توحید عملی | قسمت ۶ - صفحه 44

توحید، خداپرستی، یکتاپرستی و یا هر اسم دیگری

من درمورد خودم می گویم از کودکی که اینها رو گفتن و این را جز اصول دین

ما بیان کرده اند. ولی واقعا من چقدر به این موضوع ایمان دارم ایمانی که

از صمیم قلب باشد و واقعا آن را قبول داشته باشم؟ چقدر حاضرم همه زندگی

ام را به خدا بسپارم وایمان داشته باشم که با توکل به او می توان همه کار

را انجام داد؟ هر زمان که اتفاق بدی برای من در گذشته می افتاد می گفتم

که خدا نخواسته و یا صلاح نبوده است!! و هر زمان که کار خوبی انجام

میدادم می گفتم که نتیجه تلاش خودم بوده و من خودم به این نتیجه رسیده

ام!! درسخت ترین زمان ها به خاطر اینکه می دانستم از کسی دیگر کاری بر

نمی آید با ایمان تمام از درگاه خداوند متعال درخواستی داشتم و چون

فرکانسهای ارسالی من با درجه خلوص بالا و کمترین میزان شرک به خدا بود

جواب می گرفتم ولی بعد از آن روش درست درخواست کردن و از چه کسی درخواست

کردن را از یاد می بردم و یادم نمی آمد که چه حالی داشتم و چه درخواستی و

چه نتیجه ای گرفتم. وای بر ما که خدا در قرآن کریم هم می گوید که ما

فراموش کار هستیم. همه ما در تمام زندگی خودمان قطعا چنین روزهایی را

داشته ایم ولی بعد از طی شدن آن مرحله کاملا فراموش کردیم که از چه راهی

به موفقیت رسیده ایم. استاد در یکی از فایلهای خودشان در مورد توبه نصوح

صحبت کردند و اینکه خدا چگونه آبروی این شخص را در سخت ترین شرایط حفظ

نمود. برای من که بسیار زیاد این اتفاق افتاده است که خدا در سخت ترین

شرایط آنچنان به داد من رسیده است که اگر کل دنیا می خواستند این شرایط

را نمی توانستند برای من فراهم کنند باز هم جور نمی شد. ولی خدا اینکار

را برای من انجام داد . ولی وای بر من که بازهم از یاد بردم همه

آن چیزهایی که خدا به من داده بود.

دوستان وقتی این فایل استاد را گوش دادم اشک ریختم که واقعا من به چه

درجه ای از توحید رسیده ام . اشک در چشمان من جاری شد که شخصی مثل استاد

همه چیز را در جهان به خدا و توحید خودش ربط می دهد و ما که به هیچ چیز و

هیچ جایی نرسیده ایم همه چیز را از خودمان می دانیم . من چطور می توانم

باور کنم که تصمیمات مدیرعامل شرکت من و مدیران مافوق و حتی رئیس من هیچ

تاثیری در زندگی من ندارند؟؟ من چقدر به این مسئله ایمان دارم که اگر

کارم در یک اداره به مشکل برخورد نیاز به یک پارتی برای حل این مشکل

ندارم ؟؟؟ من چقدر ایمان دارم که برای پولی که به عنوان دستمزد کارم می

گیرم نباید از چندین نفر تشکر کنم که آنها به من این پول را داند؟؟؟

احترام چیز بدی نیست ولی ما جلوی چند نفر برای یک کار کوچک خم و راست می

شویم و تعظیم می کنیم ولی برای 5 دقیقه نماز خواندن و تعظیم کردن در

مقابل رب خودمان وقت نداریم؟ خوب کار کردن و درست کار کردن بسیار عالی

است و ما باید آن وظیفه ای که داریم را به نحو احسن انجام دهیم ولی چقدر

من از ترس اخراج نشدن از سر کار و اینکه ریئسم اگه من رو از کار اخراج

کنه بیچاره میشوم کارم را حتی با چاپلوسی انجام داده ام؟ زیر آب چند نفر

را در کارم به خاطر بقای خودم زده ام؟ واقعا من خودم چقدر می توانم ایمان

داشته باشم که قیمت دلار در زندگی من بی تاثیر است؟ من چقدر می توانم

قبول کنم که تصمیمات حکومتی و روسای جمهور و مسئولان در خوب و یا بد کردن

زندگی ما هیچ دخالتی ندارند؟ واقعا من چقدر می توانم بگویم که افرادی که

در ایران در حال حاضر به عنوان سلطان سکه، شکر،آهن و … معرفی می شوند

هیچ تاثیری در زندگی من ندارند؟ من چقدر می توانم باور داشته باشم که

جریانات سیاسی کشور در زندگی من هیچ تاثیری ندارد؟ من چقدر می توانم باور

داشته باشم که ترامپ، اتحادیه اروپا و … نمی توانند بر زندگی من تاثیر

داشته باشند؟ و هزاران من چگونه می توانم باور کنم دیگر… .

وقتی به این مسائل فکر میکنم می بینم که من چقدر مشرک هستم به خدا. حتی

بت پرست هم هستم. بتهایی از جنس اشخاص،دلار و … . و اینکه مومن بود و

ایمان داشتن واقعی به خداوند در این دنیای شرک آلود الان چقدر سخت است.

ایمان به خدا یعنی حل شدن تمام مشکلات ولی حرف زدن در این موضوع خیلی

ساده است ولی عمل کردن واقعی به آن خیلی سخت است.

امیدوارم که روزی یک فرد توحیدی باشم . یا حق