سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۶

سلاااااااااام به روی مااااااااااهتون

وااااای خدای من

از کجا شروع کنم آخه!؟

بزارید اینطوری بنویسم که اصلا چی شد که من اومدم و این قسمت از سفرنامه رو دیدم

امروز وقتی رسیدم سرکار کلی کار داشتم که باید انجام میدادم

هی دل دل کردم که ستاره قطبی رو بنویسم بعد کارمو انجام بدم یا اول کارمو که( بررسی کاکرد پرسنله بایت حقوقشونو) توی اولویت بزارم

خلاصه به نجواهای پلید ذهنم غلبه کردم و شروع کردم واسه نوشتن ستاره قطبی

توی یکی از گزینه هام نوشتم خدایا امروز از زبون فایلهای عباسمنش با من حرف بزن می دونی که یکم دلم آشوبه و نمی تونم خیلی کنترلش کنم

و توی ذهنم یهو در حد فقط فک کردن گفتم امروز یک موزیک از فلانی برام ارسال بشه اما یکم حس خوبه انجام نشدنش بهم دست داد و چون استاد گفته بودن هر چی احساس کردید حس منفی میده یادداشت نکنید منم ننوشتم ولی یک لحظه از فکر گذشت

واااای خدا که امروز هدایت شدم به این فایل که خدا کلی باهام حرف زد ( که الان واستون می نویسم) و این موزیک هتل کالیفرنیا که عااااااااشقشم من

خدایااااااااااااااااا مرررررررسی که قانونت عمل میکنه مررررررسی که خالق زندگیمم

وای که امروز چقدر معجزه ببینم و چقدر طبق ستاره قطبی که نوشتم من خلق کنم … یوووووو هووووو

خب اما برداشتهای من از این فایل:

– از همه چی مهمتر اینکه عاشق رابطه ی عاشقانه ی استاد با مریم جون هستم که بهم کلی حال خوب میده و قانون رها کردن رو بهم یاد میده و کمک میکنه تا با تحسین این رابطه خودم رابطه ی احساسی خوب و پر از عاشقانه ها و آرامش دل با عزیزم داشته باشم، مرسی که عاشق خودتونید و خود واقعی هستید برای هم و باعث میشید که این رابطه انقدر بی نظسر باشه الهی ی ی ی که عاشقانه هاتون مستدام

– بعد از اون اینکه نکته یجالبش واسه من این بود که بخاظر شرایط کاری و اجتماعیم من خیلی آدم با دیسیبرینی هستم و سعی کردم همیشه یک جذبه داشته باشم و مجبورم برای حفظ موقعیت کاریم از علایقم و خود واقعیم گاهی اوقات فرار کنم، تا حدی که گاهی غرورم و بعد از اون ترس از دست دادن غرور و شان کاریم از حق و حقوقم گذشتم و صدامو درنیاوردم و گفتم زشته من بخوام بگم حقوق من چی میشه و قراره چقدر بگیرم و …

وقتی امروز داشتم ستاره قطبی رو می نوشتم تصمیم گرفتم به جدیت بشینم و با مدیریتم درمورد حقوقم صحبت کنم تا هم تمرین عزت نفس رو کار کنم هم احساس لیاقت و هم شرک مخفی که درون دلم هست که مدیریت روخدای کارم میدونستم و هم باور کمیود رو از ذهنم پاک کنم.

امروز وقتی دیدم استاد بدون فرار از نژاد و سن و سال و … سازی رو دستش گرفت که حتی نمیدونست چه جوری باید توی دست گرفتش بهم قدرت اعتماد به نفس و توحید عملی به خدا رو یادآوری کرد که اینجارو خدا برای لذت بردن ایشون فراهم کرده و به جشن موسیقی دعوت شدن پی باید میز آماده شده رو با عرت نفس هر کدوموکه میخواد به خورد روحش بده

و وقتی برداشتهای مریم جونو شنیدن که داشت درمورد نکات مثبتش و برداشتای شخصی می گفت فقط لبخند میزدم چون چند دقیقه قبلش منم به این نقطه وبرداشت رسیده بودم.

تو همین فاصله که داشتم اینار تایپ میکردم سومین اتفاق ستاره قطبیم هم افتاد و عزیزدلم با کلی احساس بهم زنگ زد و کلی زمان گذاشت برم تا جویای حالم باشه و اون موقع اون داشت صحبت میکردو ممن به خدا لبخند میزدم میگفتم الحق که قانونت عمل میکنه مثل ساعت ( چند ثانیه نبود که رابطه ی استاد و مریم جونو تحسین کردم و بلافاصله به خودم برگشت و قبلشم توی ستاره قطبی نوسته بودم که امروز رها میکنم خودمو و ازت میخوام عاشقانه هاو احساس از طرف مقابلم به سمت من بیاد چون من لایق عشق و ابراز احساسم)

و الان آهنگ هتل کالیفرنیا روی تکرار داره برام میخونه و منم با کلی حال خوب منتظر خلق های بعدیم توی ستاره قطبیم هستم …

سپاسگزار خداوندیم که خالق مطلق منه

و سپاسگزار جهانی که خواسته هامو اجابت میکنه

و سپاسگزار این همه زیبایی، آگاهی، رابطه ی عاشقانه ی بی نظیر، حال خوب، نعمت، برکت، ثروت، سعادت، آرامش و حال خوب و صلح درونم

بی شککککک من لایق بهترینهام

زندگی ایده آل، ثروت پایدار، آرامش، سلامتی، موقعیت اجتماعی عالی با عزت و کرامت، بهترین تفریحات و سفرهای لاکچری و با خاطرات زیبا و موندگار، کشف خودم و خلق بهترینها برای من که بهترینم برای خدا

الهی که دلتون شاد

حالتون خوش

خدا همراهتون

لبخند آرامش بیخ لبتون

هفتم/ شهریور/ نود و هشت