سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۰ - صفحه 12 (به ترتیب امتیاز)

با سلام ????برام شیرین و زیبا بود دیدن آدم هایی که به خاطر نعمت ثروت به اون غذا خوری اومده بودند، شیرین بود عشق استادِ با احساسم که به عشق جانش، عشقشو ابراز میکنه،خوش مزه بود اون شیرین پای زیبا و خوشحال میشم از برق چشم های استادم و تست کردن مزه ی غذاها?،زیبا بود رقص اون پسرها که معلوم بود با تمرین، به اون حد از مهارت رسیده بودند و اینو بهم یاد آوری میکنه که کاری که میخوام توی این چند روزه انجامش بدم رو، نباید نگرانش باشم و بلاخره با تمرین یادش میگیرم و نتیجه رو توی ذهنم میارم اون لحظه ای رو که اون کار رو به خوبی انجامش میدم و عشق میکنم (میخوام برم کلاس?‍?). یه چیز جالب دیگه که از رقص اون پسرها دیدم این بود که اصلا جمعیت شلوغی نبود که اونها رو تماشا کنند و اونها داشتند کارشون رو با عشق تمام انجام می دادند اونجا فقط یه پسر بچه بود که فکر میکنم قبل از مریم جان رسیده بود و اونها داشتند رقصشون رو با اشتیاق تمام برای همون یه نفر که اونم یه بچه بود انجام می‌دادند این کار عشق اونها بود و وقتی که عشقت رو پیدا میکنی دیگه فارغ از اینکه کسی تو رو همراهی میکنه یا نه، کسی از کار تو خوشش میاد یا نه، کسی تو رو تشویق میکنه یا نه، بی‌پروا جلو میری و انجامش میدی و مزه ی زندگی رو میچشی. صحبت های استادم هم که عشق بود ???. متشکررررم مریم جان و استاد مهربونم???