شناسایی «ترمزهای مخفی ذهن» درباره ثروت - صفحه 52

استاد عزیزم سلام,

من در زندگی ام قراردادهای این چنینی زیادی با خداوند بسته ام

هیچ وقت هم فکر نمی کردم ترمزی در ذهنم چنین قراردادی میسازه تا وقتی شما این سوال رو مطرح کردید

در حقیقت من خیلی هم مطمئن بودم به اینکه این قرارداد کارم رو خیلی جلو میندازه!

حالا که فکر میکنم باورهای محدود کننده ی زیادی توی ذهن من هست که باعث این نوع تفکر شده بود

اولین و مهمترین ترمز من اینه که من باور ندارم که خدا با هر‌مدل تلاشی بخواد ثروت زیادی به من بده! حالا منشاء این باور شاید این باشه که پول راحت به دست نمیاد یا اینکه منابع ثروت در جهان محدوده…یا شاید هم یک شرک خفی از این بابت که خدا هم گاهی یه چیزهایی میگه! ولی لزوما عمل نمی کنه! یعنی با اینکه گفته از من‌ بخواین تا بهتون بدم…ولی یه سری شرط نگفته برای ثروت دادن داره که شاید یکیش این باشه که از اون ثروت ببخشیم! و یه جورایی فکر میکردم با این قرارداد خدا رو میکشونم پای معامله! اون که همین جوری پول به کسی نمیده…ولی وقتی من بگم به دیگران کمک میکنم شاید به من داد! ولی بدون این شرط خدا بهم نمیده!

این موضوع هم هست که کمک به دیگران حالم رو خوب میکنم و من هم وقتی پول داشته باشم می تونم ببخشم…در حالی که اشتباهه و باید در سختی و آسانی بخشید و یک حس دیگه ای که در درونم میگه اگر من بخوام ثروتمندی باشم که مورد رضایت خدا باشه پس باید همیشه بخشی از اون ثروت رو به دیگران ببخشم!وگرنه اون ثروت نمیتونه برای من برکت داشته باشه….

شاید باور لیاقت هم تاثیر گذار باشه! من گاهی حس میکنم خودم رو لایق ثروت زیادی نمیدونم ولی فکر میکنم اگر بخشی از اون ثروت رو ببخشم و به بندگان خدا کمک کنم پس من لیاقت داشتن اون پول رو دارم چون باهاش کار خیر‌میکنم….و اگر‌پول داشته باشم در حالی که کلی آدم دیگه در فقر هستن پس من لیاقت ندارم ….حتی گاهی این موضوع میاد توی ذهنم که اصلا چطور میتونم شاد باشم در صورتی که کلی آدم دیگه اطراف من بخاطر پول بدبختن و مشکل دارن؟!پس من نمی تونم لایق باشم مگر اینکه مشکلات اونا رو هم برطرف کنم!

یک باور هم ته مغزم هست که من خیلی خوش شانس نیستم برای داشتن هیچ ثروتی ولی با این جور معامله ها خداوند رو کنار خودم میارم که قدرتمون با هم بیشتر از شانس میشه!

یک مورد دیگه اینکه من خودم رو تاثیر گذار در جهان میدونم…و حتی مسئول! …یعنی فکر میکنم اگر کسی فقیره من می تونم وضع مالیش رو خوب کنم…..اگر خدا بهش نداده خوب من میدم… خدا میخواهد به وسیله من بهش بده….من حس نمی کنم با بخشش فقط به خودم کمک میکنم بلکه بیشتر فکر میکنم به دیگران دارم کمک میکنم! در نتیجه خیلی از افراد خانواده و فامیلم رو توی ذهنم در نظر دارم که وقتی ثروتمند شدم اونها رو ساپورت کنم !در حقیقت فکر میکنم میتونم روی مدار اون ها تاثیر بگذارم…و فکر میکنم مسئول شادی اون ها هستم….و شادی خودم بدون شادی اون ها دچار عذاب وجدانم میکنم….