ماجرای زندگی ما با سفری ماجراجویانه، از بُعد آگاهی به بُعد تجربه‌ی جسمانی آغاز شد تا با تجربه‌ی آگاهی‌ِ خالص و نابی که هستیم هم ظرف وجودمان و هم جهان را رشد دهیم.
«ما»، زاده‌ی سفر هستیم.
و اما درباره برنامه «سفر به دور آمریکا»، باید بگویم این سفر فقط جریان زندگی استاد عباس‌منش نیست بلکه جریان زندگی ایل و تباری است که در پی تشخیص اصل از فرع اند. در پی خودشان بودن و سبک شخصی‌ی خودشان را زیستن اند. آنهم در زمانه‌ای که آدمها آنقدر درگیر حاشیه‌های جلب توجه شده‌اند که فراموش کرده‌اند کی هستند و چرا وارد این تجربه‌ی جسمانی شده‌اند.
بازیگران قصه‌ی «سفر به دور آمریکا»، خود واقعی‌شان هستند، بدون هیچ ماسک، ترس از قضاوت یا نیاز به تأییدِ دیگران. بازیگران این ماجرای واقعی، گلهای باغچه‌ی بورلی، سرسبزی و زیبایی‌ِ بی انتهای طبیعت و جاده‌ها، علائق آدمهایی که در قالب یک ساختمان یا کسب و کار هویدا شده و مهم‌تر از همه، نوشته‌های روح‌نواز علی، رضا، سمیّه، زهرا، طیبه، حسین، شعر رهسپار و… هستند که، ابعاد وسیع‌تری از آنچه را متجلی ساخته‌اند که، پیشرفته‌ترین دوربین جهان قادر به ضبط و ثبتِ آن است.
بازیگرانی که نه به دلیل نَسَب خونی، بلکه به دلیل هم‌فرکانسی و هم‌مداری دور هم جمع شده‌اند و این قصه‌ی حقیقی را ساخته‌اند. این سفر، نمود عینیِ آگاهی‌های خالص و نابی است که، در دوره‌های مختلف از استاد عباس‌منش می‌شنویم.
در زمانه‌ای که اکثریت، بر نکات منفی‌ِ جهان اطراف‌شان تمرکز کرده‌اند، این سفر نمود عینیِ «صدّق بالحسنی» است و با زبان تصاویر به ما می‌آموزد، به جای همرنگ جماعت شدن، همرنگ اصل و اساسی بشویم با نام: احساس خوب = اتفاقات خوب
همرنگ اصلی شویم که می‌گوید: تمام اتفاقات زندگی‌ات را فرکانس‌هایی می‌سازد که، دست‌پروده‌ی ورودی‌های ذهنت و کانون توجه‌ات است.
یعنی اگر بتوانی فیلتری با نام «تمرکز بر نکات مثبت و زیباییها» یا به قول قرآن صدق بالحسنی را در ذهنت نصب کنی، اگر به جای تلاش برای جلب رضایت آدمها، باورهای قدرتمندکننده و ثروت‌آفرین بسازی، آنوقت آن باورها تو را بی‌نیاز می‌کند از تقلا برای جلب رضایت آدمها و فرصتی به تو می‌بخشد تا ببینی خودت چی میخواهی و چه دوست داری.
این سفر برای من رابطه‌ای به هم‌پیوسته دارد با دوره ۱۲ قدم. اگر بخواهم این ارتباط را با زبان و کلمات انسانی بنویسم، اینچنین خواهم نگاشت:
۱۲ قدم، حکم همان دفترچه‌ی راهنمایی را دارد که در بدو ورودمان به این جهان جسمانی، به ما داده شده تا خودمان، اصل‌مان و آگاهی‌هایی را به خاطر بیاوریم که به پشتوانه‌‌ی آنها وارد این تجربه‌ی جسمانی شده‌ایم.
۱۲ قدم، یک دفترچه‌ی راهنماست از: توانایی‌هایی که داریم، امکانات جهان‌مان و شیوه‌ی ورود به مدار این امکانات و استفاده از آنها. (درست مثل همان دفترچه‌ی راهنمایی که هر وسیله‌ای مثل موبایل، جاروبرقی، یخچال و… به همراهش دارد و به ما نحوه‌ی استفاده از امکان آن وسیله را توضیح می‌دهد)
و برنامه‌ی سفر به دور آمریکا نیز، در حکم تصاویر (figures) آن دفترچه راهنماست، تا مفهوم و منظورِ توضیحات آن دفترچه برای مان واضح و آشکار شود و قادر شویم به شیوه‌‌ای صحیح و بدون خطا و با لذت، آن امکانات را به خدمت بگیریم.
