سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 154

سلام به استاد عزیزم و مریم جان پرانرژی

استاد جان من واقعا نتونستم چیزی ننویسم

یه چیزی از درونم منو تشویق میکنه به کامنت گذاشتن در مورد این فایل

قلبم میتپه از امید، و درونم یه احساسی از آرامش رو داره تجربه میکنه که تا حالا نکرده، هیچوقت تا به حال اینجوری احساس امید و ایمان رو نداشتم، امید به فردایی بهتر، بخاطر توجه من بخاطر تعهد من….

استاد شما تو فایل توجه به نکات مثبت قسمت ۶، گفتید آهویی وقتی غذاشو دید تمام عزمشو جزم کرد و از روی موانع رد شد و گیره در غذاشو باز کرد و خورد… در حالی که شما کمد به اون سنگینی رو اونجا گذاشتید و فکرشم نمی‌کردید که آهویی بتونه اون کمد رو حرکت بده… و اونجا اشاره کردید به این نکته، که چون هدفش رو دید… براش تلاش کرد و قدم برداشت و حتی از سخت ترین و محکم ترین چیز ها هم رد شد…. و تو این مسیر من نمیدونم چه اتفاق های زیبایی در انتظار منه، اما مثل آهویی میدونم که مسیر رسیدن به هدف درست از این راه میگذره، پس براش تلاش می‌کنم، پس قدم برمیدارم، و متفاوت از نگاه و نظر مردم پیش میرم و توجه توجه توجه میکنم به خواستههههه هامممم فقط خواسته هام، نه اینکه چجوری به دستم میرسه نهههه، اینکه من بلخره بهش میرسم، من فقط باید به داشتنش فکر کنم، تو ذهنم تجربش کنم و ازش لذت ببرم…. واقعا وقتی حالم باهاش خوب میشه این ینی من دارم فرکانس مثبتی رو به جهان میفرستم و همین که انتظار دارم اتفاق های خوب بیوفته دیگه به چیزهای بد توجه ندارم و حتی انتظارشم ندارم

دارم کم کم تو این مسیر به این مفهوم از توجه میرسم، که ینی چیییی.؟

جهان داره نگاه میکنه تو چیو میبینی بیشتر از همه، بیشتر از همه به چی توجه میکنی، راجبش صحبت میکنی و یا نگاه میکنی، همونو بهت میده، حالا اگر رو باورها و احساس لیاقت هم، هم زمان کار کنی که دیگه بوم بوم بووومممم

اتفاق های عالی از جاهایی که تو فکرشو نمیکنی میرسه، بخاطر اینکه جهان هر لحظه داره به ما جواب میده و کارش اینه که ما انسان ها رو به هر آنچه که میخواییم برسونه حالا چی میخوای؟ انتخاب کن

وقتی فایل هاتونو میبینم، اینو قشنگ احساس میکنم که اتفاق خوب در راهه، نمیدونم چراااا اما احساس میکنم با دیدن این فایل زندگیم داره بهتر و بهتر میشه، چون هر لحظه دارم زیبایی های بیشتر رو میبینم و آدم های خوش اخلاق، آمریکای زیبا، اون کشوری که همه چیزای خوبیو که من ازش انتظار دارم رو نشونم میده و داره هر روز باورهای اشتباهمو در مورد آمریکا کم رنگ تر میکنه

و این ینی…… خیلی آروم و بدیهی اتفاق ها رخ میدن، فقط کافیه من لذت ببرم، هر جایی که هستم

به قول استاد با دیدن یک گل، با دیدن درخت، با دیدن انسان ها و لباس های زیبایی که تنشونه، با دیدن لبخند آدم ها، ماشین های زیبا، صورت زیبای آدم ها، شادی آدم ها، آهنگ های زیبا، ثروت آدم ها و…… از همه چیییی میشه اتفاق های مثبت و زیبایی های بیشتری رو برای زندگیمون رقم بزنیم

و ما چقدرررر خوشبختیم که توی سایت این امکان رو داریم که این زیبایی هارو ببینم و باور کنیم که میشه ماهم تجربش کنیم

خدای من شکرت

عاشق سادگی و راحتی شما در سفر و جلوی دوربین هستم…

چقدر برای من تحسین برانگیز هستید

چقدر برای من شما دو تا الگوی فوق العاده ای برای مسیری که درش هستم هستید

تو فایل داشتم دقت می‌کردم، به تعریف شما از اون قوچ های زیبا، بعد مریم جان دوربینو بردن سمت استاد و گفتن دیدی چقدر زیبا بودن، و بعد استاد گف ارههه چه چشم های قشنگی داشتن…

چقدررررررر نکته ی زیبا اینجا متوجه نوشته بشه

با دیدن حیوانات که ما اکثرا بی‌تفاوت از کنارشون رو میشیم و فقط اسمشونو بلدیم و یا دیدنشون هیچ نکته ی مثبتی رو دنبال نمیکنیم، یاد میگیرم که از سر تا دم یک قوچ و یا هر حیوان دیگه ای رو برانداز کنیم و توجه کنیم به زیبایی هاش… از نظر بقیه شاید کار مسخره ای بیاد اما آدم های خوشبخت میدونن که تحسین کردن همون سپاسگزاری از خداونده بخاطر خلق این زیبایی ها =با زندگی زیبا و قشنگ تر از قبل

برای همون درصد آدم های خوشبخت و ثروت مند کمه…

ماشینتونو خیلی دوست دارم، استاد هر وقت دوربین یه سمت شما میاد انگار من پشت فرمونم و من فرمونو تو دستام میگیرم و حس میکنم و من اون صندلی چرم و نرمو حس میکنم و من سپاسگزاری میکنم از شما دو نفر، همسفرای عزیزممم در این سفر رویایی

دوست دار شما مهدیه