ماجرای زندگی ما با سفری ماجراجویانه، از بُعد آگاهی به بُعد تجربه‌ی جسمانی آغاز شد تا با تجربه‌ی آگاهی‌ِ خالص و نابی که هستیم هم ظرف وجودمان و هم جهان را رشد دهیم.
«ما»، زاده‌ی سفر هستیم.
و اما درباره برنامه «سفر به دور آمریکا»، باید بگویم این سفر فقط جریان زندگی استاد عباس‌منش نیست بلکه جریان زندگی ایل و تباری است که در پی تشخیص اصل از فرع اند. در پی خودشان بودن و سبک شخصی‌ی خودشان را زیستن اند. آنهم در زمانه‌ای که آدمها آنقدر درگیر حاشیه‌های جلب توجه شده‌اند که فراموش کرده‌اند کی هستند و چرا وارد این تجربه‌ی جسمانی شده‌اند.
بازیگران قصه‌ی «سفر به دور آمریکا»، خود واقعی‌شان هستند، بدون هیچ ماسک، ترس از قضاوت یا نیاز به تأییدِ دیگران. بازیگران این ماجرای واقعی، گلهای باغچه‌ی بورلی، سرسبزی و زیبایی‌ِ بی انتهای طبیعت و جاده‌ها، علائق آدمهایی که در قالب یک ساختما‌ن یا کسب و کار هویدا شده و مهم‌تر از همه، نوشته‌های روح‌نواز علی، رضا، سمیّه، زهرا، طیبه، حسین، شعر رهسپار و… هستند که، ابعاد وسیع‌تری از آنچه را متجلی ساخته‌اند که، پیشرفته‌ترین دوربین جهان قادر به ضبط و ثبتِ آن است.
بازیگرانی که نه به دلیل نَسَب خونی، بلکه به دلیل هم‌فرکانسی و هم‌مداری دور هم جمع شده‌اند و این قصه‌ی حقیقی را ساخته‌اند. این سفر، نمود عینیِ آگاهی‌های خالص و نابی است که، در دوره‌های مختلف از استاد عباس‌منش می‌شنویم.
در زمانه‌ای که اکثریت، بر نکات منفی‌ِ جهان اطراف‌شان تمرکز کرده‌اند، این سفر نمود عینیِ «صدّق بالحسنی» است و با زبان تصاویر به ما می‌آموزد، به جای همرنگ جماعت شدن، همرنگ اصل و اساسی بشویم با نام: احساس خوب = اتفاقات خوب
همرنگ اصلی شویم که می‌گوید: تمام اتفاقات زندگی‌ات را فرکانس‌هایی می‌سازد که، دست‌پروده‌ی ورودی‌های ذهنت و کانون توجه‌ات است.
یعنی اگر بتوانی فیلتری با نام «تمرکز بر نکات مثبت و زیبایی‌ها» یا به قول قرآن صدق بالحسنی را در ذهنت نصب کنی، اگر به جای تلاش برای جلب رضایت آدمها، باورهای قدرتمندکننده و ثروت‌آفرین بسازی، آنوقت آن باورها تو را بی‌نیاز می‌کند از تقلا برای جلب رضایت آدمها و فرصتی به تو می‌بخشد تا ببینی خودت چی میخواهی و چه دوست داری.
این سفر برای من رابطه‌ای به هم‌پیوسته دارد با دوره ۱۲ قدم. اگر بخواهم این ارتباط را با زبان و کلمات انسانی بنویسم، اینچنین خواهم نگاشت:
۱۲ قدم، حکم همان دفترچه‌ی راهنمایی را دارد که در بدو ورودمان به این جهان جسمانی، به ما داده شده تا خودمان، اصل‌مان و آگاهی‌هایی را به خاطر بیاوریم که به پشتوانه‌‌ی آنها وارد این تجربه‌ی جسمانی شده‌ایم.