بعضی‌ها هرگز از این دفترچه خبردار نمی‌شوند، بعضی‌ها با اینکه دفترچه را می‌بینند، اما آنقدر به شیوه‌های قبلی چسبیده‌اند و آنقدر از انجام کارها به شیوه‌ی جدید می‌ترسند که، هرگز آن دفترچه را نمی‌خوانند. در نتیجه بهره‌ای بسیار سطحی از آنهمه امکاناتی می‌برند که آن وسیله می‌توانست در اختیارشان قرار دهد. اما بعضی‌ها خوره‌ی جستجو، امتحان شیوه‌های جدید و یافتن امکانات بیشتری هستند- که ممکن است آن وسیله داشته باشد- در نتیجه زیر و بَمِ آن دفترچه را مو به مو و خط به خط می‌خوانند و تمام امکانات آن وسیله را به خدمت خود درمی‌آورند. جهان پاداش‌ها و امکاناتش را برای این گروه ارزانی می‌دارد.
به شخصه تلاش می‌کنم با دوربین سفر به دور آمریکا، تمرینات ستاره‌ی قطبی‌ام را انجام دهم، به وسیله‌ی درک آگاهی‌ها «چگونه فکر خدا را بخوانیم در قرآن»، آگاهانه تلاش می‌کنم به وسیله‌ی «صدق بالحسنی»، به مدارهای بالاتری هدایت شوم تا، طبق وعده‌ی «فسنیسره للیسری» خداوند، آسان بشوم برای آسانی‌ها. تا ثروت، برکت، سلامتی و عشق، مشتاق همراهی با من بشود.
بنابراین به همه دوستانم که هنوز نمی‌دانند از کجا و چگونه وارد مسیری شوند که، امکانات جهان را به خدمت‌شان در می‌آورد، به نظر من، قدم اول دوره ۱۲ قدم، بهترین شروع است.
یک تمرین برای جهت‌دهیِ آگاهانه به کانون توجه
هدف این قسمت از برنامه سفر به دور آمریکا، تمرینی عملی است برای، تمرکز بر نکات مثبت و «صدق بالحسنی شدن».
سوال:
با دقت، برنامه‌ی سفر به دور آمریکا را از اولین قسمت تا قسمت ۳۱ ام، مجدداً ببینید. سپس در بخش نظرات این صفحه، بنویسید:
کدام قسمت از «برنامه سفر به دور آمریکا»، برای شما جذاب‌تر بود و با ریزبینی، دلایلی را توضیح دهید که، موجب شده آن قسمت برای شما زیباترین قسمت باشد.
درباره نوشتن چرایی‌ها سخاوت به خرج دهید و به این شیوه، چشم، گوش، زبان، قلم و در یک کلام، ظرف وجودتان را پذیرای زیباییها و برکت‌های بیشتر نمایید.
ضمناً می‌توانید علاوه بر این صفحه، نظر خود را در بخش نظرات آن قسمت از سفرنامه که انتخاب‌تان بوده نیز، به عنوان ردپای‌تان، درج کنید. اما در نظر داشته باشید که فقط نظرات این صفحه در مسابقه، شرکت داده می‌شوند.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- فایل صوتی سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲55MB61 دقیقه
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲896MB61 دقیقه
نکته مثبتی که در اکثر فایل ها دیدم این بود که خانم شایسته اگر از چیزی لذت می بردم مثل طبیعت زیبا و مناظرش خداوند را شکر می کرد و این نشانه خوبی است اگر چیزی احساس خوبی در ما بوجود آورد هر چند کوچک و عادی مثل منظره زیبا ابرهای زیبا و جریان رودخانه ای یادمان باشد به خاطر آن زیبایی ها و داشتن چشمانی زیبا و حواسی که نعمت ها را درک می کنند از خداوند سپاس گذاری کنیم.
از قسمت های شش تا دهم:ادامه نظر قبلی :
قسمت نهم : من منظره های طبیعت را دوست دارم واقعا چیزی نیست که بشود در مورد ش فقط نوشت . باید حسش کنی و به تماشا و گوش دادنش بنشینی و بویش را استشمام کنی و صدای زیبای آب را بشنوی و با پاهایت در آب خنک راه بروی و خنکی آب را حس کنی .
قسمت دهم: ایده گرفتن راه حل از کسانی که قبلا حلش کرده اند . مثل مشاهده از سایت ها که قبلا آن دستگاه را درست نصب کرده بودند .
از بین قسمت های 1 تا 10 من قسمت نهم را به خاطر مناظر طبیعت و آرامشش و صداهای زیبای آبش بیشتر دوست داشتم.
به نظرم بخش های خوبی در تمامی قسمت ها بود و فکر می کنم بهتر است از همه آنهایی که به نظرم جالب بود نام ببرم و در نهایت از آنها برداشت کنم .
در قسمت اول:
شروعش که خانم شایسته روی نقشه های آمریکا مسیر و هدف سفر را توضیح می دهد . بودن نقشه راهنمای خوب است و دید خوبی از حرکت و روند کار به انسان می دهد . شاید من چون خودم مهندسم دوست دارم طرح و نقشه از محل های احتمالی سفر داشته باشم . بعد بهتر در ذهنم موقعیت و مکان آنها را بسنجم و بدانم کجا قرار گرفته ام .
