«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 109

با سلام

هر چقدر هم که گناهان ما بزرگ باشد لطف و مرحمت و بخشایش خدا بزرگتر است چرا اصلا ما لطف خدا را گوچک می بینیم بیاییم این باور را در خود ایجاد کنیم که هر چقدر که گناه ما بزرگ باشد خدا بخشنده تره جای این که لطف و بخشش نا محدود خداوند را در در حد درک ضعیف و ناقص خودمون کوچک ببینیم بیاییم با افزایش وسعت بخشیدن به درک و باورمون نسبت به لطف بی انتهای خدا ، خودمون را در هاله ای از لطف خدا ببینیم اینکه خدا همواره با ماست عاشق ماست و خدا بیشتر از ما تمایل دارد خدا بیشتر از ما عاشق اینه که ما به سمتش بریم این که باهاش باشیم برای اون باشیم و خداوند بیشتر از ما خواهان این است که ما احساس خوب داشته باشیم بجای این که دائم به گناه بزرگی که انجام شده فکر کنیم دائم عذاب وجدان نسبت به گناه انجام شده داشت باشیم نا امیدی از خدا خودش بزرگترین گناهه ، ولی ما با دائم مایوس از رحمت خداییم وقتی خود خدا می گه من می بخشم چرا ما نا امید باشیم چرا برای خودمون اینقدر سخت می گیریم چرا وقتی خدا می خاد ما را ببخشد ما خودمون دنبال عذاب و و یا داشتن احساس گناه و نا امیدی میریم تمام این حرف ها ر می زنم که و می خام بگم که باید اول از تفکرو باور های خودمون شروع کنیم باید این فکر اشتباهه از سرمون بیرون کنیم و و جای اون باور های درست جایگزین کنیم این مهمترین مرحله است که دیدمون را نسبت به خدا عوض کنیم

در فکر عاقبت گناهی که انجام دادیم باشیم این که عذاب وجدان این کار را داشته باشیم اصلا مگه به ما کمکی می کنه فقط این که ما را از خاسته هامون باز می دارد فقط اینکه ما را از با خدا بودن دور می کنه فقط اینکه ما را از داشتن احساس خوب باز می دارد و بیایید با با این کار بیشتر به خودمون ظلم نکنیم و این هم باز دام شیطان است این ما عذاب وجدان و حس بد داشته باشیم این که در خلاف مسیر راه رسیدن به خدا گام برداریم این کار ( داشتن عذاب وجدان ) کاملا بی نتیجه است و هیچ چیزی عاید ما نمی کند بیایید با داشتن حس خوب لحظه به لحظه به خدا نزدیک بشیم

این که بیاییم اعتماد به نفس را در خودمون تقویت کنیم این که خودمون لایق بدونیم این که خودمون شایسته این بدونیم که لایق بخشش خدا هستیم این که عفو خدا شامل حال ما هم میشه این که خدا عاشق ماست ما را بیشتر از خودمون دوست داره این که دوست داره ما زندگی بهتری را تجربه کنیم

کار دیگ ای که باید انجام بدیم این است که به درگاه خدا توبه کنیم و از خدا درخواست امرزش داشته باشیم و مطمئن باشیم که خدا ما را می بخشه باز هم تاکید می کنم به این مورد باور داشته باشیم که خدا ما را می بخشد باید با داشتن این باور در خواست توبه کنیم این که خدا می گه هر بنده ای نزد من توبه کنه من نه تنها اونو می بخشم بلکه هر خواسته ای داشته باشه براش انجام می دم ببینید چه حس فوق العاده ای به ادم دست میده

در مورد حق الناس هم باید از کسب رضایت کنیم اگه ازش حقی پایمال کردیم در صدد جبران ان براییم و اگر توان این کار را نداریم ازش فرصت بخواهیم تا زمانی که بتونیم این کار را جبران کنیم

بیایید به اینده به دید مثبت نگاه کنیم جای این که به گذشته تلخ و پر گناه فکر کنیم تا حداقل با اینده مثبت ، گذشته منفی خود را جبران و اصلاح کنیم

از این گذشته مگه بقیه گناه نمی کنند اگه خدا قرار باشه همه را عذاب کنه همه را ببره جهنم که نمیشه واضح و اشکاره که خدا با دید بخشش به بنده هاش نگاه می کنه

جریان حر و امام حسین را که همه شنیده ایم به خودتون یاداوری کنید … جایگاه افراد و گناه صورت گرفته در این مرد را با وضعیت خود مقایسه کنید کمی اعتماد به نفس داشته باشید کمی خودتون را باور کنید کافیه که بخاهید خدا شما را ببخشه

قبل از این که خدا ما را ببخشه ما باید خودمون را لایق بخشش بدونیم و باید خودمون را ببخشیم حس عذاب وجدان کنار بزاریم و داشتن حس خوب راتجربه کنیم بیاییم با این کارمون کمی فضا را برای خدا باز کنیم با این کارمون به خدا اجازه بدیم که لطفش شامل حال ما هم بشه

صحیتی دیگر با استاد : وقتی در ابتدا به جواب این سوال یا جواب سوالات جلسه قبل فکر می کردم چیز خاصی به نظرم نمی رسید ولی وقتی شروع می کردم به کمی نوشتن و مطالب پست سر هم به ذهنم میومد فوق العاده شگفت زده میشم و کلی خودم تحسین می کنم نوشتن راه فوق العاده ایه که انسان به تمام اهدافی که در مسیرش هست برسه

خدایا ازت فوق العاده مچکر و سپاسگذارم که این استاد فرزانه با این باور و دیدگاه های فوق العاده را بر سر راه من قرار دادی