۱۲ قدم، یک دفترچه‌ی راهنماست از: توانایی‌هایی که داریم، امکانات جهان‌مان و شیوه‌ی ورود به مدار این امکانات و استفاده از آنها. (درست مثل همان دفترچه‌ی راهنمایی که هر وسیله‌ای مثل موبایل، جاروبرقی، یخچال و… به همراهش دارد و به ما نحوه‌ی استفاده از امکان آن وسیله را توضیح می‌دهد)
و برنامه‌ی سفر به دور آمریکا نیز، در حکم تصاویر (figures) آن دفترچه راهنماست، تا مفهوم و منظورِ توضیحات آن دفترچه برای مان واضح و آشکار شود و قادر شویم به شیوه‌‌ای صحیح و بدون خطا و با لذت، آن امکانات را به خدمت بگیریم.
بعضی‌ها هرگز از این دفترچه خبردار نمی‌شوند، بعضی‌ها با اینکه دفترچه را می‌بینند، اما آنقدر به شیوه‌های قبلی چسبیده‌اند و آنقدر از انجام کارها به شیوه‌ی جدید می‌ترسند که، هرگز آن دفترچه را نمی‌خوانند. در نتیجه بهره‌ای بسیار سطحی از آنهمه امکاناتی می‌برند که آن وسیله می‌توانست در اختیارشان قرار دهد. اما بعضی‌ها خوره‌ی جستجو، امتحان شیوه‌های جدید و یافتن امکانات بیشتری هستند- که ممکن است آن وسیله داشته باشد- در نتیجه زیر و بَمِ آن دفترچه را مو به مو و خط به خط می‌خوانند و تمام امکانات آن وسیله را به خدمت خود درمی‌آورند. جهان پاداش‌ها و امکاناتش را برای این گروه ارزانی می‌دارد.
به شخصه تلاش میکنم با دوربین سفر به دور آمریکا، تمرینات ستاره‌ی قطبی‌ام را انجام دهم، به وسیله‌ی درک آگاهی‌ها «چگونه فکر خدا را بخوانیم در قرآن»، آگاهانه تلاش میکنم به وسیله‌ی «صدق بالحسنی»، به مدارهای بالاتری هدایت شوم تا، طبق وعده‌ی «فسنیسره للیسری» خداوند، آسان بشوم برای آسانی‌ها. تا ثروت، برکت، سلامتی و عشق، مشتاق همراهی با من بشود.
بنابراین به همه دوستانم که هنوز نمی‌دانند از کجا و چگونه وارد مسیری شوند که، امکانات جهان را به خدمت‌شان در می‌آورد، به نظر من، قدم اول دوره ۱۲ قدم، بهترین شروع است.
یک تمرین برای جهت‌دهیِ آگاهانه به کانون توجه
هدف این قسمت از برنامه سفر به دور آمریکا، تمرینی عملی است برای، تمرکز بر نکات مثبت و «صدق بالحسنی شدن».
سوال:
با دقت، برنامه‌ی سفر به دور آمریکا را از اولین قسمت تا قسمت ۳۱ ام، مجدداً ببینید. سپس در بخش نظرات این صفحه، بنویسید:
کدام قسمت از «برنامه سفر به دور آمریکا»، برای شما جذاب‌تر بود و با ریزبینی، دلایلی را توضیح دهید که، موجب شده آن قسمت برای شما زیباترین قسمت باشد.
درباره نوشتن چرایی‌ها سخاوت به خرج دهید و به این شیوه، چشم، گوش، زبان، قلم و در یک کلام، ظرف وجودتان را پذیرای زیبایی‌ها و برکت‌های بیشتر نمایید.
ضمناً می‌توانید علاوه بر این صفحه، نظر خود را در بخش نظرات آن قسمت از سفرنامه که انتخاب‌تان بوده نیز، به عنوان ردپای‌تان، درج کنید. اما در نظر داشته باشید که فقط نظرات این صفحه در مسابقه، شرکت داده می‌شوند.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- فایل صوتی سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲55MB61 دقیقه
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲896MB61 دقیقه
سلام مریم عزیز و استاد گلم و مایک دوست داشتنی. من به محض اومدن فایل های سفرنامه فورا میام سایت و آنلاین نگاه میکنم. از روز اول سفرتون با خودم می گفتم ای کاش برید آبشار نیاگارا چون می دونستم یه فیلم خوب میگیرید و همه سوالات من برطرف میشه. میتونم خیلی خوب همه جای این آبشارو بشناسم. هر چی هم سرچ کرده بودم فایلی ک بتونه من رو راضی کنه پیدا نکرده بودم. تا اینکه یهوو در اینستا دیدم رفتید آبشار نیاگارا…. وای نمیدونید چقددددررررررر خوشحال شدم.