طبیعت و منظره بیرون آپارتمان که پر از آپارتمان و پارک ها و محیط های سرسبز است و توضیحاتی که خانم شایسته می دهد و می گوید به سفر نمی چسبیم و می دانیم با رها کردن زیباییها زیبایی های بیشتری انتظارمان را داند . من اضافه کنم بر عکس هم صادق است اگر زمانی تجربه بدی داشتیم رهایش کنیم و فکر نکنیم همیشگی است بلکه می توانیم لحظات خوبی داشته باشیم.
قسمت دوم:
پارک روزولت و مناظر زیبای از درختانش که بسیار انبوه و سرسبز بودند و رانندگی در بین جاده در بین این درختان بلند و زیبا . همچنین منظره درختان در کنار دریاچه زیبا که انعکاس آنها در آب نمایان شده است . آقای عباس منش که محبتش را کلامی به خانم شایسته ابراز می کند به نظر من با احترام حرف زدن و ارزش قائل شدن برای کسی که دوستش داریم باارزش است . دوست دارم زوج ها با کمال احترام و صمیمیت حرف بزنند .البته صمیمیت در کلام را در جمع دوست دارم .
همکاری اعضای خانواده عباس منش زیبا است خانم شایسته غذا ها را آماده می کند و مایک آتش آماده می کند و عباس منش غذا را می پزد . واقعا زیباست همه مشغول هستند و بهم کمک می کنند.
قسمت سوم:
برای من رفتار مردم آمریکا بسیار جالب است البته اکثرا شاد و سرحال هستند دست تکان می دهند شادند معلوم است اجتماعی هستند . نسبت به جامعه که من درآن هستم تفاوت زیادی می بینم اینجا مردم بیشتر عبوس و گرفته اند .واقعا فرکانسشان را حس می کنم خیلی سرحالند و مردم پذیر حتی با و جوی که فعالند و خیلی کار هم می کنند.
قسمت چهارم :
من متوجه درختانی شدم که صورتی رنگ به قرمزی می زدند و فیلم را مجدد حتی نگاه کردم . درختان معمولا سبز هستند. سازه چند ضلعی ساختمان بنز که فکر کنم سبک پست مدرنیته بود شاید هم فرا پست مدرنیته . اگر سال ساختش را بدونم بهتر می تونم تشخیص بدهم چون فرا پست مدرنیته سبک جدیدتریه و تازه تره و اصول و اشکال منظمتری هم داره.
قسمت پنجم: سیستم تصفیه اب آشامیدنی خیلی جالب و مفید بود . این که در هر جا باشیم به این سادگی وراحت با فیلتری سبک با نانو تکنولو ژی /اب را تصفیه کند . علاقمند شدم یکی ازآنها داشته باشم . در خانه امان تصفیه آب خانگی داریم که هر 6 ماه مراجعه می کنند تا فیلترهایش را تعویض کنند اگر این سیستم نیاز به تعویض نداشته باشد و همیشگی باشد و فقط به شستشو نیاز داشته باشد خیلی به صرفه است و در خانه هم کاربرد دارد .
سیستم دفع فاضلاب اتوبوس و این که طراحان آن این فکر را کرده اند که چطور جداسازی و راه حل دفع این فاضلاب ها را پیدا کنند . حتی در پارک فضایی به آن اختصاص دهند و آب برای شستشو فراهم کرده اند نشان می دهد به فراهم کردن رفاه و زندگی و راه حل های مناسب بر اساس تجربیات قبلی رسیده اند .که مسافران به راحتی همانند منزل از آسایش برخوردار باشند.
از این قسمت ها من به قسمت دوم تا الان بیشترین امتیاز را می دهم با توجه به توضیحاتی که نوشتم . انشالله بعدا برای قسمت های بعد هم ادامه می دهم و می نویسم.
در مورد نظرات برای قسمت های مختلف به نظرم هم نکات خوب داشت هم نکات آموزنده . شاید چیزهایی هم بود که نپسندیدم.
که البته خوب است همیشه نباید با هر جریانی یا شخصی کاملا موافق باشیم .چون تناقضات گاهی ما را به فکر کردن بیشتر وا می دارد .
الان فکر می کنم گاهی اگر رفتار یا موضوعی دیدم که مورد پسندمان نبود یا کلا تضادها باید بهش توجه نکنیم . این یکی از اولین درس هایی بود که همه امان یاد گرفتیم اما چطور انجامش دهیم .؟ یعنی دیگر فکر کردن به آن موضوع را ادامه ندهیم و در موردش تخیل نکنیم یا بهتر است بگویم احساساتمان را درگیرش نکنیم .
این که چیزی ناخوشایند یا تضاد باهاش روبرو شویم طبیعی است اما روند کنترل احساسمان نباید برای مدت طولانی رویش بماند . این معنای توجه نکردن است . یعنی با حواسمان بالاخره متوجه خبر یا موضوعی منفی می شویم می شنوییم یا می بینیم یا درکش می کنیم اما در مورد آینده این اختیار را داریم کنترل احساسمان و فکر کردن به آن موضوع را ادامه دهیم یا رهایش کنیم.یا حتی بهتر می توانیم درسی درست بگیریم نکته خوب ازش متوجه شویم یا حتی ما را به سمت سپاس گذاری بیشتری ببرد.