گرانبهاترین چیزی که از استاد عباس منش آموخته‌ام، «رابطه میان توحید عملی و قانون فرکانس» است.
رابطه میان قانون احساس خوب = اتفاقات خوب و تسلیم بودن در برابر ربّ.
همان اصلی که به یقین می‌گوید: فقط یک عامل زندگی‌ات را در این دنیا و آن دنیا رقم می‌زند و آن، باورهای خودت است!
استاد عباس‌منش، به گونه‌ای توحید عملی را به من آموخته که آن‌را، نه برای فرار از جهنم یا منتظر ماندن برای پاداش در جهانی دیگربکار گیرم، بلکه از آن برای ساختن بهشت دلخواهم در همین جهان بهره ببرم.
توحیدی که در عمل از استاد عباس‌منش آموخته‌ام، به من وعده‌ی فرداهای دور دست را نمی‌دهد بلکه خودش را در قالب احساس آرامش و اطمینان قلبی‌ای نشان می‌دهد که به محض به کار بستنش، وجودم را فرا میگیرد و آرام آرام به سایر جنبه‌های زندگی‌ام نفوذ می‌کند.
استاد عباس منش به گونه‌ای معنای توکل و تسلیم بودن را به من آموخته که، بتوانم در شرایطی از عهده‌ی کنترل کانون توجهم برآیم که ظاهراً اوضاع بر وفق مرادم نیست و به این شیوه، اوضاع را دوباره بر وفق مرادم نمایم.
استاد عباس منش به گونه ای ایمان به غیب را به من آموخته که بتوانم در شرایط نادلخوه، بی‌آنکه ایده یا راه حلّی داشته‌باشم یا روی قول و کمک فردی بتوانم حساب کنم، به خود بگویم فارغ از اینکه شرایط بیرونی چیست، من از درون خود را به آرامش می‌رسانم با این اطمینان و یقین که، محال است من به احساس اطمینان قلبی و آرامش برسم و آن شرایط، هرچقدر هم نادلخواه، به نفع من تغییر نکند.
هر فردی به این حدَ از یقین درباره قوانین برسد، قطعاً مهم‌ترین کار زندگی‌اش را کنترل کانون توجه و احساسش قرار خواهد داد.
و به قول قرآن:
وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یحَْتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکلَْ عَلىَ اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکلُِّ شىَْءٍ قَدْرًا
و او را از جایى که گمان ندارد روزى مىرساند، هر کس به خدا توکل کند خدا او را کافى است. خداوند در انجام فرمان خود پایدار است و براى هر چیزى اندازه اى قرار داده است.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل صوتی «الخیر فی ما وقع» در شعر پروین13MB14 دقیقه
بسم الله الرحمنِ الرحیم
سلام به همگی به استادِ عزیزم و ویژه ویژه به مریم جانم که دارم از نتایجِ زحماتش در سایت حَظ میبرم.. خدایا چقدر کیف میده چقدر عااالی شده سایت.. چه قدر این خونه همینجور داره بیشتر و بیشتر ما رو موندگار میکنه…
خدا روشکر برایِ تمامِ دوستانم برایِ هم پاره هایِ درخشانم برایِ تک تکِ کلماتی که خداوند بر نوشتارشون جاری میکنه..
خداایا شکرت برایِ اینجا
امروز انتخاب کردم که این فایل رو گوش بدم، و الان هدایت شدم اینجا و کامنتِ یکی از دوستانم رو خوندم و دارم دوباره فایل رو گوش میدم
و احساس میکنم چنان امتحان شدم چنان تضاد اومد برام ، که بگه : چقدر ایمان داری؟ چقدر به حرفا و چیزایی که میگی در عمل انجام میدی چقدر در لحظه زندگی میکنی؟ چقدر چقدر؟
چقدر به منِ خدا که داری در قرآن میخونی ایمان پیدا کردی؟
چقدر تویه اعمالت پیداست؟
و دقیقا از همین نظر خداوند میخواد منو رشد بده .. که قوی باشم .. که با هر حرفی شک نکنم!!!
فک کردی همینجور هربار بگی ایمان دارم ، همیننجور رها میشی، نه خیر سنجیده میشی..
که چقدر با این نیرو حرکت میکنی
همه چیز ایمان به رب العالمینی است که از فضلِ خودش ایماانش رو به من روزی میده… که محکم کننده دلم و استواریِ گام هایم است، چون اوست که خدایِ بی کرانِ هستی است..
ایمان
ایمان همین احساسِ خوبِ توست ، همین لحظاتِ به وجد آمدنِ توست که انگار با نیرویی که کیهان رو مدیریت میکنه که تمامِ قدرت هست یکی شدی..
احساسِ خوب داری؟
احساسِ شوق داری؟
ایمان داری که خداوند، نیرویِ فرواانی مطلق این جهان رو لحظه به لحظه به سمتِ بهتر شدن پیش میبره؟
پس قدرتمندترین نیرویِ جهان محافظ توست.. و هدایتگر است در هر لحظه به همون سمتی که خودت توجه میکنی…
تنها با یادِ خدا دل ها آرام میگیرد… خدااایا خدااایا ما را به راه راست هدایت کن ،راه کسانی که به آنها نعمت دادی..
دیگِ حق نمی افتد ز جوش…
الخیر فی ما وقع ، هر اتفاقی هم که هست، اومده تا خیر برسونه تا بیشتر و بیشتر خدا رو در وجودِ خودت تثبیت کنی…
با هربار سرسپرده بودن ، بهترینش رو به من نشون خواهد داد. خداوند هربار نعمتی وسیع تر رو به تو ارزانی میکنه ، کافیه تو احساست رو خوب کنی.. کافیه که تو فقط خودش رو ببینی…
خدااایِ من شکرت شکرت
در پناهِ الله یکتا ..