سفر به دور آمریکا | قسمت 74 - صفحه 6 (به ترتیب امتیاز)

سلام استاد عزیزم

سلام مریم جان مهربانم

خدای من سپاسگزارم برای حضورم در اینجا و برای تمامی آگاهی های این سایت که هر روز منو بارها و بارها رشد میده و من همین طور دارم چاله چوله هامو میشناسم و پرشون می کنم یا دنبال موادم که پرشون کنم.

وقتی در جز به جز زیبایی های یک فایل دقت می کنم به معنای واقعی مراقبه و عبادته . چون کاملا در لحظه حالم و به زیبایی ها و نعمت های خداوندم توجه می کنم و به غیر اصلا اجازه ورود به ذهنم داده نمیشه.

پس امروزم رو با دقت کردن تو زیبایی های جز به جز این قسمت سفرمون شروع می کنم.

اول از همه زمینی که برای نمایش بود اصلا اون مکانی که برای نمایش بود ،‌ چه حس آرامشی توش جریان داشت. چقدر آدما تو آرامش منتظر تماشا بودن. چقدر پنجره های زیرشیرونیشو دوست داشتم. و اسب با ابهتی که با اون لباس زیبا اومد و چقدر زیبا قدم برمی داشت.

و سوارکاری که با تسلط اون وسیله نیزه مانند رو گرفت و دفعه اول که دور می زد نتونست از تو هدف ردش کنه و اما اصلا در چهرش ناراحتی دیده نشد و دوباره رفت در کمال آرامش و این بار تونست. چقدر با ایمان و صبر تلاش کرد و موفق شد.

و بعد به داستان هدایت فوق العاده مریم جانم. واقعا که همه چیز در زندگی ما همه اتفاق ها لحظه به لحظه هدایته و مارو به مسیری می بره که لذت ببریم و خودمون خیلی وقت ها حواسمون نیست. چقدر قشنگه که هر روز و هر لحظه هدایت رو طلب کنیم و به صدای قلبمون گوش بدیم. مثل امروز من که با هدایت شروع شد. امروز برای زیباتر شدنش با توجه به زیبایی ها پیش میرم.

چقدر سه تا اسبی که به سمتشون هدایت شدین زیبا بودن و چقدر جای زیبایی هم منتظر مونده بودن . زیر اون دوتا درخت که واقعا تنشون چشم منو گرفت.

و من عاشق اون اسب تک رنگ شدم و چقدر دوست داشتم من هم یال هاشو نوازش کنم. آخه چقدر خداوند زیبایی خلق کرده چقدر تنوع، خدای من سپاسگزارم.

و بعد هدایت زیبا به سمت نمایش امروز. و اون طرح نعل ها که چقدر ایده باحالی بود برای پیدا کردن مسیر. واقعا که تو همچین جایی باید راهنمای مسیر هم همین شکل باشه که بهت احساس فوق العاده تری بده از حضور در همچین مکانی.

و تصویری زیبا از عشق استاد و مریم جون.

و اما هدیه خداوند وقتی که به هدایتش گوش میدی و اون کلی جایزه دیگه هم واست می فرسته. یعنی اون ماشین کوچولویی که خودش پیشنهاد رسوندن به شما داد. واقعا فوق العاده بود. این جمله استاد که در جواب راننده گفتن با عشق. خیلی برام زیبا بود. اینکه عشق رو از طرف خداوند با تمام وجود پذیرا شدن و هم احساس عالی به اون آقای مهربون دادن در جواب خدمتی که می کردن.

چقدر ماشینش گوگولی بود.

چقدر مسیر تا نمایش زیبا بود. چه باغ زیبایی بود آخه.

چقدر همه جا سبزی بود. و آسمون آبی که پر بود از ابرهای سفید.

و آرزوی راننده برای شما : لذت ببرید. و پیامی دیگه از سمت خودش.

صحنه ورودتون به شو رو خیلی دوست داشتم ،‌ ورودی خلوت و مردم در آرامش. چقدر اون آدم ها رو تحسین کردم برای اینکه به اونجا هدایت شده بودن برای تماشای اسب های زیبا.

چقدر سوارکارها رو تحسین می کنم برای کاری که با لذت و تسلط انجام میدن.

و حرکات نمایشیشون چقدر زیبا بود. چقدر مهارت و اعتماد به نفسشون رو تحسین می کنم.

چقدر اون اسب مینیاتوری بانمک بود و ذوق استاد از تماشا و نوازشش خیلی دوست داشتنی بود.

و اینکه استاد که این همه زیبایی رو هر روز تو زندگیش می بینه این همه هدایت رو و باز هم هدایت میشن به زیبایی ها و هرگز سپاسگزار بودن برای این زیبایی ها رو از خاطر نمی برن.

واقعا چه کشور ثروتمندی که این همه خدمات رو به رایگان در اختیار عموم قرار داده و این تفریحات زیبا رو برای مردمش ایجاد کرده. واقعا تحسین می کنمشون.

و این صحنه هم خیلی برام زیبا بود که سوارکار آبی پوش احتمالا گرمش شده بود و لباسش رو کم کرده بود و البته که لباس اسب زیباش رو هم کم کرده بود. و این ارتباط زیبای بینشون برام تحسین برانگیز بود. واقعا اینکه بتونی با مخلوقات خداوند این طور ارتباط بگیری جای تحسین داره.

و اون بچه های مو طلایی کوچولو که از عکس گرفتن با اون اسب خوشحال بودن و خدا می دونه چه خواسته هایی در ذهنشون شکل گرفته.

و توانایی و قدرت استاد که هرچی می خوان می تونن بخرن و این حس فوق العاده که به ما میدن در ثروتمند بودن در اینکه به این باور برسیم که من هم می تونم من هم می تونم اما وقتی تعهد داشته باشم وقتی قوانین رو رعایت کنم وقتی یقین داشتم به ربوبیت الله.

و چقدر جالب بود برام که استاد هم دقیقا از همون اسبی که من خوشم اومده بود خوششون اومده بود واقعا اون اسب رنگش منحصر به فرد بود.

و در آخر لذت استاد از عکس گرفتن از مایک عزیز. و این چقدر دوست داشتنیه و احساس خوبی میده .

واقعا تو فایل ها با دقت نگاه کردن و اینکه به دونه دونه و تیکه تیکه ظرافت ها و زیبایی ها نگاه کردن و ثبتش کردن کار آسونی نیست. وقتی که ذهنت و نجواهاش هم مدام بخوان که از مسیر منحرفت کنن اما این کار یکی از بزرگترین تمرین ها برای اعراضه و برای آگاهانه کانون توجهت رو تغییر دادنه.

خدای من سپاسگزارم همواره و همواره برای اینکه این خانواده رو بهم بخشیدی. استاد عزیزم و مریم جانم و تمام اعضای این خانواده ام که هزاران دست تو هستند که هربار به طریقی با اونها منو به سمت خودت هدایت می کنی.

شکرت خدای زیبایی ها