من واقعا دوست دارم از نزدیک این آبشار رو ببینم و میدونم که به زودی میرم و میبینم فقط دوست داشتم یک بک گراند ازش داشته باشم. که شما اینکار رو انجام دادید و سپاسگزارم.
نظر من در باره فایل های سفرنامه در کل اینه که من هر لحظشو زندگی کردم.
گاهی از ته دل خندیدم
گاهی اشک ریختم که چطور خدا میتونه برای یک نفر درهای رحمت رو باز کنه و منم استثنا نیستم بدون شک.
و خلاصه اینکه عالی بودن و کارگردانش عالی عمل کرده(مریم جان) چونکه من بیننده منتظر قسمت های بعدی هستم:))
اما فایل آخر آبشار نیاگارا برای من خاص بود.چون دنبالش بودم و واقعا دوست داشتم حتی زاویه آبشار رو از داخل کشتی ببینم که اینکارم انجام دادین. وقتی این فایلو دیدم سرکارم بودم که نزدیک پارک لاله است. موقع برگشت با خودم گفتم برم تو پارک و کمی بشینم. وسط پارک یه حوض بزرگ هست که یه با فواره با فشار آب رو به بالا میفرسته. و ارتفاع زیادی تقریبا داره. بعد از حدود چند دقیقه یهوو تمام فواره ها باز شد و دور تا دور حوض پر از آبشار شد. چند تا خانم اونور تر گفتن بلخره آبا رو باز کردن. وقتی پرسیدم فهیمدم حدود یک ماهه ک حوض خشکه و اصلی آبی باز نشده….. با خودم یاد حرف شما که در این قسمت هم گفتید رسیدم.
در زمان مناسب در مکان مناسب
من ک خیلی به آبشار و زیبایی های مشابه آن فکر میکردم دقیقا روزی باید برم اون پارک که آبا رو باز میکنن
خیلی خوشحال شدم
و اینا رو جز نشونه ها حساب میکنم که دارن به من میگن در مسیر درست هستم.
من فایل آخر آبشار نیاگارا که سوار کشتی شدین رو خیلی دوست دارم و ازش سیر نمیشم.
اونجا که از کشتی میاد بیرون سرتون خیسه عزیز دلتون موهاتونو مرتب میکنه و میگه عاشقتم …. عالیه اون حسی که من دریافت کردم
و زیبایی طبیعت اطراف آبشار که بی نظیره…. و یه نکته جالب اهنگ آنشرلی رو گذاشتین رو فیلم واقعا موندم.. چون من عاااشق این موزیکم.
انگار فیلم رو خودم ضبط کرده باشم چون همه صحنه هاش جوری هستن که اگه من اونجا بودم همینا رو میگرفتم.
می خوام از مریم عزیز تشکر کنم
صدات پر احساسه پر از یقین . تو همین فایل الان من با حرفات اشک میریزم. نمیدونم چطور حسمو بگم. اما حرفایی که میگی چه تو تدوین چه وقتایی مثله الان روحمو سبک میکنه…. امیدوار کنندست… به من میگه شدنی اون همه خواسته ای که در نظر داری….. همه اکثرا میگن خوشبحال شما که با استادی…. اما من اینم میگم که خوشبحال استاد که شمار رو داره…. یه دختر خودساخته… پر از احساس ناب … پر از عشق…. یه همراه همیشگی…. یار وفادار…. زیبا و دوست داشتنی…..
خداروشکر میکنم که حدود ۲ ساله باهاتون همراهم
سفرتون پر از اتفاقات خوب
پر از شگفتی
مراقب خودتون باشید
دوستتون دارم.
آزاده