دیدگاه زیبا و تأثیرگذار ریحانه عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
مریم بانو وقتی این قسمتهایی که توش حیوانات رو میزاری بیشتر از من خواهرزاده دو سال و نیمم ذوق زده میشه. اسمش سیناس .یه توپولوی سفید با موهای فر و بور بلند .روی لپاشم دو تا چال خوشگل داره .راستی مژه هاشم بلند و فر. پسره ولی یه عروسک دوستداشتنیه. همه با نگاه اول فکر میکنند دختره. قدرت خداست دیگه.
تا گوشیه منو میبینه با خوشحالی میخنده میگه: ب ب عی، جوجو تنسا(تمساح). عاشق قسمت 87 شد. تا میزارم از اول تا آخر خنده رو لباشه و تند تند از من سوال میکنه: ببعیه؟!
جوجوعه؟! ابسه؟!(اسب)
میرسه به جایی که جوجه ها از تخم در میان و شروع میکنند به پریدن قهقهه میزنه .فکر میکنه جوجه ها واسه اون میپرن میرسه به چهره ی استاد میپرسه بابا؟! آخه استاد شبیه باباشه. میرسه به نیمرویی که مریم جان پخته میپرسه به به؟! منم یکسره باید تایید کنم و بگم بله و اصرار میکنه که منم بشینم با هم ببینیم فک کنم اونم فهمیده که منم عاشق سفرنامه هستم .
خدای من گوزن شاخ مخملی رو ببین چقدر زیباست .بزها باهم یه دست به دنبال ماشین استاد .خیلی باشکوهن. مریم جان اونقدر ذوق زدگیش رو قشنگ به آدم انتقال میده که نگو .منم باهات میخندم. چقدر عالی این همه حیوون از کوچیک و بزرگ کنار هم دارن زندگی میکنند .هم زیستی مصالحت آمیز یعنی این.
خدایا واقعا قدرت آفریده هات رو دارم درک میکنم .تمرکز به این فایلها خیلی به من کمک میکنه که قانون آفرینش رو بهتر بفهمم. دیدن این قسمت چقدر برا سینا توپولی ما خوبه. چقدر اسم حیوون بهش یاد میدم که با شیرین زبونیش تکرار میکنه و به ذهنش میسپاره .چقدر با حیوونا دوست میشه .چقدر ذوق و شادی میکنه .
بازم دریاچه ی زیبا. به به من که از دیدن این همه زیبایی سیر نمیشم. خدای من طاوس رو ببین چقدر پرهاش قشنگ و باشکوهه. به سینا توپولو چی بگم؟ اینو ببینه که دیگه گوشیمو نمیده. میخواد بعد از این یسره از من بپرسه طاووسه؟!
استاد عاشقتم چقدر قشنگ با میمونه شوخی میکرد. تازه داشتم با خودم میگفتم که به مریم جان بگم اسم دقیق حیوونا رو رو تصویرشون بنویسه تا من به سینا بگم که یهو گفتید این میمونا اصلا اعصاب ندارن .گفتم اگه به سینا بگم اینا میمونای بی اعصابن چه جوری تلفظ کنه؟!
عاشقتم که با حیوونا هم از قوانین حرف میزنی مریم جان.
مایک اونجا که میگی یه گل برای گل. خودتم گلی. چقدر تو دوست داشتنی هستی پسر!
سینا گوگولی ما از دیدن این قسمت چه ذوقی کنه خدای من.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت 92201MB13 دقیقه
بنام خدای فراوانی ها
سلام به استاد عزیزم ، مریم جان همه اعضای خانواده صمیمی ام
واقعا خداوند چه آفریده این همه تنوع تو موجودات هر کدوم‌به یک شکل یک ویژگی یک رفتار
واقعا سفر انسان رو گسترش میده
خود ادم رو
یکی از اهدافم اینه که کل دنیا رو بگردم تا اونجایی که میتونم
تحسین میکنم آزادی مالی استاد رو که این امکان رو بهش میده راحت سفر کنه و راحت هم کار مورد علاقشو با کیفیت ببره جلو
چقد عاشق همچین بیزینس و سبک زندگی هستم
هر چقد بیتشر نکات مثبت این فایل و زندگیمو میبینم ، زندگیم راحت تر جلو میره همه چی خود به خودی میشه کمتر زور فیزیکی میزنم وقتی به ذهنم جهت و خوراک مثبت میدم ، باقی کار رو جهان هستی انجام میده
سفر تو اون جاده بارون زده اونم با عشقی که دوسش داری اونم با امکانات و ثروت و البته در صلح بودن با خودت
چند سال پیش عمرأ حتی فکر می کردم همچین زندگی وجود داره چه برسه بخوام برای خودم هم خلق کنم
اینه فایده ورودی خوب فایده کنترل ذهن فایده الگوهای خوب
بنام خدای زیبایی ها
سلام به استاد عزیزم ، مریم جان همه اعضای خانواده صمیمی ام
دیشب یه قسمت سریال رو دیدم که همین آهنگ اندی رو گذاشته بودین و اونجا هم کامنت گذاشتم که از وقتی این آهنگ رو تو سفر به دور امریکای جدید گوش دادم بدجور عاشقش شدم
اینجا هم دقیقا دوباره تکرار شد ، اینه قانون تمرکز و توجه ….
داشتم فکر میکردم یکی ارز لذت های سفر با آروی اون شیشه بزرگ جلوی ماشین هست آدم کامل فضای بیرون رو میبینه و این حس با ماشین های کوچکتر اتفاق نمی افته
من هر موقع سوار اتوبوس میشم و مسافتی رو میرم همیشه جلو میشینم و یکسره تا مقصد از شیشه جلو دارم زیبایی ها رو میبینم
یکی از لذت های دنیا رفتن به باغ وحشه ، دیدن تنوع توی حیوونا آدم رو با خالق یکی میکنه وقتی من مخلوقات خدا رو تحسین میکنم تو وجودشون تدبر و تأمل میکنم ناخودآگاه دارم خدا رو تحسین میکنم و باهاش مناجات میکنم و بهش وصل میشم
ولی باغ وحش تمیز و زیبایی بود و حیووناشم همینطور
اون جونوری که اعصاب نداشت منو یاد قانون انداخت وقتی ذهنت رو کنترل نمیکنی و از صلح بودن با خودت خارج میشی و
اون جونوری که نشسته بود یه کاری رو تکرار میکرد منو یاد لحظاتی انداخت که ذهن نجوا میکنه وباید کنترلش کرد و اینطوری با خودمون اول به هماهنگی برسیم