتند نمی خوایم بیایید سر کار. منم جزو اونا بودم.

اومدم بیرون و فعلا به خاطر بیکاری حدود نصف حقوق رو بهم پرداخت می کنن.

استاد فکر کنم با اولین دریافتی بعد از اخراجم (پول مرخصی ها) بود که قدم اول دوازده قدم رو خریدم.

و بعد هم قدم های دیگه. بعد ذره ذره احساس کردم مسیر یه کم داره راحت تر می شه.

فکر کنم که ایشالا افتاده باشم اولِ اون جاده قشنگ و سراشیبی که تو دوازده قدم می گید. دوست دارم توی این جاده بمونم. به چپ و راست نزنم و نرم توی خاکی. اینو هر روز از خدا می خوام. خداست که هدایت می کنه. و ازش می خوام من رو ثابت قدم نگه داره.

استاد در این مدتی که عضو سایتم شما و مریم جون انگار جزو خانواده من شدید. جزو دوستان نزدیکم شدید. من جز شما و سه چهار نفر نزدیکانم، کسی رو ندارم انگار. بقیه سیاهی لشکرند.

و امروز هم با شما اومدم چشمه آب گرم… عقب ماشین لاکچری و خفن و بی نظیر شما نشستم…

باهاتون اون طور قشنگ توی خوندن آهنگ اندی همراهی کردم.

منظره های رویایی اطراف و جاده خلوت و جادویی رو به رو رو دیدم، درخت های فوق العاده رویایی و زیبا با برگ های سبز و زرد. تونل های دست ساز، و…

حتی اونجا که پیاده شدید و داشتید می رفتید لب آب، چون صندل انگشتی پاتون بود، مراقب بودم که پاهام به خارها نخوره. حواسم بود که سُر نخورم. چون با صندل کمی سخت بود.

هوا انقدر خنک و مطبوع و لطیف بود که کِیف کردم‌.

خدایی مدت ها بود همچین جایی نرفته بودم.

دستتون رو که توی آب بردید واقعا یه لحظه سردم شد ولی خیلی حس خوبی داشت.

دیوانه شدم از دیدن اون همه منظره قشنگ و دلم خواست سجده کنم در برابر این همه عظمت.

بعد توی چشمه آب گرم، آب داشت از زمین می جوشید. داغ بود، ولی زلال بود و عجیب اینکه پوشش های گیاهی کف اون آب ها سالم و زنده بودند. جل الخالق!

استاد ماشاالله به دوربینتون. چه هیولاییه. چقدر باکیفیته. وقتی زوم می کنید تازه آدم می فهمه چه دقتی داره. وقتی چشم های لاک پشت رو از زیر لاکش نشون دادید…

استاد من عاشق ساعت هستم و از دیدن ساعت های خیلی خفن و شیک و ضد آب شما و مریم جون وقتی در استخر آب گرم بودید کیف کردم‌.

آخه شما دو نازنین چقدر زیبا و دوست داشتنی هستید…

استاد چقدر هزارماشاالله خوش تیپ و خوش اندام و ورزشکاری شدید. 👏 ❤️

مریم جون هم که بی نظیرند در زیبایی و خوش اندامی و جذابیت. مخصوصا با موهای مشکی رنگ زیباتر شدند.🥹❤️

استاد عزیزم ممنونم که ما رو در استخر آب گرم یاد کردید. من اونجا هم احساس کردم که در استخر هستم و بدنم داره کلی مواد معدنی خوب و مفید دریافت می کنه. احساس کردم اون آب گرم مفید و شفابخش داره تموم خستگی ها و بیماری ها و گرفتگی ها رو از بدنم دور می کنه.

کلی لذت بردم و کیف کردم از این همه زیبایی و قشنگی و منظره ناب و رویایی.

دیدن شما دو تا عشق در استخر هم فوق العاده بود. شما واقعاً لایق بهترین ها هستید.

عاشقتونم. و ازتون سپاسگزارم به خاطر بودنتون، به خاطر فایل های ارژشمند، به خاطر این سفر لذت بخش و رویایی، به خاطر این همه زیبایی‌. عاشقتون هستم. به امید دیدنتون. ❤️